Μόλις δύο χρόνια μετά την τεράστια επιτυχία του “Beautiful Trauma” και εν τω μέσω μιας τεράστιας παγκόσμιας περιοδείας, που αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Νοέμβριο του 2019, η P!NK κυκλοφορεί το νέο της άλμπουμ, που φέρει τον τίτλο “Hurts 2B Human”. Όπως αναφέρει και η ίδια η P!NK, η διαδικασία της σύνθεσης των τραγουδιών ήταν παντελώς αβίαστη και σύντομα βρέθηκε με το απαιτούμενο υλικό για τον νέο της δίσκο.
Δεκατρία νέα κομμάτια και πάμπολλες συνεργασίες με μεγάλα ονόματα του χώρου της pop συνθέτουν το πολύχρωμο σύμπαν του “Hurts 2B Human”. Πολλές από τις συνθέσεις προσεγγίζουν εξωφρενικά υψηλά επίπεδα catchiness, ενώ άλλες είναι περισσότερο προσωπικές και εσωτερικές, με στίχους, που είναι επικριτικοί προς την κοινωνία, άλλοτε ειρωνικοί και μερικές φορές δείχνουν την γυμνή και ευάλωτη πλευρά της P!NK – άλλωστε μας έχει συνηθίσει στο να είναι απολύτως ειλικρινής σε αυτά που γράφει.
Ο δίσκος ξεκινάει με τα λιγότερο αγαπημένα μου κομμάτια, το “Hustle” και το “(Hey Why) Miss You Sometimes”. Το δεύτερο εξ αυτών έχει την badass ατμόσφαιρα, με την οποία ήταν ντυμένη όλη η προσωπικότητα της P!NK στα πρώτα της βήματα στις αρχές του 2000. Το “Walk me Home” είναι ένα από τα singles του συγκεκριμένου άλμπουμ και δικαίως. Το catchiness, που ανέφερα παραπάνω, έρχεται και σε χτυπάει για πρώτη φορά σε αυτό, το τρίτο track του δίσκου.
Συνεχίζουμε με στροφή προς τα μέσα, με το “My Attic”. Κλασική μπαλάντα επενδυμένη με εξαιρετική δουλειά στο στιχουργικό κομμάτι, όμορφα beats και ήρεμα αρπίσματα και φυσικά την άγρια/απαλή φωνή της P!NK, που ξέρει καλά τον τρόπο να σου προξενεί συναισθηματικές αντιδράσεις μέσα σε μόνο τρία λεπτά. Το “90 Days” ίσως είναι η πιο απλή και ξεγυμνωμένη σύνθεση του δίσκου, την οποία θέλω να περιγράψω ως «μια electronic πολυφωνία». Σε αυτό το κομμάτι κάνει την εμφάνισή της η πρώτη αξιοσημείωτη συνεργασία του δίσκου: ο Stephen Wrabel. Το εξαιρετικό αυτό ντουέτο ακολουθείται από μια ακόμα σύμπραξη, αυτή τη φορά με τον Khalid, στο ομότιτλο “Hurts 2B Human”.
Το έβδομο κομμάτι ίσως είναι αυτό, που θα τραβήξει την προσοχή των περισσότερων. Το “Can we pretend” έχει προκύψει από τη συνεργασία της P!NK με τους Cash Cash και είναι εύκολα το πιο catchy και το πιο στιχουργικά γαμάτο κομμάτι του δίσκου, γεμάτο αιχμές και νοσταλγία. Το “Courage” από την άλλη, μυρίζει από πολύ μακριά Sia Furler – μια συνεργασία που έπρεπε επιτέλους να συμβεί. Το “Happy” είναι ίσως το πιο «ροζ» κομμάτι απ’ όλα, καθώς έχει πολυάριθμες αναφορές σε παλαιότερες συνθέσεις της τραγουδίστριας.
Αμέσως μετά το “We could have it all”, ακολουθεί μια ακόμα εντυπωσιακή μπαλάντα, το “Love me Anyway”, το οποίο η P!NK επέλεξε να τραγουδήσει μαζί με τον Chris Stapleton, ο οποίος δίνει βάθος σε μια απλή, θλιμμένη και σε σημεία σπαρακτική μελωδία. Έχοντας ρίξει τους τόνους, ο δίσκος κλείνει με τα επίσης ήρεμα “Circle Game” και “The last song of your life”, που φέρουν αυτούς τους απόλυτα προσωπικούς και αυτοαναφορικούς στίχους, που συχνά κανείς συναντάει στα κομμάτια της P!NK.
Συνολικά, το “Hurts 2B Human” αξίζει την προσοχή, που έχει λάβει. Περιέχει μερικά μέτρια κομμάτια, αλλά είναι γεμάτο όμορφες στιγμές, πολύχρωμες συνθέσεις, τραγούδια που σου κολλάνε στο κεφάλι, εξαιρετικές συνεργασίες και την λεόντεια/γατίσια φωνή της P!NK.