Ή αλλιώς τι γίνεται όταν συναντιούνται 3 γκαραζάδες και ένας σλατζάς και αποφασίζουν να πειραματιστούν με το ψυχεδελικό ροκ.
To Portland πάντα έβγαζε ωραίες μουσικές και αυτός ο δίσκος είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής σύμπραξης του Adam Randall Mundorf των πειραματικών sludgesters Urchin, του rhythm section των garage/ deathrock Dead Coyotes και του κιθαρίστα Samuel Cody Matson των Fire Nuns ο οποίος αναλαμβάνει την slide κιθάρα.
Ο δίσκος φαίνεται να είναι αποτέλεσμα εκτεταμένων τζαμαρισμάτων της μπάντας ηχογραφημένα πάνω στην θεόζεστη Tascam μπομπίνα η οποία δημιουργεί και μια ενδιαφέρουσα αντίθεση με το καταπαγωμένο αλλά και πανέμορφο εξώφυλλο. Το slide αναλαμβάνει κεντρικό ρόλο στην μίξη όσο και στην εξέλιξη του δίσκου δίνοντας με το ξεχωριστό του ηχόχρωμα μια ταξιδιάρικη αίσθηση και σε αυτό φαίνεται να έχει επικεντρωθεί και η μπάντα. Όμως είναι η ιδιαίτερη φωνή του Mundorf, η οποία προσομοιάζει στην αγριοφωνάρα του Buzz των Melvins ή στην βαθιά χροιά των Dionysiaque και των αγαπημένων μου Ice Dragon, αλλά και τo “πανκς που παίζουν hard rock” στυλ του rhythm section τα οποία δίνουν το πραγματικό ενδιαφέρον.
Το ιδιαίτερο ηχόχρωμα του δίσκου πιστεύω πως οφείλεται στον συνδυασμό των κρεάτινων ριφφ της κιθάρας τα οποία κάθονται πάνω στα πιο υψίσυχνα ηχοχρώματα των υπόλοιπων οργάνων (που θυμίζουν Dead Moon ή τους νεώτερους Fuzz του Ty Segall και των λοιπών φίλων του). Όλα αυτά καλύπτονται από το φύσιμα της κασέτας που ακούγεται πιο ξεκάθαρα στις αρχές και στο τέλος των τραγουδιών και συμπιέζονται σε ένα ενιαίο νοστιμότατο σύνολο.
Η αίσθηση που αποπνέεται είναι μιας παρεΐστικης εκδρομής στην εξοχή (μαζί με τα απαραίτητα εφόδια) οπού στο τέλος της μέρας όλοι μαζεύονται και λένε ιστορίες ή αλλιώς τζαμάρουν τις ιδέες τους για το ροκ της δεκαετίας του ’70 περνώντας από τον πρώιμο Neil Young στους ψυχεδελικούς της δυτικής όχθης και στο υπόγειο κύμα του heavy psych.
Μόνο παράπονο, η μικρή διάρκεια αλλά από την άλλη προσφέρεται για επαναλαμβανόμενες ακροάσεις.
Καταλήγοντας, η ιδιαιτερότητα του δίσκου είναι αυτή: η χαλαρή διάθεση που αποπνέει, το ζαλισμένο swing της μπάντας και μια ατμόσφαιρα η οποία σε τραβάει μέσα της και σε κάνει ένα με την μουσική.