Καλοκαίρι τέλος με τις οι γνωστές φράσεις “τα κεφάλια μέσα”, “πίσω στη δουλειά” κλπ να πρωταγωνιστούν, αλλά και έναρξη μιας νέας συναυλιακής σεζόν, στην οποία κλήθηκε να κάνει ποδαρικό ο Phil Campbell με τους “μπάσταρδους” γιούς του και εκτός αυτού να μας δείξει αν πράγματι υπάρχει ζωή μετά τους Motorhead.
Aνταπόκριση: Γιώργος Χούλλης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα μπαίνοντας στο Gagarin ήταν πως οι Motorheadbangers έδωσαν βροντερό παρόν, ενώ κατά τη διάρκεια της συναυλίας σπάσανε την παγωμάρα της χαμηλής προσέλευσης (περίπου 200 άτομα). Το ξεκίνημα έγινε με τους Αθηναίους Beggars που σε κάθε live που τους βλέπω παίζουν όλο και καλύτερα. Η μπάντα συνεχίζει να υπηρετεί τον ήχο των Black Sabbath με τις ανάλογες rock n’ roll ενέσεις των Motorhead και παρά το γεγονός οτι είναι τρίο, δίνουν όγκο και δύναμη πεντάδας. Το 40λεπτο set τους βασίστηκε στο πρόσφατο “The Day I Lost My Head” ενω τίμησαν και το προηγούμενο “Devil’s Highway”. Μην χάσετε τα επόμενα live τους!
Σειρά είχαν οι Full House Brew Crew, το σχήμα του μπασίστα των Rotting Christ Βαγγέλη Κάρζη. Ηχητικά κινούνται πρός το heavy/stoner ύφος των Black Label Society και Down, ενώ σε αρκετές στιγμές θυμίζουν Metallica εποχής “Load”/”Reload” αλλά και groov-άτους Machine Head. Το set τους ήταν μεν μικρό (περίπου μισή ώρα) είχε όμως την ενέργεια και τον όγκο που απαιτεί το είδος που κινούνται.
Το “Highway Star” των Deep Purple που ακούστηκε απο τα ηχεία προετοίμαζε τον κόσμο για την επι σκηνής είσοδο του Phil Campbell and the Bastard Sons. Το ξεκίνημα έγινε με το δικό τους “Big Mouth” απο την πρόσφατη κυκλοφορία τους. Από κει και πέρα όμως, όσοι περίμεναν ένα Motorhead tribute μάλλον είχαν δίκιο μιας και το setlist (με εξαίρεση λίγα ακόμη τραγούδια του Campbell) αποτελούταν ως επί το πλείστον από Motorhead classics όπως τα “Rock Out”,”Born To Raise Hell”,”R.A.M.O.N.E.S” καθώς και το “Ace of Spades” που άναψε τα αίματα (κυρίως στος μπροστινές σειρές). Οι αποδόσεις κινούνταν σε πολύ καλά έως συμπαθητικά επίπεδα, ενώ ένας ακόμη φόρος τιμής στον Lemmy ήταν και η διασκευή στο “Silver Machine” των Hawkwind.
Η εντύπωση που άφησε η 90λεπτη εμφάνιση της οικογένειας Campbell είναι ότι προτίμησαν να το παίξουν εκ του ασφαλούς ως Motorhead tribute band κι αυτό φάνηκε ακόμη περισσότερο στο encore που ήταν αφιερωμένο εξ ολοκλήρου σε αυτούς (“Just Cause You Have The Power”, “Orgasmatron”, “Rock n’ Roll”). Ισως μια δικαιολογία είναι το γεγονός ότι βρίσκονται στην αρχή. Ωστόσο ο χρόνος θα δείξει αν θα συνεχίσει βασιζόμενος σε δικές τους συνθέσεις η επενδύοντας στο παρελθόν του. Προς το παρόν κρατάμε μια καλή rock n’ roll βραδιά και αναμένουμε τη συνέχεια.