Γεια σας. Είμαι η Μαριάνθη και αντιπροσωπεύω το Rockin’Athens.gr. Πριν ξεκινήσουμε με οποιαδήποτε ερώτηση, θα ήθελα να ευχηθώ περαστικά στο Dike. Μακάρι να αναρρώσει γρήγορα και να τον έχετε σύντομα μαζί σας στα επόμενα live shows.
Ας ξεκινήσουμε… «Peter Pan Speedrock». Να το καταλάβουμε το «Speedrock» αλλά το «Peter Pan» γιατί; Κάποιος αποτιμά φόρο τιμής σε μία παιδική ηλικία που δεν τελείωσε ποτέ;
Αυτό ακριβώς είναι. Όταν ο Peter ξεκίνησε την μπάντα όλοι του είπανε να σταματήσει τις χαζομάρες και να βρει μια κανονική δουλειά. Και αυτός αντί να κάνει όλα αυτά, αποφάσισε να ονομάσει την μπάντα “Peter Pan” παίρνοντας το όνομα από το σύνδρομο του “Peter Pan” (το σύνδρομο ενός ενήλικα-συνήθως-άντρα που είναι κοινωνικά ανώριμος). Μετά από μερικά χρόνια όταν καταλάβαμε ότι κανείς πέρα από την Ολλανδία δεν έκανε live με μια μπάντα που την λέγανε “Peter Pan” αποφασίσουμε να εμπλουτίσουμε το όνομα. Ένας φίλος μας σκέφτηκε τον όρο “speedrock” και το βάλαμε στο όνομα και τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία-όπως λένε.
Και πάλι είστε με την «Suburban Records». Αλλά γιατί να πειράξεις κάτι που λειτουργεί τόσο καλά;
Ακριβώς! Είμαστε σε αυτή την εταιρεία σχεδόν από την αρχή-αρχή. Έχουν σκοτωθεί στη δουλειά για πάρτι μας και ποτέ δεν μας δημιούργησαν θέματα. Αλλά κυρίως αυτό γίνεται γιατί είναι πάρα πολύ καλοί άνθρωποι και δεν θα τους αλλάζαμε για τίποτα στον κόσμο.
Τώρα το κομμάτι «Black Beauty 69» από το άλμπουμ «Lucky Bastards» είναι αλήθεια ότι αναφέρεται στην κιθάρα του Peter; Και αν ναι, έτσι γράφονται τα κομμάτια σας; Ο ένας σας έχει ορισθεί σαν συνθέτης και δημιουργός; ‘Η τα γράφετε όλοι μαζί;
Αυτό εξαρτάται. Ο Peter και ο Bart (drums) συνήθως “jαμμαρουνε” μαζί προκειμένου να σκεφτούν καινούργια πράγματα ενώ εγώ είμαι πιο “κάθομαι μόνος μου την νύχτα και γράφω κομμάτια” τύπος. Όταν έχουμε κάποιες βασικές ιδέες, μαζευόμαστε όλοι μαζί και προσπαθούμε να κάνουμε αυτές τις βασικές ιδέες κομμάτια. Και όταν έχουμε τελειώσει εντελώς (πάνω κάτω “τουλάχιστον”) με το μουσικό κομμάτι, προσπαθούμε να βρούμε τις σωστές λέξεις για το σωστό κομμάτι. Και επειδή οι δικες μου γνώσεις στα Αγγλικά είναι λιγότερο χειρότερες από των άλλων γράφω όλα τα τραγούδια. Και παρεμπιπτόντως, έχεις δίκιο. Το κομμάτι είναι για την κιθάρα του Peter, την Les Paul.
Πάντως, θα ήθελα να μάθω τι πρέπει να ακούσει κάποιος για να μεγαλώσει και να γίνει rock & roll μουσικός. Τι μουσική άκουγες;
Ξεκίνησα να παίζω κλασσική μουσική όταν ήμουν μικρός. Πρώτα πιάνο και αργότερα κοντραμπάσο. Δεν άκουγα κανονικά rock&roll μέχρι που πήγα στο λύκειο. Μια μέρα, παίζει να ήμουν 15 χρονών, αγόρασα έναν δίσκο μόνο και μόνο επειδή είχε την εικόνα ενός διπλού μπάσου στο artwork. Λεγόταν “Rant’n’Rave” από τους “The Stray Cats” και κόλλησα άμεσος. Σταμάτησα να παίζω κλασσική μουσική, μπήκα στην πρώτη μου μπάντα (παίζοντας κοντραμπάσο) και άρχισε να μου αρέσει πάρα πολύ η rockabilly, η psychobilly, η garagepunk και τα λοιπά. Τότε, στις αρχές του 90, επηρεάστηκα πολύ από τον Lemmy και τους Motörhead και άλλαξα από κοντραμπάσο σε κανονικό μπάσο (Rickenbacker).
Οι μπάντες που με έχουν επηρεάσει περισσότερο μέσα στα χρόνια (και ακόμα δηλαδή συμβαίνει αυτό) είναι οι “The Devil Dogs” και οι “Hellacopters”. Οι “The Devil Dogs” μου αρέσουν γιατί το κάνουν να μοιάζει και να ακούγεται τόσο πολύ εύκολο. Ο δίσκος τους “Saturday Night Fever” (Crypt Records ’93) απλά τα έχει όλα: τέλεια κομμάτια, τελείως ήχος και υπερβολική αδρεναλίνης και “attitude”. Χαλαρά είναι ένας από τους καλύτερους punk rock δίσκους που έγιναν ποτέ. Για μένα, είναι ο υπέρτατος rock’n’roll ήχος.
Και αυτό με φέρνει στους “”Hellacopters””, που με επηρέασαν πάρα πολύ για 2 κύριος λόγους: Πρώτα, απλά *αμανέ!! Από την πολύ πολύ αρχή μέχρι και το τέλος ήταν απλά υπέροχοι. Και τέλος, επειδή από αυτούς ξεκίνησα να ακούω πολλές άλλες μεγάλες μπάντες όπως οι “MC5”, “Sonic’s Rendezvous” και οι “The Dictators”. Έτσι για να αναφέρω μερικές.
«Split». Εσείς και οι Zeke. Η ονείρωξη κάθε punk n’ roll fan. Έχεις μήπως καμιά ενδιαφέρουσα ιστορία να μοιραστείς μαζί μας από τις ηχογραφήσεις;
Χα χα όχι για να πω την αλήθεια γιατί δεν ηχογραφήσαμε μαζί. Εμείς κάναμε το δικό μας μέρος εδώ στην Ευρώπη και αυτοί στην Αμερική. Είχαμε κοινό “αφεντικό” στις δισκογραφικές μας εταιρείας (El Presidente of Bitzcore record, Αμβούργο) που τα κανόνισε όλα. Ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την όλη φάση. Και ναι, θα μπορούσες να το πεις ότι ήταν και μια δικιά μας ονείρωξη που έγινε πραγματικότητα. Δηλαδή, όλοι μας ήμασταν τρελοί fan τον Zeke και ακόμα είμαστε δηλαδή. Πραγματικά, πρέπει να είναι μια από τις καλύτερες μπάντες που έγιναν ποτέ.
Φοβηθήκατε ποτέ ότι ο κόσμος θα προσέξει περισσότερο την συμμετοχή των Zeke από την δική σας;
Όχι καθόλου, ήταν ήδη πιο γνωστοί και πιο μπροστά από εμάς και έτσι ακριβώς το έβλεπα.
Μερικοί συγκρίνουν τους Zeke με τους Motörhead… Αλλά και εσάς με τους Motörhead. Εγώ και μόνο που φαντάζομαι να με συγκρίνουν με τους Motörhead αγχώνομαι…
Για μένα είναι κανονικό κομπλιμέντο και μπορώ να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι κάνουν αυτό το συνειρμό. Αλλά και την ίδια στιγμή, δεν νομίζω ότι ακουγόμαστε σαν τους Motörhead. Και νομίζω ότι το ίδιο ισχύει και για τους Zeke.
Την πρώτη φορά που άκουσα την μουσική σας και συζήτησα για εσάς μου είπαν ότι «αν μπορείς ΠΡΕΠΕΙ να τους δεις live». Και αφού είδα και μερικά βίντεο σας από live εμφανίσεις σας μπορώ να πω χωρίς αμφιβολία ότι τα σπάτε στα shows σας. Τι σας αρέσει περισσότερο; Να ηχογραφείτε ή να κάνετε live εμφανίσεις;
Το να γράφεις και να ηχογραφείς καινούργια κομμάτια είναι το καλύτερο σχεδόν κάθε φορά. Αλλά και να σχεδιάζεις εξώφυλλά δίσκων, αφίσες και μπλουζάκια και όλα αυτά είναι επίσης πολύ ευχάριστο. Αλλά θα πρέπει να παραδεχτώ ότι η μεγαλύτερη ευχαρίστηση για μένα είναι να παίζω σε μία σκηνή. Ακόμα και τώρα μετά από 15 χρόνια και σχεδόν 2000 εμφανίσεις…. Ακόμα παίρνω το ίδιο συναίσθημα ευχαρίστησης. Όταν ο κόσμος τρελαίνεται μπροστά σου, κάνοντας τα πάντα μπουρδέλο… Τίποτα δεν συγκρίνεται με αυτό. Ειλικρινά και θέλω να με πιστέψεις, έχουμε την καλύτερη δουλειά στον κόσμο!
Κάνοντας τα μαθηματικά βγάζουμε: 8 δίσκους, 3 singles, 7 διάφορες κυκλοφορίες. Δραστηριότητα που κρατάει 13 χρόνια. Να περιμένουμε και άλλα από εσάς;
Κοιτά βασικά με αυτό το line up είμαστε παραπάνω από 13 χρόνια (είμαστε κοντά στα 15). Ρε δες πως περνάει ο καιρός… Αλλά μην ανησυχείς! Μόλις ξεκινήσαμε. Περάσαμε τον περισσότερο χρόνο πέρυσι χτίζοντας ένα καινούργιο στούντιο ηχογράφισης και τώρα που τελείωσε, έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε πάνω στον επόμενο δίσκο μας. Και αν όλα πάνε καλά, θα είναι έτοιμος μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.
Τελευταία ερώτηση… Ένα μήνυμα για το ελληνικό κοινό! Να προετοιμαστούμε για μάχη στις 2 Μαρτίου;
Λοιπόν… κοίτα… από την στιγμή που οι πρώτες εντυπώσεις μετράνε, έχουμε σκεφτεί το εξής: Θα σας πάρουμε τα μυαλά και δεν θα καταλάβετε και πως θα γίνει κιόλας. Θα «τεζάρουμε» όλους τους ενισχυτές και τότε θα τους «τεζάρουμε» ακόμα περισσότερο. Θα σας δείξουμε τον λόγο για τον οποίο μας ονομάζουνε «τρικέφαλο τέρας του rock’n’roll» και ότι δεν λένε και μαλακίες.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Ανυπομονώ για το live και νομίζω πολύ άλλοι μαζί μου.
Χαιρετίσματα από την Αϊντχόβεν,
Bartmann.
[divider]
ENGLISH VERSION
Hello, this is Marianthi from Rockin’Athens.gr. Before everything else, I want to wish Dike a quick and painless recovery and to have him back soon so you can give audiences more and more hell.
So… Peter Pan Speedrock. I can understand “Speedrock”. But why “Peter Pan” ? Maybe a tribute to a never-ending childhood?
That’s exactly what it was. Back when Peter first started the band, everybody told him to ‘Grow up and get a real job!’ Instead, he decided to call the band ‘Peter Pan’, after the Peter-Pan-Syndrome. A few years later, after we realized that nobody outside the Netherlands would book a band by the name of ‘Peter Pan’, we decided to change it. A friend of ours invented the term ‘Speedrock’, which we added to our name, and ‘the rest is history’, as they say.
Again, “Suburban Records”. Never mess with a winning team right?
Exactly! We’ve been teaming-up with them since the beginning, practically. They’ve always worked their asses off for us, and never gave us any shit. But most of all because they’re a fine bunch of people. We wouldn’t change them for the world.
Now, about “Black Beauty 69” from “Lucky Bastards”.. Is it truth that it is about Peter’s guitar? This brings me to the other half of the question… Do you compose your music as a band or is someone the “designated” writer?
That depends. Peter and Bart (drums) usually jam together, to come up with new ideas, while I am more the ‘writing-songs-all-by-myself-in-the-middle-of-the-night’ kind of guy. When we have a bunch of basic ideas, the three of us get together and (try to) turn the rough sketches into actual ‘songs’. When the music is more-or-less done, we try to find the right words for the right song, and since my English sucks just a little bit less than the others’, I get to write all of them.
B.t.w. yes, your right, ‘Black Beauty 69’ is a song about Peter’s guitar, the Les Paul.
I’ve always wanted to know what someone listens to and grow up to be a rock n’ roll musician. What kind of music influenced you?
I started playing classical music as a little kid. First piano, later contrabass. I didn’t really listen to Rock&Roll until I went to high school. At some point, I must’ve been about 15 years old, I bought a record because it had a double-bass on the sleeve. It was called ‘Rant ‘n’ Rave with the Stray Cats’ and I was hooked instantly! I quit playing classical music, joined my first band (playing slap-bass), and got very much into rockabilly, psychobilly, garagepunk, etc. Then, in the early 90’s, mainly because of Lemmy and Motörhead, I switched from the upright-bass to the (Rickenbacker) bassguitar. The two bands that have influenced me most over the years, and still do, are the Devil Dogs and the Hellacopters. The Devil Dogs because they made it all sound so fuckin’ easy. Their album ‘Saturday Night Fever’ (Crypt Records ’93) just has it all: great songs, great sound, and an overdose of attitude and adrenalin! Easily one of the best punkrock records ever made. To me, it’s the ultimate rock’n’roll sound.
Which brings me to The Hellacopters, who’ve been a major influence on me for two reasons: First, because they we’re so fucking good! From the very beginning right until the end they were just brilliant. And secondly, because they turned me on to so many other great bands, like the MC5, Sonic’s Rendezvous Band and the Dictators, to name just a few…
“Split” with Zeke. A punk n’ roll fan’s wet dream for sure. Any interesting stories you can share from those recording sessions?
Haha no, not really, since we didn’t record together. We did our business over here in Europe, and they in the US. It was a mutual label-boss (El Presidente of Bitzcore records, Hamburg) who put everything together. He was the mastermind behind the whole thing. And yes, it was a bit of a wet dream come true. We were all huge Zeke-fans, and still are. They’re truly one of the greatest bands ever.
Were you afraid of being upstaged by Zeke? Especially in US considering that you were in the process of building up your audience in the US at that time?
Not at all. The way I saw it, they were way ahead of us.
People say that Zeke can be compared to Motorhead. You are also being compared to Motorhead. The mere sound of it makes me nervous. How about you?
Of course I consider it a compliment, and I understand why people make that connection. But at the same time I don’t think we sound like Motörhead at all. And the same goes for Zeke.
The first thing they told me when I first heard your music is that your live show is a “must-go” show. And after watching videos of your live shows, you really give it all on stage. What do you enjoy more? Making music or playing in front of an audience?
Writing and recording new songs is pretty excellent most of the time; and designing album-covers, posters, T-shirts etc, is also one of my favorite pass-times. But I got to admit that I still get the biggest kick from playing live. Even after 15 years, and almost 2000 shows, it’s still like that. When the crowd goes crazy in front of you, tearing the place apart; there’s just nothing like it. Believe me, we got the best job in the world!
Doing the math we come up with 8 full length albums, 3 singles and 7 various releases. You are active for 13 years… Should we expect more?
Actually it’s been even longer than that. With this line-up (Peter: guitars&vocals, Bart: drums, and me Bartmann: bass) we’ve been together for 15 years. Ha-ha, time flies… But don’t worry: we’re just getting started. We spent most of last year building a new recording studio, but now that that’s finished, working on the next album has finally begun. If all goes well, it should be ready at the end of the summer.
Finally… A message for the greek audience. Should we all be prepared for a battle on the 2nd of March?
Well, since everything’s always about first impressions, we came up with the following strategy: We’re simply going to blow you away like you’ve never been blown away before! We’re going to crank up the everything, and then crank it up some more! We’ll show you exactly why folks don’t call us the ‘Three-headed Rock’n’Roll-Beast’ for nothin’.
Thank you a lot for your time. I am really looking forward to your show.
(I think we all are.)
Groeten uit Eindhoven,
Bartmann.
(PPSR bassist)