Ακόμα και τώρα που ο χειμώνας μπαίνει σιγά-σιγά υπάρχει ένα παράλληλο συμπάν όπου ο ήλιος καίει μανιωδώς, είτε αυτός προέρχεται από την Αυστραλία είτε απο την Αμερικάνικη έρημο. Σε αυτό το σύμπαν φαίνεται να ζούν οι Penny Dreadful κι αυτό φέρνουν μέσα απο το ντεμπούτο τους “Deadwood”.
12 αυτοτελείς ιστορίες ποτισμένες με οργισμένα περάσματα αλλά και σκοτεινές μελωδίες, μια μπάντα που αρνείται να μπεί σε καλούπια, ωστόσο δεν κρύβει την αγάπη της για τον Αμερικάνικο ήχο των Gun Club αλλά και των Αυστραλέζικο των Nick Cave & the Bad Seeds και Beasts Of Bourbon. Ενας συνδυασμός της επιθετικότητας του punk και της μελωδίας, μια μουσική και στιχουργική αντίθεση ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως, αυτό είναι το σκηνικό του δίσκου. Από τα πρώτα κιόλας κομμάτια που σε πιάνουν απο το λαιμό με τις γρήγορες κιθάρες και τα refrain που σου κολλάνε κατευθείαν (“Mark Of Cain”, “God Only Knows”),αναφορές σε μπάντες όπως οι Dream Syndicate στο “Maze” και οργισμένα ξεσπάσματα στο “Over” μαζί με το “Six Feet Underground” που σίγουρα θα ταίριαζε σε κάποιο spaghetti western.
Εννοείται πως οσο εμπνευσμένη ακούγεται η μπάντα στα γρήγορα κομμάτια της άλλο τόσο είναι και στα πιο αργά σαν το “Devil In The Attic” αλλά και στα “Heavenly Disguised”, “Brand New Start” που επίσης ξεχωρίζουν αλλά και το “Gone” που κλείνει το δίσκο με τον μελαγχολικό του τόνο. Μια σωστή παραγωγή με ζωντανό συναίσθημα μαζί μ’ένα όμορφο και λιτό artwork έρχονται να συμπληρώσουν την εικόνα του δίσκου που σίγουρα θα σας ενθουσιάσει.
[stextbox id=”black”]
Συνοψίζοντας…!
The Good : “The Mark Of Cain”, “God Only Knows”.
The Bad : –
Βαθμολογία: 4 / 5
[/stextbox]