Oι Parthian Shot κυκλοφόρησαν το πρώτο τους πολύ ενδιαφέρον album πριν από μερικές ημέρες. Πρόκειται για μια progressive metal δουλειά με στοιχεία και από άλλα ήδη σε μια πολύ όμορφη μίξη, ενιαία παραγωγή και πολύ έξυπνες μουσικές γραμμές.
Το album opener τιτλοφορείται «Promises». Ξεκινά με echo στα φωνητικά και οι κιθάρες δημιουργούν μια αναμονή. Η πρώτη φράση είναι τόσο κινητική, σχεδόν χορευτική. Εντυπωσιακή faltseto τοποθέτηση σε εναλλαγή με harsh vocals είναι αυτό που σε τραβάει στο πρώτο τραγούδι. Έχει πολύ ενδιαφέρουσες κιθαριστικές μελωδίες, πολύ ιδιαίτερο σόλο ενώ ο στίχος «there’s no dream left to dream» σίγουρα σου τραβάει την προσοχή.
Το δεύτερο κομμάτι του album, «Prey» ξεκινάει με το βασικό riff σε μια ψιλή περιοχή των πλήκτρων και εξακολουθεί να μας συνοδεύει μαζί με βαριές κιθάρες στο ρεφρέν σε μια πολύ ρυθμική στιχομυθία στα φωνητικά. Στο δεύτερο κουπλέ ακούμε μια πολύ ενδιαφέρουσα φωνητική τοποθέτηση και φτάνουμε σε ένα εξαιρετικό σόλο, με ενα απίστευτο χρωματικό taping περνάμε από τη γέφυρα ξανά στο ρεφρέν. Η μελωδία κρύβεται στις κιθάρες.
Βαριές κιθάρες και πιο δυναμικός ήχος με έξυπνα περάσματα στα drums και μια φωνητική τοποθέτηση ψηλά δένονται σε μια αλυσίδα και μας συστήνουν το «Overcast». Reverb εφέ μας οδηγούν στο ρεφρέν και σε ένα αδιανόητα έξυπνο σόλο. Οι παύσεις στη μελωδία δημιουργούν την εντύπωση ακόμα μιας αλυσίδας και δίνουν ένα μαγικό αποτέλεσμα, ενώ μας ξαναπαρουσιάζουν το riff το επαναφέρουν σε μια άλλη τονικότητα μέχρι το τέλος του κομματιού.
«Devil’s Kiss»: Ξεκινάμε με ένα γλυκό εφέ στη μελωδία μετά όμως από την πρώτη φράση, την ακούμε από βαριές κιθάρες. Βασικό στοιχείο του κομματιού ηχητικά είναι κάποιοι διαβατικοί φθόγγοι που κρύβονται καθ’όλη τη διάρκεια. Στη γέφυρα του κομματιού ακούμε effect off guitars που του προδίδουν ένα country στοιχείο και μαζί με τα πλήκτρα μας οδηγούν και πάλι σε ένα δυναμικό ρεφρέν.
Clean guitars σηματοδοτούν την είσοδο του «Jaded» σε μια μελωδική αλυσίδα και μαζί με τα πλήκτρα δίνουν ένα διαφορετικό ύφος στο δίσκο. Ιδιαίτερα φωνητικά σε πιο χαμηλή περιοχή εντυπωσιάζουν, ενώ ακούμε για πρώτη φορά και περάσματα στα πλήκτρα. Το επόμενο πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι το taping στις κιθάρες καθώς και οι τρίτες στα φωνητικά. Κλείνοντας, ακούμε τις κιθάρες να μιμούνται το βασικό μοτιβάκι αλλά και μια ξεκάθαρη μπασσογραμμή σε fadeout.
To «For Me» είναι πιο δυναμικό, με έντονα φωνητικά. Ξεχωρίζουν ιδιαίτερα τα περάσματα στα drums και τα ρυθμικά κενά γεμίζονται πολύ έξυπνα με περάσματα στις κιθάρες . Το σόλο είναι ένα ακόμη πολύ ενδιαφέρον στοιχείο καθώς είναι πολύ κινούμενο, ενώ στο τέλος του κομματιού σου δίνεται η αίσθηση πως η πτώση είναι μισή!
To “Birthplace” ξεκινάει ως piano ballad με κάποια blues στοιχεία. Έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα αντίστιξη στις κιθάρες του, και με μια χρωματική αλυσίδα καταλήγει σε κάτι που (στα δικά μου αυτιά) ακούγεται σαν μια blue πτώση. Ο ήχος μιας κιθάρας χωρίς εφέ μας οδηγεί και πάλι στην χρωματική αλυσίδα που ακούγαμε προηγουμένως δοσμένη όμως διαφορετικά, και το κομμάτι κλείνει ακουστικά με το βασικό riff στην κιθάρα.
Το «Nothing for a Friend» αλλάζει το τοπίο. Κυριαρχούν δυναμικές κιθάρες με tapping και ρυθμικές κιθάρες στα ρεφρέν με μιμήσεις, ενώ ακούμε για πρώτη φορά τόσο έντονα μακρινά διαστήματα και μελωδίες σε πιο ψιλές περιοχές που επαναλαμβάνονται μιμούμενες σε διάφορα σημεία στην πορεία του κομματιού, και στο σόλο του με παραλλαγές. Κλείνει με μια κιθάρα σε folk ύφος, πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη σε όλο το σύνολο.
Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου «Guilty of a Dream» αρχικά έχει έντονο progressive ύφος. Ρυθμικά drums και το θέμα σε reverb στις κιθάρες κλείνουν την πρώτη φράση ενώ ακολουθεί μια αλυσίδα, χρωματικά ανεβοκατεβάσματα ολοκληρώνουν το intro του κομματιού. Εξελίσσεται με έντονες μπασσογραμμές και μια catchy στιχομυθία στα φωνητικά με εναλλαγές σε distorted και clean ήχο. Κάτι ακόμη ενδιαφέρον είναι τo solo, έντονα κινητικό και πολύ μελωδικό με μετατροπίες, και οι διφωνίες στα φωνητικά σε συνδυασμό με τα πλήκτρα.