¨Άντε να φτάσει η Τρίτη¨ : για μια εβδομάδα ήταν η πιο χιλιοειπωμένη φράση στους hardcore/metalcore κύκλους της Αθήνας. Λογικό, ένα live από την μπάντα που από το ξεκίνημά της μέχρι σήμερα αποτελούσε πάντα κορυφή στο είδος, όπως και να το κάνεις είναι not to miss.
Ανταπόκριση: Κώστας Σακαλής / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Revenge of The Giant Face
Έφτασε με τα πολλά λοιπόν η Τρίτη και κατά τις 8.15 βρισκόμουν μέσα σε ένα αρκετά γεμάτο (για τόσο νωρίς) Gagarin. Οι Revenge of the Giant Face είχαν αναλάβει τον ρόλο του opening act για την βραδιά, και φαίνεται πως ούτε οι ίδιοι είχαν προετοιμαστεί να αντικρύσουν τόσο κόσμο κατά τη διάρκεια του σετ τους, κάτι που απ’ ότι φαίνεται τους χαροποίησε ιδιαίτερα. Τους έχω δει άπειρες φορές αλλά σε κάθε νέα τους εμφάνιση τους εκτιμώ όλο και περισσότερο. Ζέσταναν τον κόσμο με το mathcore-hardcore υλικό τους, με τα πρώτα mosh και circle pits να ανοίγουν ανά διαστήματα, και έκαναν χαβαλέ με τους φίλους τους που βρίσκονταν στο πλάι της σκηνής. Highlight της εμφάνισής τους : Ο κιθαρίστας/backing vocalist της μπάντας κατεβαίνει στο κάγκελο παίζοντας και ένας από τους ¨πλαϊνούς¨ κάνει stage dive με φόρα πηδώντας από πάνω του. Hardcore σκηνικά να γουστάρουμε!
Setlist : Absence, Rack n’ Ruin, Alpha-Wolf, Returning Home, The Leap, Οχτώ
The Voldera Cult
Επόμενοι στο line-up οι The Voldera Cult, μπάντα με ιστορικό επιτυχημένων live εμφανίσεων και με αρκετή εμπειρία, καθώς είναι από την πρώτη φουρνιά ελληνικών core συγκροτημάτων. Έπαιξαν με πολύ πάθος κομμάτια από την τελευταία τους κυκλοφορία “Goliath”, τα οποία φάνηκαν κάπως δύσπεπτα για τα πιο “straight-forward” core γούστα του κοινού που είχε έρθει για τους Parkway Drive. Πάντως οι Voldera τα έδωσαν όλα, αντιμετωπίζοντας παράλληλα κάποια προβλήματα στον ήχο (θαμμένα φωνητικά, μικροφωνισμοί) και άφησαν το κοινό τους ικανοποιημένο.
Setlist : Goliath, Greatest Loss, Curse of Judah, Scapegoat, Tagmata, Birth
Fall of Man
Κατά την διάρκεια του σετ των Fall of Man που βγήκαν στη συνέχεια, μου ήρθε σε flash-back η ανάμνηση από το τελευταίο live των Parkway Drive στην Ελλάδα, τον Νοέμβρη του 2010 στο Κύτταρο. Εκεί ήταν η πρώτη live επαφή μου με τους FOM, και σοκαρίστηκα καθώς θυμήθηκα την αντίδραση που διατηρούσα καθ’ όλη τη διάρκεια του σετ τους : ¨Δεν αντέχω άλλο, σταματήστε! ¨ . Είναι ιδιαίτερα αστείο το γεγονός ότι, 2μιση χρόνια μετά, πάλι σε live των Parkway έβλεπα στη θέση τους μία απ’ τις αγαπημένες μου Ελληνικές μπάντες να παίζει, τραγουδώντας κάθε τους κομμάτι. Τα γούστα αλλάζουν, απ΄ ότι φαίνεται, και αυτό καλό θα ήταν να το έχουν στο μυαλό τους όσοι δεν τους έβρισκαν αρκετα ‘σκληρούς’ για τα γούστα τους. Απίστευτα δεμένοι, πέρασαν στην πλειοψηφία του κοινού την μεγάλη ενέργεια που έβγαζαν επί σκηνής.
Setlist : Intro, I brought the flowers, you bring the blood, Golden Shades of Black, -New song-, Ode to the Cynic, Silence, Of Incantations and Elixirs
Parkway Drive
“Parkway Drive! Parkway Drive!” φώναζε ο κόσμος ακόμα πριν τελειώσουν το σετ τους οι Fall of Man, και με το που κατέβηκαν από τη σκηνή, το αίσθημα της ανυπομονησίας που κατέκλυσε το Gagarin δεν περιγράφεται. Οι μπροστινές σειρές άρχισαν να γεμίζουν ασφυκτικά, και η κατάσταση θύμιζε βόμβα έτοιμη να σκάσει. Το οποίο και έγινε με το που οι Parkway Drive έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή του Gagarin υπό ¨γηπεδικές¨ σχεδόν ιαχές, με τον τρόπο που αρχίζει το “Atlas”, το τελευταίο άλμπουμ τους : “Sparks” – “Old Ghosts/New Regrets” και όλο το venue να φωνάζει «We’re born with nothing – and we die alone!».
Πανικός σε όλη την έκταση του Gagarin και ένας McCall να έχει μόνιμα σχηματισμένο ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του, καθώς έβλεπε τις αντιδράσεις του κόσμου. Παίχτηκαν κομμάτια από κάθε δίσκο, αν και από το “Killing with a smile” παίχτηκε μόνο το ”Romance is dead”, στο οποίο κυριολεκτικά όλο το μαγαζί τραγούδησε τον κλασσικό στίχο “So cry me a fucking river, bitch!”. Τα υπόλοιπα 3 albums τους εκπροσωπήθηκαν ισόποσα, με highlights το circle pit στο “Karma”, τα χορωδιακά sing-alongs στα “Wild Eyes” και “Home is for the heartless” και το troll-άρισμα των Parkway στην αρχή του “Carrion”.
Με το πέρας του live, όλος ο κόσμος βγήκε ικανοποιημένος από το venue. Το μόνο που με άφησε κάπως ανικανοποίητο προσωπικά ήταν ότι λόγω χώρου ήταν πολύ δύσκολο να γίνουν stage dives, και Parkway Drive χωρίς την εν λόγω πράξη… δεν γίνεται! Αλλά προφανώς αυτό δεν μειώνει την ποιότητα ενός live κατά τη διάρκεια του οποίου όλες οι μπάντες έδειξαν τον καλύτερό τους εαυτό. Ειδικά οι Parkway Drive δεν νομίζω να άφησαν έστω και έναν ανικανοποίητο, πράγμα που φάνηκε και από το σχετικό σύνθημα που ακούστηκε : «Είναι τρελός ο Αυστραλός!»
Setlist : Sparks, Old Ghost/New Regrets, Sleepwalker, Karma, Wild Eyes, Boneyards, Idols and Anchors, Dead Man’s Chest, Dark Days, Deliver Me, Home is for the Heartless, Romance is Dead, Swing – Encore: Carrion