Ένα (ακόμη) νέο album απ’ τους Osees είναι πάντα μια καλή είδηση. Στο εικοστό έκτο full album τους -χωρίς να μετράμε τα 1456 παράλληλα projects του John Dwyer-, αφήνουν για λίγο στην άκρη το γνώριμο ψυχεδελογκάρατζπάνκ (with a twist) που μας έχουν συνηθίσει, και μας κερνάνε μια εικοσάλεπτη punk rock έκρηξη, φόρος τιμής στις oldschool μπάντες που αγάπησαν. Στη νέα συνταγή τους, θα συναντήσεις ίχνη από Crass, Screamers, Abwarts, Bad Brains, Stooges, καθώς και μια ελεύθερη μετάφραση του “Sacrifice” των Rudimentari Peny.
Οκ, μπορεί το δισκογραφικό σύμπαν των Osees (ή όποια τέλος πάντων παραλλαγή του ονόματος τους διαλέξουν για να ηχογραφήσουν) να είναι δύσκολο να το ακολουθήσεις σε μόνιμη βάση, η αλήθεια πάντως είναι πως κάθε τους κυκλοφορία έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Όπως είπαμε. To A Foul Form είναι ένα σφηνάκι φάση 80’s παλιακού punk rock με -κατά τ’ άλλα- μοντέρνο λουκ, που συμβαδίζει στο άνετο με τις μόδες τις εποχής. Kλωτσοπατινάδα, γκαρίδες, ένταση, άγχος, κοινωνικό μήνυμα. Με λίγα λόγια: Well played, John Dwyer.
Παρά τη σχεδόν θεματική του αύρα, το album κολλάει στο repeat, κλείνει μάτι στις νευρικές στιγμές του Protean Threat (2020) και βάζει πλώρη για ένα απ’ τα πιο feelgood album της χρονιάς. Album, τέλος πάντων. Είκοσι λεπτά υπόθεση δε το λες και album, μα τη δουλίτσα του την κάνει με δυο τρεις ακροάσεις του κολλημένος στην κίνηση τα πρωινά στην εθνική. Χωρίς να κάνεις skip το παραμικρό κομμάτι. Φοβερή δουλειά.