Tην Πέμπτη που μας πέρασε οι Οrange Goblin επέστρεψαν στη σκηνή του An Club μετά την περσινή ισοπεδωτική τους εμφάνιση. Και όποιος περίμενε ότι λόγω των συνεχόμενων συναυλιών σε Ευρώπη και Αμερική τον τελευταίο χρόνο, θα εμφανιζόντουσαν κουρασμένοι ή χαλαροί στη σκηνή, διαψεύστηκαν οικτρά!
Ανταπόκριση: Άρης Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Χάρης Παππάς
Δε διαψεύστηκαν όμως, τουλάχιστον στο 100% όσοι δεν περίμεναν το An Club να είναι γεμάτο στο βαθμό πού ήταν πέρυσι στην εμφάνιση των Βρετανών. Λίγο το γεγονός ότι δεν έχουν περάσει ούτε 12 μήνες από το περσινό live συν το ότι δεν βγάλανε κάτι καινούριο δισκογραφικά από το περσινό πολύ καλό “A Eulogy For The Damned”, το Αn ήταν όσο γεμάτο ‘έπρεπε’ την Πέμπτη το βράδυ.
Την αρχή κάνανε οι νεαροί και πολύ ελπιδοφόροι Stonebringer. Λίγο stoner λίγο metal συν αρκετές άλλες μικρές πινελιές που έχουν προσθέσει στον ήχο τους και τον έχουν εμπλουτίσει, τους κάνει να έχουν αυτό το κάτι διαφορετικό και σίγουρα τραβήξανε την προσοχή όσων βρίσκονταν μέσα στο venue εκείνη την ώρα. Σίγουρα και το να δουλεύεις με τον θρυλικό παραγωγό Chris Tsangarides (Judas Priest, Black Sabbath, Thin Lizzy) στο πρώτο σου EP μόνο καλό μπορεί να σου κάνει και ειδικά σε αυτή τη μικρή ηλικία. Στα 30-40 περίπου λεπτά που βρέθηκαν στη σκηνή, oι Stonebringer παίξανε αρκετά κομμάτια από την επερχόμενη (όπως μας ενημέρωσαν) δουλειά τους, ενώ δεν ξεχάσανε και το πρώτο τους EP “Οcean of the Brave”.
Μία μπυρίτσα και ένα δυο τσιγάρα μετά είχε έρθει η σειρά των Orange Goblin να ανέβουν στη σκηνή του Αn. O κόσμος πλέον αισθητά περισσότερος και οι Goblin δίνουν το έναυσμα με τα “Scorpionica” και “Αcid Trial” για να ακολουθήσουν μετά τα λόγια του Ben Ward για το πόσο τους αρέσει να παίζουν στην Ελλάδα και για το πόσο εντύπωση τους κάνει ότι έχει τόσο κόσμο σε ένα βράδυ καθημερινής! Να πω και γω την αμαρτία μου, τους περίμενα και εγώ κουρασμένους και πιο χαλαρούς, αλλά για καλή μου τύχη διαψεύστηκα κι εγώ καθώς οι OG σε full κέφια συνέχισαν με τα “Saruman’s Wish”, “Round up The Horses” και “The Fog” για να ταρακουνήσουν ακόμη περισσότερο το υπόγειο της Σολωμού με το “Some You Win Some You Lose”.
Οι Orange Goblin κατά την ταπεινή μου άποψη είναι μία από τις καλύτερες live μπάντες εκεί έξω. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσεις καλά και το απέδειξαν στη συνέχεια καθώς όσο περνούσε η ώρα τόσο ανέβαινε και η απόδοση της μπάντας. Ειδικά αυτός ο μικροσκοπικός διαολάκος με το “ταυράκι” που ακούει στο όνομα Joe Hoare το “ένιωθε” λες και έπαιζε πρώτη φορά μπροστά σε κοινό! Για τον Ben Ward τα λόγια περισσεύουν. Πέρα δώθε στη σκηνή, μονίμως χαμογελαστός και άκρως επικοινωνιακός με τον κόσμο έδινε το δικό του προσωπικό show καθώς η μπάντα συνέχισε με κομμάτια κυρίως από το παρελθόν της όπως τα “Αquatic Fanatic”, “Cities of Frost”, “Your World Will Hate This”, “They Come Back” αλλά και τα “Blue Snow” και το “Time Travelling Blues” τα οποία ξεσήκωσαν ακόμα περισσότερο το κοινό το οποίο ήταν πλεον αρκετά πιο “κινητικό” μπροστά στη σκηνή!
H μπάντα δεν αποχώρησε από τη σκηνή για το καθιερωμένο encore, καθώς όπως και πέρυσι ο Ward ανέφερε πως τα καμαρίνια είναι μακριά απο τη σκηνή οπότε θα παίζανε και τα 2 τελευταία τους κομμάτια επι τόπου…τα οποία ήταν τα “Quincy Τhe Pigboy” και το “Red Tide Rising” και μας αφήσανε λίγο πριν τις 12 με τις καλύτερες των εντυπώσεων ακόμα μια φορά! Και την επόμενη με νέο album εύχομαι!