Οι προερχόμενοι από τις Η.Π.Α. Oceans of Slumber έχουν όλα τα προαπαιτούμενα για να θεωρηθούν ένα καθαρόαιμο progressive metal σχήμα. Αψεγάδιαστη παραγωγή, τεχνικό παίξιμο και μία τραγουδίστρια με καταπληκτική φωνή. Έχοντας έτοιμη την συνταγή κυκλοφόρησαν πριν λίγες ημέρες τον πέμπτο ολοκληρωμένο τους δίσκο Starlight and Ash.
Οι Oceans of Slumber ξεκίνησαν παίζοντας ένα σκοτεινό παρακλάδι του progressive metal με αρκετούς να θεωρούν ότι είναι βαθιά επηρεασμένοι από την goth σκηνή. Κάθε επόμενο album έβρισκε τους Oceans of Slumber όλο και πιο συναισθηματικούς, με αποτέλεσμα η συνταγή που ανέφερα παραπάνω να μην πετύχει στο Starlight and Ash.
Η παραγωγή είναι ποιοτική. Πώς θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε, έχοντας την υποστήριξη και το budget την Century Media; Αλλά το συγκρότημα έπεσε θύμα της περίφημης συνταγής. Γνωρίζοντας ότι η τραγουδίστρια έχει καταπληκτική φωνή, την έχουν τοποθετήσει τόσο μπροστά στην παραγωγή που φτάνει να γίνεται ανυπόφορο. Είτε αφορά την ματαιοδοξία της frontwoman είτε απαίτηση τη εταιρείας για να βγάλει μπροστά το γερό χαρτί του συγκροτήματος, το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον κουραστικό.
Σε αυτό το μοτίβο κινούνται οι συνθέσεις του album. Οι Oceans of Slumber από ένα τεχνικό progressive metal σχήμα, έχει μεταλλαχτεί σε μία cover μπάντα που παίζει κάποιους blues\jazz ρυθμούς σε ένα bar, μόνο και μόνο για να βγει η τραγουδίστρια για να δείξει τις φωνητικές της ικανότητες.
Δεν θα υποστηρίξω ότι το metal έχει νόρμες και οι Oceans of Slumber έχουν βγει από αυτές, αλλά αυτό που υποστηρίζω είναι ότι το Starlight and Ash δεν έχει χαρακτήρα. Δεν ξέρει αν θέλει να πάει προς τους Opeth ή τους Gathering ή τους Evanescence. Είναι από τα album που έχουμε δει συγκροτήματα είτε να διαλύονται μετά είτε να αλλάζουν τελείως χαρακτήρα.