Ενόψει της επικείμενης συναυλίας των progressive/doom metallers Oceans of Slumber αυτή την Παρασκευή στο Fuzz Live Music Club, ο drummer του συγκροτήματος Dobber Beverley βρήκε λίγο χρόνο να απαντήσει στις ερωτήσεις μου για να γνωρίσει το ελληνικό κοινό ένα από τα πλέον ανερχόμενα ονόματα της metal σκηνής. Και μία συμβουλή: απολαύστε τους τώρα που… γυρίζει γιατί σε λίγα χρόνια θα τους κυνηγάμε με το δίκανο για να μας ξανάρθουν!
Γεια σου Dobber και καλωσήρθες στο RockinAthens.gr! Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι που θα σας δούμε live για πρώτη φορά εδώ στην Αθήνα! Τι να περιμένουμε από τη συναυλία σας;
Μπορείτε να περιμένετε σίγουρα ένα συναρπαστικό και πολύ συγκινητικό performance από μας. Θα είμαστε εκεί με χαρά για να τα δώσουμε όλα στη σκηνή για σας ως κοινό αλλά και για μας ως μουσικούς.
Πώς είναι η εμπειρία σας από την περιοδεία στην Ευρώπη έως τώρα;
Η Ευρώπη είναι εξαιρετική για εμάς και σίγουρα είναι ένα κοινό που είναι πιο στενά συνδεδεμένο με αυτό που κάνουμε μουσικά. Υπάρχει ένα πάρε-δώσε που γίνεται μόνο εδώ και είναι και ο λόγος που περνάμε όλο και περισσότερο χρόνο στην Ευρώπη. Δυστυχώς παίρνει λίγο περισσότερο χρόνο να δημιουργήσουμε την ίδια επαφή και στις Η.Π.Α., αλλά το δουλεύουμαι και αυτό.
Ποιά ήταν η έμπνευση για το νέο σας album; Υπήρχε κάποιο concept;
Η ζωή. Η ζωή και όλη η δυστυχία και η ομορφιά που κουβαλάει μαζί της. Είναι πραγματικά το ένα και το αυτό και έχει να κάνει με τις σχέσεις που χτίζουμε κατά τη διάρκειά της και με αυτές που απορρίπτουμε καθώς εξελισσόμαστε ως άνθρωποι. Οπότε το concept είχε να κάνει με την δυστυχία, την απόγνωση και την ελπίδα.
Ποιές ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε όταν γράφατε το “Winter”;
Το να ελέγξουμε διάφορα πράγματα για να επικεντρωθούμε στο γράψιμο και στην ατμόσφαιρα [του δίσκου]. Είμαστε ικανοί να παρασυρθούμε με τις συνθέσεις και γι’ αυτό πρέπει να λαμβάνουμε υπ’όψιν μας το τραγούδι ή την ατμόσφαιρα ενώ τελειώνουμε τα κομμάτια. [Επίσης,] το να γράφουμε με ειλικρίνεια και να είμαστε αληθινοί στους εαυτούς μας.
Υπάρχουν πολλά στοιχεία ενσωματωμένα στη μουσική σας. Από progressive μέχρι doom metal και jazz, πώς βρίσκετε την τέλεια ισορροπία μεταξύ των ειδών;
Νομίζω ότι χρειάζεται μεγάλη γκάμα χρωμάτων ή μίξη αυτών για να φτιάξουμε τις αποχρώσεις που απαιτούνται για τη δημιουργία των μεγαλοπρεπών σκηνών που επιθυμούμε, και η ένταξη όλων αυτών των ειδών συμβαίνει με αρκετά ενοποιημένο τρόπο για εμάς. Προέρχεται από την οικειότητα μεταξύ μας και από την ποικιλία των επιρροών μας. Οι βασικές μας επιρροές είναι οι ίδιες και οι δευτερεύουσες επιρροές μας πηγάζουν από πολλές διαφορετικές μεριές.
Πώς ήταν η εμπειρία της προσθήκης της Cammie Gilbert ως νέο μέλος του line-up σας και πώς αυτό επηρέασε τη σύνθεση του νέου υλικού;
Ήταν ο τελευταίος κρίκος για να μας φέρει στη ζωή. Η ένταξη ήταν άμεση και, παρόλο που το “Winter” ήταν τελειωμένο στο συνθετικό στάδιο, [η Cammie] ήρθε και έκανε την εκτέλεση που χρειαζόταν ο δίσκος. Ως αποτέλεσμα επηρέασε τον δίσκο με τον πιο θετικό τρόπο.
H soulful φωνητική προσέγγιση της Cammie Gilbert είναι μοναδική για τον ήχο σας ως metal συγκρότημα. Ήταν μια συνειδητή επιλογή με στόχο να κάνετε τη διαφορά ή ήταν κάτι που προέκυψε φυσικά κατά τη διάρκεια των προβών και για το οποίο δεν κάνατε ιδιαίτερη σκέψη;
Ποτέ δεν θελήσαμε να μιμηθούμε κάτι. Θέλαμε να είμαστε αληθινοί και όλο αυτό προέρχεται από αυτό το αληθινό μέρος. Τα είδη της soul/R&B/jazz εναλλάσσονται με το στυλ της metal που γράφουμε. Το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής μας είναι στην ουσία southern doom αν κάτσεις να σκεφτείς το θέμα και το tempo της. Το σκοτάδι ήταν το ίδιο και αυτό βγήκε φυσικά από όλους μας.
Πολλές μπάντες –ιδιαίτερα του progressive ήχου- είναι τελειομανείς και ως αποτέλεσμα η δημιουργία ενός album είναι πολύ κουραστική και χρονοβόρα γι’ αυτές. Εμπίπτεται εσείς σε αυτή την κατηγορία;
Και ναι και όχι. Δεν γίναμε υπερβολικά επιλεκτικοί με αυτά που κάναμε στο studio, αντίθετα επιλέξαμε τον old school δρόμο της εκτέλεσης και της χημείας. Το να αποκρυσταλλώσουμε μια ένταση που ήταν κοντά σε αυτό που κάνουμε live. Να προσπαθήσουμε να παντρέψουμε το συναίσθημα, την δεξιοτεχνία και τη στιγμή μαζί.
Υπάρχει κάτι που μετανιώνεις σχετικά με τις επιλογές σας ως μπάντα;
Το να μην έχω επιδιώξει αυτόν τον συνδυασμό και τα ένστικτά μου γι’ αυτόν τον συνδυασμό νωρίτερα. Για την προσωπική μου αλλά και την συλλογική μας κάθαρση. Αυτό είναι πολύ αναζωογονητικό αλλά και κάτι που μετανιώνω, γιατί θα μπορούσαμε να δημιουργούμε μουσική από πολύ νωρίτερα.
Ποιός/ποιοί καλλιτέχνης/ες είναι η μεγαλύτερή σας επιρροή;
Οι Pink Floyd για την ανάμιξη παρόμοιων στοιχείων. Οι Type O’ Negative γιατί έκαναν το ίδιο με τους Pink Floyd αλλά από τελείως διαφορετική βάση. Οι Pantera για το southern groove. Οι Morbid Angel για το σκοτάδι και την ένταση. Οι Ulver για την εξέλιξη. Οι Acid Bath για την ένταση και τις πρωτοποριακές τους συνθέσεις και φωνητικά.
Όντας μια σχετικά νέα μπάντα που κάνει γρήγορη και εντυπωσιακή επιτυχία διεθνώς, ποιά είναι η εμπειρία σας από τη σημερινή μουσική βιομηχανία; Υπάρχει κάποια “μαγική συνταγή” για μια metal μπάντα που προσπαθεί να τα καταφέρει;
Να χτίσεις ένα επαγγελματικό δίκτυο και να κάνεις ό,τι είναι δυνατόν για να πετύχει η μπάντα σου. Εφόσον το αξίζει. Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να ρωτάς ανθρώπους που εμπιστεύεσαι εάν αυτό αξίζει. Να δουλέψεις πάρα πολύ και να είσαι ταπεινός στην επιδίωξη της επιτυχίας.
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου! Έχεις κάτι να προσθέσεις για τους Έλληνες fans σας;
Σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη. Σας αγαπάμε και δεν βλέπουμε την ώρα να σας δούμε!
***ENGLISH VERSION:***
Hello Dobber and welcome to RockinAthens.gr! We are really excited to see you live for the first time here in Athens! What can we expect from your show?
You can absolutely expect an engaging and very emotional performance from us. Happily there to leave everything on stage for you as our audience and for us as musicians.
How is your experience from touring in Europe so far?
Europe has been great to us and is definitely a closer connected audience to what we do musically. There’s a give and take that we only get here and it’s why we spend more and more time in Europe. Sadly it takes a bit longer to make these same connections in the States, but we’re working on that too.
What was the inspiration behind your new album? Was there a concept?
Life. Life and all of the misery and beauty that it brings. It’s really one in the same and it’s all about the relationships that you build along the way and the ones you discard as you progress as a human. So the concept was one of woe, despair, and hope.
What were the biggest challenges you faced when you were writing “Winter”?
Throttling back elements to focus on writing and the mood. We are quite capable of going nuts with compositions and have to keep the song or atmosphere in mind as we finish songs out. Writing from a real place and keeping it true to ourselves.
There are a lot of elements incorporated in your music. From progressive, to doom metal and jazz, how do you find the perfect balance between all genres?
I feel as if you need quite a large selection of colors, or a mixture of them, to create the hues needed to create these grand scenes that we want and the inclusion of all of these styles is fairly seamless for us. It comes from our familiarity and diversity of influences. Core influences are the same and the outlying influences are all over the place.
How was the experience of adding Cammie Gilbert as a new member in your line-up and how did that affect the composition of your new material?
She was the final piece in making us come alive. The integration was immediate and though “Winter” was finished, in its composition stages, she came in and delivered the performance the record so needed. So she affected it in the most positively possible way.
The soulful vocal approach of Cammie Gilbert is unique for your sound as a metal band. Was that a conscious choice aiming to make a difference or something that came naturally during rehearsal and didn’t have to think too much about?
We never wanted to emulate something that we could have be legitimate and that came from that real place. The styles of Soul/R&B/Jazz are interchangeable with the type of metal we write. Most of that music is essentially southern doom if you think of its subject matter and tempo. The darkness was the same and it was very natural for all of us.
Many bands –especially progressive ones- are perfectionists and therefore the creation of an album is very tiring and time-consuming for them. Do you fall in that category?
Yes and no. We didn’t get incredibly picky with what we were doing in the studio, instead opting for the old school route of performance and vibe. Harnessing an intensity that was close to what we do live. Trying to bring the marriage of emotion, proficiency, and in the moment together.
Is there something you regret regarding your choices as a band?
Not pursuing this combination and my instincts for it earlier in life. For my and our own catharsis. Very invigorating and also regretful because we could have been creating music long ago.
Which artist/artists is your biggest influence?
Pink Floyd for blending similar elements. Type O Negative for doing the same as Pink Floyd but from and entirely different place. Pantera for the southern groove. Morbid Angel for the darkness and intensity. Ulver for the evolution. Acid Bath for their intensity and forward thinking compositions and vocals.
Being a relatively new band that is making quick and impressive success worldwide, what is your experience from today’s music industry? Is there a “magic recipe” for a metal band trying to “make it”?
Build a professional network and do everything in your power to make your band succeed. If it’s worth it. Be honest with yourself and ask people you trust if it’s worthwhile. Work your ass off and be humble in your pursuit of success.
I would like to thank you for your time! Anything to add for your Greek fans?
Thank you so much for the interview. We love you and cannot wait to see you all!