Dead Kennedys. Πρόκειται για μία από τις ιστορικότερες μπάντες της αμερικανικής punk/hardcore σκηνής και το καλοκαίρι αυτό θα βρίσκονται στο Piraeus 117 Academy μαζί με τους ‘δικούς μας’ Panx Romana για ένα εκρηκτικό live.
Και επειδή έγινε λόγος για ιστορία θα αναφερθώ παρακάτω σε πέντε κομμάτια των Dead Kennedys που συνιστούν ίσως τους διαχρονικότερους punk ύμνους που άφησαν ανεξίτηλο στίγμα στην ιστορία της μουσικής.
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
“California űber alles”.
O τίτλος του κομματιού είναι μια αναφορά στην πρώτη στροφή του εθνικού ύμνου της Γερμανίας που άρχιζε με τη φράση “Deutschland Deutschland űber alles”, η οποία όμως μετά το τέλος του Τρίτου Ράιχ αφαιρέθηκε καθώς συνδέθηκε παγκοσμίως με το ναζισμό. Οι στίχοι είναι μια σατυρική επίθεση στον Τζέρι Μπράουν, κυβερνήτη (και σήμερα) της Καλιφόρνιας, τον οποίο «ενσαρκώνει» ο Jello Βiafra −ο τότε τραγουδιστής του συγκροτήματος− εκφράζοντας ένα απολυταρχικό όραμα για μια φασιστική Αμερική με αναφορές στο 1984 και στις κτηνωδίες του Ολοκαυτώματος και αναπαριστώντας μια δυστοπία όπου ο Τζέρι Μπράουν έχει γίνει πρόεδρος ή μάλλον Fűhrer, ενώ η μυστική αστυνομία διαπράττει εγκλήματα στο όνομά του. Απειλητικά τύμπανα, μιλιταριστικό ύφος, δυσοίωνο μπάσο και η φωνή του Biafra πότε να ξεσπά με μανία και πότε να ρίχνει τους ρυθμούς σαν roller coaster, ξεφεύγοντας από τον στερεοτυπικό πανκ ρυθμό που κατά κανόνα μόνο σπιντάρει.
“Holiday in Cambodia”.
Tο τραγούδι στηλιτεύει τον ανθρωπότυπο του νέου και ταξικά προνομιούχου Αμερικανού φοιτητή κολλεγίου, ο οποίος ενσαρκώνει την αλαζονεία και την υποκρισία του δυτικού κόσμου που «έχει σπουδάσει για ένα ή δύο χρόνια και γνωρίζει ότι τα έχει δει όλα». Αυτό που χρειάζεται στα κολλεγιόπαιδα τέτοιου τύπου, κατά τον Biafra, για “να γνωρίσουν τον κόσμο” είναι διακοπές στην Καμπότζη ώστε να βιώσουν στο πέτσι τους τη γενοκτονική δικτατορία των Κόκκινων Χμερ με επικεφαλής τον Pol Pot (που απεικονίζεται στην ετικέτα του πρωτότυπου single και αναφέρεται στους στίχους του κομματιού) στα «χωράφια του Θανάτου». Τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα του εν λόγω κομματιού δημιουργούν μια διάθεση μουσικής παράνοιας και μέσα σε 3 λεπτά και 43 δευτερόλεπτα εμφανίζονται δύο intros, δύο στροφές, δύο ρεφραίν, μια απόκοσμη γέφυρα, ένα σόλο κιθάρας, ένα middle eight και ένα τελικό ρεφρέν (!).
“Too drunk to fuck”.
Κατατάχθηκε στο πρώτο “UK Top 40 singles” που συμπεριέλαβε τη λέξη “fuck” σε τίτλο τραγουδιού. Είχε απαγορευτεί από το Radio 1 του BBC. Στα τσαρτς αναφερόταν συνήθως ως “Too drunk to”. Οι Dead Kennedys μάλιστα παρείχαν ένα αυτοκόλλητο σε κάποια δισκογραφικά καταστήματα που «θίγονταν» από τον τίτλο του κομματιού το οποίο έγραφε «Προσοχή: Είσαι το θύμα ενός ακόμη δυσκοίλιου λιανοπωλητή που φοβάται μήπως και πάθει κάτι το μυαλό σου, επειδή θα σου αποκαλυφθεί ο τίτλος αυτού του δίσκου, γι’ αυτό ξεκολλήστε αργά και δείτε…». Οι σατιρικοί του στίχοι αναπλάθουν ένα εξωφρενικό πάρτι ηλιθίων και το κομμάτι τελειώνει με έναν ήχο εμετού. Δεν ήταν λίγοι οι νέοι που συνελήφθησαν από τη βρετανική αστυνομία, επειδή κυκλοφορούσαν με μπλουζάκια που είχαν επάνω τους τυπωμένο τον τίτλο του τραγουδιού.
“Police Truck”.
Ακόμη ένα κομμάτι των Dead Kennedys με το χαρακτηριστικό τους trademark, αυτό της πρωτοπρόσωπης αφήγησης, που απεικονίζει σε ρυθμούς rock surf ένα «ενοχλητικό» σενάριο με χιουμοριστικούς, προβοκατόρικους στίχους. Αυτή τη φορά η μπάντα αποκαθηλώνει τις αστυνομικές αρχές και σατιρίζει τη γενικότερη βιαιότητα της αστυνομίας ως μορφής εξουσίας και θεσμοθετημένης βίας. Το κομμάτι μάλιστα είναι εμπνευσμένο από ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στο Los Angeles στα τέλη της δεκαετίας του ’70 κατά το οποίο δύο αστυνομικοί προέβησαν σε ένα σωρό αδικήματα κατά της διάρκεια της υπηρεσίας τους όπως ξυλοδαρμούς και βιασμούς γυναικών σε κατάσταση μέθης.
““I Fought the Law”.
Για το τέλος, μια διασκευή από τους Dead Kennedys του κλασσικού “I Fought the Law” εμπνευσμένη από την ευνοική δικαστική μεταχείριση του πολιτικού Dan White, ο οποίος διέπραξε το 1978 δύο δολοφονίες. Οι Dead Kennedys λοιπόν, μετά από αυτό το σκηνικό «ξαναγράφουν» τους στίχους του κομματιού αλλάζοντάς τους από το αρχικό “I fought the law, and the law won” σε “I fought the law, and I won” μιλώντας από την οπτική του Dan White και με τελικό στίχο τον “I am the law, so I won”.
Περισσότερες πληροφορίες για τη συναυλία βρείτε ΕΔΩ.
