Οι θρυλικοί New Model Army επιστρέφουν στην Ελλάδα για δύο εμφανισείς σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Διαβάστε τι είπε ο frontman τους, Justin Sullivan, λίγες ημέρες πριν στη Nairi Peltegian σχετικά με το παρελθόν του, το punk αλλά τη μουσική βιομηχανία του σήμερα.
Γεια σου Justin, από το RockinAthens και την Ελλάδα! Παρόλο που οι Έλληνες σας αγαπούν, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Θα ήθελες να μας παρουσιάσεις τους New Model Army με ένα σύντομο βιογραφικό;
Η μπάντα που κάνει το δικό της, αγνοώντας τις τάσεις και τα είδη εδώ και 38 χρόνια.
Η πρώτη σας συναυλία έγινε το 1980 και τότε στη μπάντα ήσουν εσύ, ο Stuart Morrow και ο Phil Tompkins. Από τότε πολλά μέλη άλλαξαν. Φαντάζομαι αυτό επηρέασε και τον ήχο σας. Μπορείς να μας πεις τις πιο σημαντικές αλλαγές που ακολούθησαν από τη γέννηση των NMA μέχρι τη μπάντα που είστε σήμερα;
Η αργή αντικατάσταση των μελών ήταν πολύ καλή για εμάς. Κάθε 5 ή 10 χρόνια ένας νέος μουσικός έρχεται και ένα νέο άτομο αλλάζει όλη τη δυναμική και τις σχέσεις μέσα στη μπάντα, οπότε είναι σαν να ξεκινάμε ξανά. Δεν μπορώ να φανταστώ να είμαι με τα ίδια άτομα για πάντα. Θα ήταν δύσκολο να παραμείνουμε φρέσκοι δημιουργικά. Με αυτό τον τρόπο συμβαίνει έτσι κι αλλιώς.
Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές σας; Τότε και τώρα.
Τα πάντα! Από την πρώτη μέρα, η μπάντα αποτελείται από μουσικούς με αρκετά διαφορετικά γούστα και αγάπες στη μουσική. Μια φορά καθίσαμε για φαγητό και δεν καταφέραμε να συμφωνήσουμε για ΕΝΑ album στην ιστορία της μουσικής που όλοι μας αγαπούσαμε ανεπιφύλακτα. Κάθε άτομο έχει τις δικές τους “επιρροές” – αυτό έχει υπάρξει καλό για εμάς και ίσως ο λόγος που κανείς δεν έχει καταφέρει να μας κατηγοριοποιήσει ή να μας αντιγράψει.
Έχετε καταφέρει κάτι που οι άλλες μπάντες θα ονειρεύονταν. Να έχετε τις ρίζες σας στο punk rock και την ίδια στιγμή να μην έχετε κατηγοριοποιηθεί ή υπογράψει με δισκογραφική, έχοντας ένα μεγάλο εύρος θαυμαστών. Το προσπαθήσατε ή απλά συνέβη;
Στα τέλη του ’70 το punk ήταν στάση ζωής όχι είδος μουσικής. Έγινε στάνταρ “είδος” πολύ αργότερα. Εμάς πάντα μας ενδιέφερε ως στάση και ακόμα την έχουμε. Τα καθορισμένα είδη ποτέ δε μας ενδιέφεραν.
Έχετε πλάνα για μετά το tour;
Δεν είμαστε ακριβώς σε tour αυτή τη στιγμή, απλά κάνουμε κάποια shows και φεστιβαλ. Έχουμε κάποια ακόμη μέσα στο φθινόπωρο, αλλά προσπαθούμε να συγκεντρωθούμε και να γράψουμε το επόμενο album μας.
Σκέφτεσαι να ηχογραφήσεις ένα νέο προσωπικό album σύντομα ή να παίξεις solo shows;
Και τα δύο!
Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο στο consequenceofsound.net, το οποίο αναδημοσίευσαν στα social media πολλοί φίλοι μου μουσικοί, για το Internet και τη μουσική βιομηχανία και πως “από τα 43 δισεκατομμύρια δολάρια έσοδα της μουσικής βιομηχανίας το 2017, μόνο το 12% στην πραγματικότητα πήγε στους καλλιτέχνες”. Τι γνώμη έχεις για αυτό;
Α είναι αναθεματισμένη ληστεία! Αλλά αυτό είναι το μοτίβο στην ιστορία της μουσικής και των μουσικών από την αρχή και άλλαξε μόνο για μια μικρή περίοδο 30 χρόνων στη Δύση εκεί περίπου στο 1970-2000, όταν αρκετοί μουσικοί μπορούσαν να βγάζουν οκ χρήματα. Δυστυχώς αυτό δεν ισχύει τώρα. Οπότε τώρα είμαστε όλοι οι μουσικοί- μας κλέβουν, αντιδράμε και μετά απλά συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε έτσι κι αλλιώς. Δεν μπαίνουμε στο χώρο για οικονομικούς λόγους.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκλησή σας σαν μπάντα;
Οι άνθρωποι; Εμείς;
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη Βρετανία; Κυρίως μετά τα “Brexit – Donald Trump” γεγονότα. Το περιμένατε;
Ναι, δυστυχώς το περιμέναμε και τραγουδάμε για αυτό εδώ και κάποιο καιρό. Είναι μια πολύ, πολύ τρομακτική περίοδος – πολύ σύνθετη για να την αναλύσω εδώ. Για να είμαι σύντομος, όλοι ξέρουμε ότι δεν υπάρχει ουτοπία, αλλά θα προτιμούσαμε να ζούμε σε μια κοινωνία όπου οι πλούσιοι και τυχεροί ενδιαφέρονται για αυτούς που δεν είναι και να καταλαβαίνουμε ότι είμαστε κλειδωμένοι όλοι σε αυτόν τον όμορφο πλανήτη. Απλές αρχές, άξιες να υπερασπιστούμε απέναντι στο ρεύμα της απληστίας, της ηλιθιότητας και της άγνοιας.
Το 1984, εμφανιστήκατε φορώντας T-shirts με την επιγραφή “Only Stupid ? Bastards Use Heroin”. Δηλαδή δεν περάσατε ποτέ από τη “Sex, Drugs, Rock’n ‘Roll” φάση;
Προσωπικά το έκανα αυτό για μια βδομάδα πίσω στο 1985. Ήταν πραγματικά αρκετό. Δεν φαινόταν να με κάνει χαρούμενο ή να κάνει τη μουσική καλύτερη. Η ηρωίνη είναι ένα από τα πολλά “ναρκωτικά της λήθης”. Δε θέλω λήθη. Θέλω ζωή.
Πρόσφατα κάνατε ένα διήμερο event στο Round Chapel στο Hackney του Λονδίνου. Μπορώ να φανταστώ ότι ήταν ένα πολύ συναισθηματικό show και η ακουστική του Chapel συγκλονιστική. Ήταν φοβερή εμπειρία φαντάζομαι. Θέλεις να μας πεις για αυτό;
Ήταν 1000 (βασικά περίπου 900) άνθρωποι μαζεμένοι γύρω από τη μπάντα στο κέντρο και τραγουδούσαν όλοι μαζί τα τραγούδια που αγαπάμε. Μετατράπηκε σε κάτι πολύ ιδιαίτερο, μια πραγματική αίσθηση της κοινωνίας και της μοιρασιάς.
Ξέρω ότι αγαπάτε το διάβασμα, αφού έχετε έναν ωραίο οδηγό με τα αγαπημένα βιβλία της μπάντας στην επίσημη ιστοσελίδα σας. Πώς επιλέγεις τι βιβλία θα πάρεις μαζί σου σε κάθε tour; Θα ήταν ωραίο να μας πεις ένα από τα αγαπημένα σου.
Δεν ασχολήθηκα ποτέ με το Kindle (electronic reader) αλλά πλέον το κάνω. Σημαίνει ότι μπορώ να πάρω μια ολόκληρη βιβλιοθήκη στο tour και να διαβάσω ό,τι θέλω. Συνήθως γουστάρω ιστορίες που με πάνε μακριά είτε από γεωγραφική είτε από ιστορική άποψη ή και τα δύο – σε κάποιον άλλο κόσμο. Τα μυθιστορήματα της Mary Renault για την αρχαία Ελλάδα είναι από τα αγαπημένα μου.
Τι τραγούδια θυμάσαι περισσότερο από την παιδική σου ηλικία;
Α τόσα πολλά, πάρα πολλά για να τα αναφέρω εδώ. Γεννήθηκα το 1956, οπότε πέρασα την παιδική μου ηλικία το ’60, μια πραγματικά υπέροχη περίοδο για τη μουσική. Στη μια πλευρά του Ατλαντικού οι Beatles, οι Stones, οι Who, οι Kinks κτλ και στην άλλη η Soul του ’60 και η Tamla Motown (που παραμένει η πρώτη μου αγάπη).
Πέρασαν πέντε χρόνια από την τελευταία φορά που παίξατε στην Ελλάδα και σύντομα θα σας δούμε ζωντανά στο Street Mode Festival στη Θεσσαλονίκη (στις 30 Αυγούστου) και την επόμενη μέρα στην Αθήνα (στο Gagarin 205). Πώς αισθάνεσαι για την επιστροφή σου στις ελληνικές σκηνές, αφού όπως ξέρω επισκέπτεσαι την Ελλάδα και για διακοπές.
Επισκέφτηκα την Ελλάδα πρώτη φορά όταν ήμουν 14 και πέρασα ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Εύβοια. Έχω αγαπήσει τη χώρα και έχω επισκεφθεί διαφορετικά μέρη και πολλές φορές από τότε.
Θέλετε να πείτε κάτι στους Έλληνες θαυμαστές σας;
Απλά ότι ανυπομονούμε πραγματικά για τις εμφανίσεις μας ξανά. Υπάρχει οπωσδήποτε ένα είδος συναισθηματικού δεσίματος εδώ!
***ENGLISH VERSION:***
Hello Justin, from RockinAthens and Greece! Although greek people love you, let’s begin with some basics. Would you like to introduce NMA with a short bio?
The band that that have done their own thing, completely oblivious to trends and genres for 38 years and counting…
Your first gig was in 1980 and back then the band was you, Stuart Morrow and Phil Tompkins. Since then many members have changed. I suppose that this has affected also your sound. Can you tell us the most important changes that followed from the birth of NMA to the band you are today?
The slow turn-over of members has been very good for us. Every 5 or 10 years a new musician arrives and one new person changes all the dynamics and relationships within the band, so it’s like beginning again. I can’t imagine to be with the same people forever; it would be very difficult to stay creatively fresh. This way it just happens anyway.
What’s your musical influences? Back then but also now.
Everything! From the very beginning the band has been made up of musicians with quite different tastes and loves in music. One time we sat at a meal and failed to agree on ONE album in the history of music that we all unreservedly loved. That’s pretty rare in a band. Each person brings their own ‘influences’; this has also been good for us and perhaps why no one has succeeded in defining or copying us.
You’ve succeeded something that many bands would dream of.. Having your roots in punk rock, and at the same time not been categorised or labelled, with a very wide range of fans. Have you tried it or it just happened?
In the late 70s Punk was an attitude not a style of music. It only became a fixed ‘style’ much later. We have always been interested in the attitude and still have it. Fixed styles never interested us.
Are you working on any plans after your tour?
We’re not really on tour at the moment, just doing different shows and Festivals. We have a few more through the Autumn but really we’re trying to concentrate on writing the next album.
Thinking of recording a new solo album any time soon or solo shows?
Both!
I recently read an article on consequenceofsound.net, which many of my musician – friends have shared on social media, about internet and music industry and how “out of the music industry’s $43 billion revenue in 2017, only 12% actually went to artists.” What do you think about it?
Oh it’s bloody robbery!! – but this has been a pattern in the history of music and musicians from the beginning of time and was only altered for a short 30 year period in the West between about 1970-2000 when quite a lot of musicians could make ok money. Unfortunately this is now over. So now we’re like all musicians – we’re robbed, we complain and then just get on with doing the thing we love anyway. We never got into this for financial reasons
What has been your biggest challenge as a band?
People? Each other?
What do you think about the current sociopolitical situation in UK? Especially after the facts of “Brexit – President Donald Trump”. Have you seen this coming?
Yes, unfortunately we did see it coming and have been singing about it for a while. This is a very, very scary time – too complex to go into here. To be brief, we all know there’s no Utopia but that we’d prefer to live in a society where the rich and lucky care about those who are not, and that we understand that we’re locked on this beautiful planet together. Simple principles worth standing up for against the tide of greed, stupidity and blindness.
In 1984, you appeared wearing T-shirts with the quote “Only Stupid ? Bastards Use Heroin”. So you never went through the “Sex, Drugs, Rock’n ‘Roll” phase ?
Personally I did a week of this back in 1985. That was enough really. It didn’t seem to make me happy or make the music any better. Heroin is one of many ‘drugs of oblivion’. I don’t want oblivion; I want life.
Recently, you had a two-night event at the Round Chapel in Hackney, in London. I can imagine that it was a very emotional show and the acoustic of the Chapel breath-taking. It was a great experience I guess. Do you want to tell us about it?
It was basically 1000 (well, 900 ish) people gathered together around the band set up in the middle to communally sing the songs we love. It turned into something very special, a true sense of community and sharing.
I know you love reading, since you also have a great guide of the band’s favourite books on your official site. How do you choose what books you’ll take in each tour? It would be great if you could tell us one of your favourites.
I was never into the idea of a Kindle (electronic reader) but now I am. It means I can take a whole library on tour and read whatever I’m in the mood for. Usually I’m into stories that take me away either geographically or historically or both – into another World. Mary Renault’s fictionalisations of Ancient Greece are a favourite
What songs do you remember the most from your childhood?
Ah so many, too many to mention here. I was born in 1956 so my childhood was the 60s, a truly wonderful time for music. On one side of the Atlantic the Beatles, Stones, Who, Kinks etc and on the other 60s Soul and Tamla Motown (which remains my first love).
It’s been five years since the last time you played in Greece, and we will see you live at Street Mode Festival in Thessaloniki (30 August) and the next day in Athens (Gagarin 205). How do you feel about your return on Greek stages, since you’ve been visiting Greece also for holidays, as far as I know.
I first visited Greece when I was 14 and spent a whole summer in Euboea. I have loved the country and have visited many times and different places ever since.
Would like to say something to your Greek fans?
Just that we’re really looking forward to it again. There is definitely some kind of emotional connection there!
