Το New Long Fest ειναι η καλοκαιρινή γιορτή της εγχώριας σκηνής του σκληρού ήχου. Φέτος στην πρώτη τριήμερη απόπειρα του και στην δωδέκατη σε σειρά έκδοση του, σε ισάριθμα συναπτά έτη, το ετήσιο φεστιβάλ της Νέας Μάκρης φιλοξένησε συνολικά 26 μπαντες, εννέα απο τις οποίες συνυπήρχαν την πρώτη ημέρα του festival, που ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της αφιερωμένη στα πιο ακραία παρακλάδια του metal.
Ανταπόκριση: Γιώργος Τζώρτζης & Δημήτρης Κοντορούσης
Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΌΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΔΩ
Το φετινό New Long Fest, λοιπόν, ξεκίνησε την περασμένη Παρασκευή, στις 17:30 ακριβώς, με τους Chronoboros να ανεβαίνουν στην σκηνή κάτω από την ντάλα που εκείνη την ώρα έκαιγε τα πάντα. Φάνηκαν να μην πτοήθηκαν όμως και γέμισαν τα αυτάκια όσων βρίσκονταν εκείνη την ώρα εκεί με άπλετο post hardcore, δυναμικά sludge περάσματα, ενώ τα ουρλιαχτά του τραγουδιστή τους να έσκιζαν τον αέρα στα δύο. – Γιώργος Τζώρτζης
Τους In Search Of Atlantis τους παρακολούθησα για πρώτη φορά. Metalcore, emo κατάλoιπα, beatdowns, φράτζες, φράτζες και φράτζες! Δέκα χρόνια (ή και παραπάνω) πριν ίσως να χοροπήδαγα λιγάκι, αλλά τώρα δεν… Παρ’όλα αυτά το κοινό που βρέθηκε από κάτω φάνηκε να το απολαμβάνει και αυτό έχει σημασία. – Γιώργος Τζώρτζης
Ο ήλιος έκαιγε δίχως σταματημό και αυτοί που, εν συνεχεία, κλήθηκαν να αψηφήσουν την αποπνικτική ατμόσφαιρα, ήταν οι Embrace the Paradox. Χωρίς κανένα πρόβλημα, οι Θεσσαλονικείς, από την πρώτη κιόλας νότα, κατάφεραν να κινήσουν το ενδιαφέρον του κοινού που μεγάλωνε, το οποίο έσπευσε να πλησιάσει στη σκηνή και να “λικνιστεί” σε metalcore ρυθμούς. – Δημήτρης Κοντορούσης
Τους Obzerv, οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν τους είχα ούτε ακουστά κι όμως κατάφεραν να μου μείνουν ως μία από τις φοβερές μπάντες που πέρασαν από το New Long Fest αυτή τη χρονιά και ίσως μία από τις πιο καλές ανακαλύψεις των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την εγχώρια σκηνή. Χωρίς να έχω περαιτέρω άποψη και γνώση του υλικού των Κρητικών, μπορώ να πω ότι αυτό που έφτασε στα αυτιά μου, ακούστηκε κάτι σαν πρώιμους Lamb of God, εποχής “New American Gospel” και “As the Palaces Burn”, χωρίς, σε καμία περίπτωση, να πρόκειται για κακή κόπια αυτού, μένοντας μόνο στα πλαίσια της επιρροής. Δεμένη μπάντα, πολύ δυνατά riffs, λαρύγγι βγαλμένο απ’ τα άδυτα τις κολάσεως και άριστη σκηνική παρουσία! Προτείνονται ανεπιφύλακτα στους fans του είδους. – Δημήτρης Κοντορούσης
Μιας και ο όρος supergroup έχει γίνει in και χρησιμοποιείται σε οποιαδήποτε περίπτωση υπονοείται συνάθροιση μελών διαφορετικών συγκροτημάτων, ασχέτως αν αυτοί είναι οι Rage Against the Machine (τυχαία επιλογή) ή οι Mazoo and the zoo (τυχαία επιλογή;), θα ξεκινήσω λέγοντας ότι η μπάντα που είχε σειρά να μην ψηθεί στον ήλιο, μιας και με αργά αλλά σταθερά βήματα αυτός έπεφτε, ήταν οι Foray Between Ocean, τους οποίους συντελούν μέλη από Sorrowful Angels, Narcosis και Trendy Hooligans, όπως πληροφορήθηκα εν συνεχεία. Παρότι δεν είμαι fan καμίας από τις προαναφερθείσες μπάντες, ομολογώ ότι το αποτέλεσμα που βγήκε από το συγκεκριμένο σύνολο με εξέπληξε θετικά! Είναι deathcore; Είναι metalcore; Είναι συμφωνικό death/black; Κανείς δεν θα μάθει! Δυνατά riffs, φανταστικά brutal φωνητικά και ενορχηστρώσεις οι οποίες σίγουρα “γαργάλησαν” πολλά αυτιά. Μιας και ήταν η πρώτη ζωντανή εμφάνιση των Foray Between Ocean και δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης, το σίγουρο είναι ότι θα επιδιώξω να τους παρακολουθήσω ξανά, προς επιβεβαίωση του ότι αυτό που είδα και άκουσα ήταν όντως αξιέπαινο! – Δημήτρης Κοντορούσης
Όταν ακούς το όνομα Womb of Maggots, αν έχεις ακούσει και λίγο extreme metal στη ζωή σου, ξέρεις τι να περιμένεις: Ακραίο, αμερικάνικο, “γουρουνίσιο” death metal, πάντα αγαπημένο και κατάλληλη συνοδεία για την δέκατη πέμπτη μπύρα της βραδιάς! Μας παρουσίασαν τον καινούριο τους δίσκο, ο οποίος ακούει στο όνομα “Decay Of Humanity”, ενώ για το τέλος μας επιφύλασσαν μια μικρή έκπληξη, μιας και επί σκηνής ανέβηκαν οι Γιάννης Νάκος (Mortal Torment) και Χρήστος Αντωνίου (SepticFlesh) για να ακουστεί μια “διαφορετική” διασκευή στο “Raining Blood” των Slayer. – Δημήτρης Κοντορούσης
Οι Karma Violens μετράνε και το ξέρουμε όλοι! Αυτό που δεν μέτρησε, ήταν οι δύο φορές που τους παρακολούθησα live! Και ως καλοπροαίρετος άνθρωπος κάθομαι και σκέφτομαι· την πρώτη ήταν απών ο ένας κιθαρίστας, ενώ τη δεύτερη τους αδίκησε, ομολογουμένως, ο ήχος. Και μιας που, άντε τρίτη και φαρμακερή κι αν δε δέσει το σιρόπι δεν συγχωρούμε στη συνέχεια, κατάφεραν και με το παραπάνω να μου το τρίψουν στη μούρη! Στο πικ της βραδιάς, με όλο τον παρευρισκόμενο κόσμο να μην ντρέπεται διόλου να πλησιάσει στη σκηνή οι Karma Violens βγήκαν και τα κατεδάφισαν όλα! Ακούσαμε κομμάτια και από τους δύο δίσκους τους, καθώς και κάτι τις ακόμη ακυκλοφόρητο. Αδημονούμε να μάθουμε νεότερα! – Δημήτρης Κοντορούσης
Και ενώ ο κόσμος άρχισε να σπάει, το death metal δε σταμάτησε! Ακόμα λίγο αμερικάνικο metal με τους Mass Infection, για να έχουμε αφράτα, λουλουδένια όνειρα, σε μονοπάτια Deicide και Morbid Angel αυτή τη φορά. Θα ομολογήσω ότι μετά από τόσες ώρες αδιάκοπου σφυροκοπήματος, δεν μπόρεσα να δώσω τη δέουσα προσοχή στην εν λόγω μπάντα. Παρ’όλα αυτά, όσο κατάφερα να παρακολουθήσω, φάνηκαν δεμένοι, με συνθέσεις μεστές, ο οποίες σίγουρα θα κινήσουν το ενδιαφέρον σε κάποιον ο οποίος δεν άκουγε blast για τις προηγούμενες έξι ώρες! – Δημήτρης Κοντορούσης
Το ότι αναμέναμε κάτι διαφορετικό για το τελείωμα το γνωρίζαμε… Το κατά πόσο θα λειτουργούσε, ίσως το αμφισβητήσαμε… Το αποτέλεσμα; Λυτρωτικό! Με τον περισσότερο εξοπλισμό να παίρνει πόδι από τη σκηνή και τον λιγοστό πια κόσμο να πλησιάζει σε αυτή, οι Yellow Devil Sauce, μαζί με τον Χρήστο των Black Hat Bones, βγήκαν, άραξαν και μας χαλάρωσαν! Έχοντας παρακολουθήσει αρκετά live της εν λόγω μπάντας, τα οποία ομολογουμένως σφύζουν από ένταση και ενέργεια, μπορώ να πω ότι το ακουστικό της συγκεκριμένης βραδιάς, συγκαταλέγεται μέσα στα τρία καλύτερά τους (σ.σ.: ίσως το καλύτερο, αλλά πολλοί θα με πουν υπερβολικό). – Δημήτρης Κοντορούσης
Και κάπως έτσι, έληξε η πρώτη ημέρα του New Long Fest…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΌΚΡΙΣΗ ΤΗΣ TΡΙΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΔΩ