Σάββατο βράδυ…τι καλύτερο από μια συναυλία στο An με πολύ φθηνό εισιτήριο (12 ευρώ) με 5 μπάντες. Τρείς εγχώριες και δύο από την κρύα και όμορφη Νορβηγία. Ο βροχερός καιρός δεν εμπόδισε την προσέλευση των 250 περίπου ατόμων. Συγκεντρωμένοι απ’ έξω περιμένουμε να μπούμε προς τα μέσα για την έναρξη του live.
Ανταπόκριση/Φωτογραφίες: Κωνσταντίνα Μακρή
Η μπάντα για την οποία βρέθηκα στο live ήταν οι headliners. Από τις υπόλοιπες μπάντες δεν είχα ακούσει νότα γεγονός που μου δημιούργησε όρεξη και ανυπομονησία για καινούρια ακούσματα. Ακριβώς στις 20:30, όπως έλεγε το πρόγραμμα, ανεβαίνουν στην σκηνή οι Hordes Of Decay. Ο ήχος τους κινούνταν σε black metal πλαίσια κυρίως αλλά και με αρκετά thrash σημεία. Είχαν καλό ήχο και παρόλο που ήταν το πρώτο τους live,αν δεν κάνω λάθος, ήταν όλοι πολύ άνετοι πάνω στη σκηνή. Ως επί το πλείστον τα κομμάτια τους ήταν γρήγορα με κάποια πιο αργά περάσματα σε ορισμένα σημεία, με ωραίες αλλαγές και σκασίματα. Ωραίες κιθάρες με black metal feeling, γρήγορο και καλπάζων drumming κι ένας frontman που έφτυνε χολή όση ώρα τραγουδούσε. Έπαιξαν υλικό από το πρώτο τους full length “The Kings Will Be Ready”. Τα κομμάτια ήταν τα ακόλουθα: I Pray For Your Death, Dissolved In Insanity, Humanity’s Last Stand, When The Dark Conquers The Light, Darkness’s Land, The Kings Will Be Ready.
Σειρά είχαν οι Revenge. Λίγο πριν αρχίσουν ένας φίλος μου σφύριξε ότι για τη συγκεκριμένη μπάντα είχε εκφραστεί με καλά λόγια ο Fenriz από Darkthrone και ομολογώ ότι η περιέργεια μου στο να τους ακούσω αυξήθηκε λίγο παραπάνω. Εμφανισιακά αλλά και μουσικά ήταν βουτηγμένοι στο old school thrash της εποχής των πρώτων δίσκων των Sepultura και με φωνητικά που βρίσκονταν ανάμεσα στο black και το thrash μαζί με κάποια “σκουξίματα” a-la Tom Warrior. Γρήγορες κιθάρες και drums τα οποία έδωσαν αυτό το κάτι παραπάνω στην όλη εμφάνιση της μπάντας καθώς ήταν ταχύτατα αλλά σταθερά και με ακρίβεια. Ο ήχος επίσης ήταν καλός πράγμα μου βοήθησε ακόμα περισσότερο τους ίδιους αλλά και εμάς από κάτω να περάσουμε καλά. Για κλείσιμο μας φύλαγαν για έκπληξη διασκευή στο Antichrist από Sepultura! (πόσο πιο old school πια? Αυτά είναι!) Το setlist είχε ως εξής: Massacre In Heaven, Murder, Evil Nightmare, Satans Command, Possessing Wrath Of Evil, Morbid Death, Antichrist (Sepultura Cover).
Επόμενοι, και τελευταίο εγχώριο συγκρότημα της βραδιάς, ήταν οι Slaughtered Priest. Κι αυτοί επίσης κινούνταν σε old school black/thrash μονοπάτια φλερτάροντας με μπάντες όπως πρώιμοι Bathory, Venom, Slayer και άλλες εκείνης της εποχής. Μου άρεσε πολύ το υλικό τους και η απόδοση τους επί σκηνής. Λυσσασμένα και unholy φωνητικά, ξυσμένες κιθάρες με thrashy riffs, μπάσο βουτηγμένο στη λάσπη και drums όπως ακριβώς τα επιβάλλει το συγκεκριμένο είδος μουσικής. Είχαν πολύ όρεξη και έπαιξαν υλικό από το 2008 και μετά. Το setlist ήταν: Eternal Goat Reign, Abortion, Proud To Be A Sinner, Speed Metal Attack, Hellthrashing Demon, Order To Kill, Christian Toxic Death.
Οι Νορβηγοί Audiopain ήταν η επόμενοι. Ήδη το κοινό ήταν ορεξάτο έχοντας κάνει αρκετό moshpit μέχρι εκείνη την ώρα και φαινόταν διψασμένο για περισσότερο. Και αυτοί έπαιζαν thrash σε φρενήρης ρυθμούς, με καλές ιδέες στις κιθάρες και πολύ καλό ήχο. Πολύ καλοί παίχτες τεχνικά, σχεδόν αλάνθαστοι. Η χροιά του τραγουδιστή μου θύμισε ένα κράμα Chuck Shuldiner και Mille Petroza επι Renewal εποχής. Είχαν πολλή ενέργεια και κέφι το οποίο περνούσε στο ξεχαρβαλωμένο κοινό από κάτω που επιδιδόταν σε κοπάνημα και moshpit. Το tracklist είχε ως εξής: Homicide, Obsolescence, Fraud Machine, He Who Walks Among You, The Habit Of Fear, Holy Toxic, Thrash Metal, Relinquished, Termination Fields, Believer, Revel In Desecration.
Και επιτέλους η ώρα των headliners, Nekromantheon είχε φτάσει. Είχα ακούσει ότι ήταν πολύ καλοί live αλλά αυτό που είδα εκείνο το βράδυ ξεπέρασε τις προσδοκίες μου! Ατόφιο, καθαρόαιμο thrash εποχής Metallica και Slayer των πρώτων δίσκων. Έπαιξαν με τρελή όρεξη, είχαν φοβερό ήχο κι έκαναν τα περισσότερα κεφάλια εκεί μέσα να βγουν από τη θέση τους(μαζί και το δικό μου). Το κοινό από κάτω ξεσάλωσε κυριολεκτικά…moshpit, stage diving, headbanging..τα πάντα όλα στο μενού. Κυριολεκτικά ένας πανζουρλισμός! Όσο έπαιζαν όλα ήταν στο κόκκινο! Φοβερή ενέργεια, τεχνική κι επαγγελματισμός! Δεν περιγράφω άλλο(!)…απλά παραθέτω το setlist της αποκάλυψης:
Gringo Death
Blood Wisdom
Divinity of Death
Embrace the Oracle
Devolutionary Storms
Alcoholy Terror
Rise, Vulcan Spectre
The Coffin Awaits
Metal Vendetta (With Hades of Omega on guest vocals)
Coven of the Minotaur
Cryovolcanic Eruption (unreleased)
Twelve Depths of Hades
We’re Rotting
Raised by Dogs
Pay to Die (Death Strike cover)
Όταν το ολοκαύτωμα έφτασε στο τέλος του και ο κόσμος άρχισε ν’ αποχωρεί, ο χώρος μπροστά από τη σκηνή ήταν λες κ είχε σκάσει ατομική βόμβα…όλο το πάτωμα κολλούσε από τις χυμένες μπύρες και δεκάδες πλαστικά ποτήρια βρίσκονταν διάσπαρτα εδώ κι εκεί. Εκείνο το βράδυ ένιωσα ότι μπήκα στην μηχανή του χρόνου και βρέθηκα σε thrash συναυλία στα τέλη 80’s με αρχές 90’s. Πολύ ωραίο συναίσθημα αυτό! Γενικά ένα χορταστικό live στο όποιο όλες οι μπάντες ήταν τίμιες και άξιζαν την προσοχή μας, με καλό ήχο συνολικά, με πολύ κέφι από όλους όσους βρίσκονταν εκεί και με πολύ καλή προσέλευση κόσμου. Ένα μπράβο (ξανά) και στους υπεύθυνους της διοργάνωσης για την πολύ λογική και δελεαστική τιμή του εισιτηρίου. ‘Όσοι δεν ήρθατε..χάσατε!
Special Thanx To Aggelos Kilmistered