Αν και οι My Drunken Haze μετρούν μόλις τέσσερα χρόνια ύπαρξης, έχουν πείσει το underground -και όχι μόνο- κοινό της Αθήνας να ασχοληθεί μαζί τους και με το παραπάνω. Το κατα κοινή μουσικόφιλη ομολογία εκρηκτικό support act τους στους Allah-Las, πήγε το hype για αυτά τα παιδιά ακόμη παραπέρα, κερδίζοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων. Το άν όλα αυτά αξίζουν πραγματικά τον κόπο, και δεν είναι απλώς γέννημα της 60’s/70’s rock ρετρομανίας που μας έχει καταβάλει τα τελευταία χρόνια, ήρθαν να μας το απαντήσουν οι ίδιοι το βράδυ της Πέμπτης στο Six D.O.G.S παρουσιάζοντας μας ζωντανά την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά.
Ανταπόκριση: Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Για όσους έρχονται σε πρώτη επαφή με τις μουσικές τους, ο ήχος τους κινείται στην dream pop νεοψυχεδέλια σαφώς επηρεασμένη απο Byrds, Rolling Stones αλλά και μπάντες όπως οι Spacemen 3 και Spiritualized του Jason Pierce. Το ευτύχημα με τους My Drunken Haze, σε σχέση με πολλές αστοχίες της εν λόγω σκηνής, είναι πως όλες αυτές τις επιρροές ξέρουν να τις κάνουν να λειτουργούν χωρίς να κουράζουν. Με αρκετό κόσμο να μαζεύεται και να γυροφέρνει μέσα-έξω απ’ το μαγαζί (εξάλλου το event είχε ελέυθερη είσοδο), γύρω στις έντεκα παρα κάτι, τα παιδιά από την μπάντα ανέβηκαν στη γεμάτη όργανα σκηνή και ξεκίνησαν το έργο τους. Άν και το ξεκίνημα φάνηκε μουδιασμένο με τα αρχικά “Carol Wait” και “Gambling Woman” και το α λά Clash στη σύνθεση του “Yellow Balloon”, στη συνέχεια τα πάντα βρήκαν τον δρόμο τους μια χαρά. H conceptual λογική του δίσκου αποδόθηκε εξαιρετικά, χωρίς να λείπουν και αρκετά μουσικά μέτρα αυτοσχεδιασμού και θορυβώδους παραμόρφωσης.
Προσωπικό highlight της βραδυάς, το εξαιρετικό “Reflections of Your Mind”, το οποίου η ζωντανή απόδοση ξεπερνάει κατα πολύ την ηχογράφηση, θυμίζοντας κάπως τις καλύτερες στιγμές των Black Mountain. Τα φωνητικά της Matina δείχνουν πάντως να λειτουργουν καλύτερα και πιο κουρδισμένα στις ψυχεδελικές στιγμές τους παρά στα μελωδικά pop σημεία, πράγμα που δεν φάνηκε να ενοχλεί κανέναν, αφου αρκετοί απο το κοινό, έχοντας μελετήσει το album, τραγουδούσαν παρέα της. Το playlist της βραδιάς όπως ήταν φυσικό συμπεριλάμβανε τις μουσικές του album στη ροή που εμφανίζονται στο δίσκο, μια όμορφη διασκευή στο “Citadel” των Rolling Stones, καθώς και ένα παλαιότερο κομμάτι που τράβηξε όσο χρειάζεται για να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι. Βλέποντας κανείς αυτή τη μπάντα live, αναγνωρίζει τον κόπο της δουλειάς τους καθώς και τον λόγο που ο κόσμος τους γουστάρει. Ασχέτως αν ακολουθείς αυτή τη μουσική γραμμή ή όχι, οι Drunken Haze δε θα σε κάνουν να βαρεθείς, πράγμα που ωφείλεις να εκτιμήσεις.
