Ένα ακόμη Σάββατο βράδυ με βρίσκει στο στενό της Αβραμιώτου, αυτή τη φορά για κάτι που με είχε ενθουσιάσει από τη μέρα ανακοίνωσής του. Οι Mother Of Millions live μετά από αρκετό καιρό και με εξαιρετική παρέα τα instrumental των Lunatic Medlar και Hypnotic Nausea. Όπως καταλαβαίνετε, οι προσδοκίες ήταν σε αρκετά υψηλά επίπεδα.
Aνταπόκριση: Παναγιώτης Αντωνίου / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Με αρκετό κόσμο για τα δεδομένα τέτοιων live (με τρεις μπάντες, που όλοι “λογικα θα περάσουν”), βγήκαν στη σκηνή οι Hypnotic Nausea. Τους είχα δει πρώτη φορά σε ένα Defcon πριν κάποια χρόνια και να είμαι ειλικρινής δεν είχα ενθουσιαστεί. Μάλλον βέβαια είναι θέμα προσωπικού γούστου λόγω του είδους που παίζουν, καθώς δεν θα με έλεγες σε καμία περίπτωση οπαδό του post. Παρόλα αυτά, η εμφάνιση τους το Σάββατο ήταν σαν να μου έλεγε πόσο λάθος είχα κάνει, καθότι ήταν από ολες τις απόψεις εξαιρετική. Ηχητικά, οπτικά, μουσικά άψογη. Χωρίς σχεδόν καθόλου διαλείμματα ανάμεσα στα κομμάτια, χωρίς καθολου λόγια, με τη μουσική τους ντυμένη με πανέμορφα φώτα και συνεχόμενες προβολές στον τοίχο φέρνοντας περισσότερο σε παράσταση παρά σε συναυλία. Δεν μπορούσα να σκεφτώ καλύτερη έναρξη για τη βραδιά. Εξαιρετικοί. Μπράβο.
Επόμενοι στη σειρά, οι πιο “βαριοί” Lunatic Medlar. Αρκετά πιο επικοινωνιακοί, κεφάτοι, τεχνικά άψογοι, με σύμμαχό τους τον καλό ήχο μας παρέδωσαν το κυρίως instrumental rock τους με άψογο τρόπο. Δεν θα περίμενε κανείς νομίζω κάτι λιγότερο από μια μπάντα που αποτελείται από μέλη των Tardive Dyskinesia, Sun of nothing και Universe217. Αρκετά ήταν τα κεφάλια που κουνήθηκαν λίγο πιο έντονα αυτή τη φορά καθώς ο κόσμος είχε σχεδόν γεμίσει το κύριο μέρος του six d.o.g.s. Πολύ καλή φάση σε γενικές γραμμές – να τους τσεκάρετε οπωσδήποτε!
Μετά από ένα σχετικά μεγάλο διάλειμμα είχε φτάσει η ώρα για τους Mother of Millions. Πλέον όταν μιλάμε για αυτή τη μπάντα, αναφερόμαστε σε υψηλά standards σε κάθε επίπεδο. Το live αυτό ήταν μια ευκαιρία για το συγκρότημα “Να θυμηθούμε ποιοί είμαστε, γιατί το είχαμε λίγο ξεχάσει”, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο τραγουδιστής της μπάντας, Γιώργος Προκοπίου. Αν και ίσως λίγο μουδιασμένοι στην αρχή, βρήκαν αρκετά γρήγορα τα πατήματά τους και μπήκαν σχεδόν στον αυτόματο παρουσιάζοντας ένα πολύ ωραίο show όπως άλλωστε συνηθίζουν. Ακούστηκαν κομμάτια από όλη τη δισκογραφία τους και δεν έλειψαν και τα singalongs καθότι πλέον έχουν αποκτήσει σταθερό κοινό και έχουν ξεφύγει από τη φάση “φίλοι και γνωστοί”. Αν ήταν η πρώτη φορά που τους βλέπατε, σίγουρα σας κέρδισαν παρόλα αυτά αν τους είχατε δει μαζί με τους Leprous ξέρετε που πραγματικά μπορεί να φτάσει αυτή η μπάντα. Και εις άλλα με υγεία!