Oι Αθηναίοι progressive metallers, Mother of Millions, όντας πλέον στα πρόθυρα της κυκλοφορίας του πολυαναπομένου δισκογραφικού διαδόχου, πραγματοποιούν ένα show, με παλιό και νεότερο υλικό, στο gig space του six d.o.g.s. Λίγες ημέρες πριν ωστόσο, ο Μάκης Τσαμκόσογλου (πλήκτρα) βρέθηκε κάτω από την ανακριτική λάμπα της Αναστασίας Παπαδάκη…
Πολύς καιρός πέρασε από το “Human”. Τι γίνεται; Τι σας παίρνει τόσο πολύ; Πότε θα έχουμε τον διάδοχό του;
Ο χρόνος περνάει πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι τον αισθάνεσαι. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι υπήρξε κατά κάποιο τρόπο μια καλλιτεχνική -ας την πούμε-εσωστρέφεια και σε συνδυασμό ότι αλλάξαμε δισκογραφική εταιρεία, υπήρξε αυτή η μικρή καθυστέρηση αν μπορείς να την πεις έτσι. Στις αρχές της επόμενής σεζόν υπολογίζουμε ότι θα κυκλοφορήσει αυτό το album.
Θα μας αποκαλύψεις κάποιες πληροφορίες για το νέο album; Οτιδήποτε από τον τίτλο ενός τραγουδιού, κάποιο credit, έστω να μας πεις τι δείχνει το εξώφυλλο.
Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ θα ήθελα να σου μιλήσω με κάθε λεπτομέρεια για το δεύτερο μας πόνημα, θα μπορούσα να σου μιλάω ώρες για αυτό. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να σου πω τίποτα παραπάνω εκτός από το ότι την μίξη του την ανέλαβε ο Έκτορας Τσολακης και το mastering ο Steve Lado. Tρομερό δίδυμο.
Αισίως τρία χρόνια πέρασαν από το “Human”, λοιπόν. Τι μαθήματα πήρατε στο μεταξύ; Ποιες ορίζεις ως μεγάλες σας κατακτήσεις σε αυτό το διάστημα και κατά ποιον τρόπο είστε καλύτεροι άνθρωποι / μουσικοί / επαγγελματίες τώρα σε σχέση με τότε;
Όλο αυτό το διάστημα είχαμε τη χαρά να έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους από την εγχώρια και διεθνή σκηνή. Μια αλληλεπίδραση που μας έδωσε γνώμες, γνώσεις και εμπειρίες. Γνωρίσαμε συναυλιακούς χώρους, κακούς και καλούς. Μάθαμε τα όρια μας, μάθαμε πότε μπορούμε να τα ξεπεράσουμε, μάθαμε επίσης τι δεν μπορούμε να κάνουμε. Να θέτουμε στόχους και να τους πιάνουμε να κάνουμε μια τρελή ιδέα πραγματικότητα. Μόνο καλύτερος άνθρωπός μπορείς να βγεις από αυτό. Παρ΄όλα αυτά, πιστεύω ότι είμαστε σε νηπιακό επίπεδο ακόμα και έχουμε να δούμε και να μάθουμε πολλά. Το μέλλον είναι μπροστά.
Τι γίνεται λοιπόν εκεί έξω; Υπάρχει μουσική βιομηχανία; Νιώθετε μέρος της;
Εκεί έξω υπάρχουν διαμάντια. Υπάρχει μια σκηνή πολυσύνθετη με εξαιρετικούς μουσικούς, με ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν. Σίγουρα μια βιομηχανία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει όλο αυτό το ταλέντο προς όφελος αυτών που την διαχειρίζονται αλλά όλα αυτά είναι ξένα σε μας διότι δεν είμαστε επιχειρηματίες. Απώτερος σκοπός των Mother of Millions ήταν και θα είναι να δημιουργούν μουσική και ιστορίες. Να δημιουργούμε εικαστικά και να ντύνουμε με συναισθήματα αυτές τις νότες.
Σας απήλαυσα πριν αρκετό καιρό στη συναυλία των Leprous, μιας μπάντας που κατά κάποιον τρόπο ορίζει τον σύγχρονο progressive ήχο, που μάλιστα εκείνο το βράδυ (με τις support μπάντες να συμπράττουν σε αυτό) έδωσε μια εντυπωσιακή εμφάνιση. Ήταν σχολείο για εσάς αυτή η συναυλία κατά κάποιον τρόπο;
Κατά κάποιο τρόπο μπορείς να το πεις. Είχαμε έρθει σε επαφή με την μουσική των Leprous πριν από την συγκεκριμένη συναυλία είδαμε όμως πως λειτουργεί μια μπάντα σε tour μιλήσαμε μαζί τους μας είπαν την άποψη τους για την μουσική μας και πως λειτουργεί όλο αυτό το σκηνικό του touring. Σε αυτό το live πριν την παρουσία μας πάνω στην σκηνή είχαν πάει όλα λάθος, εκεί η ομάδα είχε λειτουργήσει πολύ καλά. Αυτό ήταν ένα καλό μάθημά.
Ως μπάντα γνωρίζω πως έχετε ένα έξτρα μόνιμο μέλος, τον άνθρωπο που ασχολείται με τον φωτισμό, τα video σας και γενικά το οπτικό κομμάτι του συγκροτήματος. Πόσο σημαντικό είναι για εσάς αυτό; Ζούμε τελικά στην εποχή της εικόνας και όχι της μουσικής; Ακούει ο κόσμος μουσική… με τα μάτια;
Οι πληροφορίες σου είναι σωστές. Για την ακρίβεια ο Παναγιώτης Τσαλαβρέττας είναι αυτός ο άνθρωπος. Ο Παναγιώτης λοιπόν είναι αναπόσπαστο μέρος-μέλος των Mother of Millions. Αντιμετωπίζοντας την μουσική μας σαν ένα συνολικό έργο θέλαμε να δώσουμε και μια άλλη διάσταση σε όλο αυτό, με συγκεκριμένο φωτισμό και συγκεκριμένα εικαστικά στα live μας. Όλα αυτά δημιουργούνται για να υπηρετήσουν την μεγάλη ιδέα μας το έργο σαν σύνολο. Η εικόνα και ο ήχος ιδανικά αλληλοσυμπληρώνονται οπότε δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για μάχη.
Έχετε καταφέρει όπως γνωρίζω να είστε τα ίδια μέλη από την αρχή, μέχρι και σήμερα. Είναι ένας άθλος αυτός, έχοντας ως δεδομένο πως ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα μεταβάλλονται και ειδικότερα σε μια χώρα που το να είσαι αφοσιωμένος στο «χόμπυ» σου είναι πολυτέλεια;
Είχαμε την τύχη οι περισσότεροι να γνωριζόμαστε πολύ παλιότερα από την δημιουργία των Mother of Millions. Παρ’όλα αυτά, η συμβίωση, όπως κάθε συμβίωση, είναι δύσκολη. Είμαστε 5 μοναδικές προσωπικότητες με απόψεις και πολύ αγάπη για αυτό που κάνουμε οπότε αυτό μερικές φορές οδηγεί σε συγκρούσεις. Μέσα από τα λάθη μας γινόμαστε καλύτεροι και σαν μεμονωμένες προσωπικότητες και σαν ομάδα. Μια ομάδα που μ’ αρέσει να την αποκαλώ οικογένεια. Πάντως εγώ δεν θα έβλεπα τον εαυτό μου να κάνω αυτό που κάνω με τους Mother of Millions με άλλους μουσικούς. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα.
Υπάρχει λοιπόν ως απώτερος στόχος η μουσική κάποια στιγμή να γίνει η βασική σας ασχολία; Μήπως είναι ήδη για κάποιους από εσάς;
Η μουσική είναι η βασική μας ασχολία. Απλά ακόμα δεν μας δίνει χρήματα (γέλια)! Ο drummer μας (Γιώργος Μπουκαούρης) ζει από την μουσική. Είναι κρουστός στην Εθνική Λυρική Σκηνή.
3 Ιουνίου λοιπόν θα σας ξαναδούμε ζωντανά στην Αθήνα, μαζί με τους Hypnotic Nausea και Lunatic Medlar. Πες μου δυο λόγια για καθεμία από αυτές τις μπάντες. Πώς και συμπράττετε στο συγκεκριμένο gig;
Είχαμε καιρό να κάνουμε ένα live με τον κόσμο να στέκεται όρθιος μπροστά στην σκηνή (γέλια) και δεν σου κρύβω ότι ανυπομονούμε για αυτό. Τους Hypnotic Nausea είχα την τύχη να τους παρακολουθήσω από την αρχή τους. Είναι ικανά αυτά τα παιδιά να δημιουργούν εικόνες χωρίς να τις περιγράφουν με λόγια. Αυτή η μυσταγωγία και η ιεροσύνη που επικρατεί στα live τους με είχε κερδίσει από την αρχή. Για τους Lunatic Medlar δεν χρειάζεται να πω πολλά. Είναι μια μπάντα που παίζει ίσως το αγαπημένο μου είδος μουσικής και είναι κάτι σαν dream team με μέλη των Tardive Dyskinesia, Universe217 και Sun of Nothing.
Θα ακούσουμε και νέο υλικό εκτός από το υλικό του “Human” το βράδυ της 3ης Ιουνίου; Αν ναι, να είμαστε από νωρίς εκεί να πιάσουμε θέση!
Ανεξάρτητα αν θα παίξουμε καινούριες μουσικές ή όχι θα σας πρότεινα να είσαστε εκεί από νωρίς διότι οι δυο μπάντες που προανέφερα είναι εκπληκτικές.
Δώσε μου μια ευχή για το μέλλον.
Rise, Evolve.