Σαββάτο βράδυ. Οι πόρτες ανοίγουν και ο κόσμος που είχε μαζευτεί αρχίζει να μπουκάρει μέσα. Χαιρετούρες, μπύρα, για να συνοδεύει τις λουκανικάρες που λιάζανε την κορμάρα τους πάνω στην ψησταριά, άνα χείρας και παίρνουμε θέσεις μάχης.
Ανταπόκριση: Γιάννης Παπούλιας / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
666 παρά τέταρτο ώρα Ελλάδος, σκάνε μύτη τα αλάνια οι WreckAge απο Σαλόνικα μεριά. Aφού μας τραβάνε κάτι χαστούκια με το υπερσάπιο death ‘n’ roll τους, παίζει μικρή στάση για τα κλασσικά/απαραίτητα κεράσματα του Μιμάρα (vocals) πρός τον κόσμο και ξαναβάζουν μπροστά τα μοτόρια τους, όπου και μας παίρνει ο διάολος. Μπάντα δεμένη τίγκα με νέο εξαιρετικό drummer να προκαλεί τέτοιον οργασμό στα τύμπανα του, που μπορει να συγκριθεί μόνο με εικόνα ιερωμένης αγκαζέ με τρείς σκληρούς τύπους σε άδεια απο την Μονή μετά απο 20ετή προσευχή. Άμα είναι έτσι η φάση, γουστάρω.
Setlist: Intro, Walls of hate, Escaping the tomb, Maggot, Screaming weeping bleeding, Enslave the tyrants, Crawl, Deadliest tool, P.h.m.
Σειρά έχουν οι μπρουταλάδες Abnormal Inhumane. Αυτή η μπάντα αποτελεί εγγύηση συναυλιακού ενδιαφέροντος, όσο και δισκογραφικού. Με νέο τραγουδιστή να αλωνίζει επί σκηνής, τίμησαν τον κόσμο που από κάτω τα καράσπαγε στο όνομα τους. Παίζοντας κομμάτια απο τον πρώτο τους δίσκο πρόσφεραν απλόχερα ατσάλι και με τα νέα τους τραγούδια κάνανε την αναμονή για ένα νέο album μεγαλύτερη. Αναμένουμε τα καλύτερα.
Setlist: Defiance of spieces, Legacy of pestilence, Observer into mass oblivion, Vehement banishment, Cosmogonic derangement, Aspects of criminal activity, Dethroned (hate eternal), Atrocious utopia, Supremacy decay and dominance impurity
Μετά απο λίγη ώρα, ανεβαίνουν οι επίσης Σαλονικείς Murder Made God. Πρώτη μου συναυλιακή επαφή με την πάρτη τους, παρόλο που το cd τους μου έχει ρίξει άπειρες χριστοπαναγίες απο την ταλαιπωρία που έχει περάσει στα χέρια μου. Κομψοί και ασυγκράτητοι, απήγγειλαν το τεχνικό, κάφρικο ποίημα τους στο ακροατήριο που είχε αρχίσει να δαγκώνει τις κολώνες απο την πόρωση. Πραγματικά ρε φίλε, γούσταρα την ζωή μου και γέλαγα σαν μαλακισμένο, όταν σταμάταγα να κάνω κάμψεις απο την καύλα. Παρτάρισμα να σπάει το κοντέρ και κάλεσμα φίλων επί σκηνής, δέσανε ένα απο τα γαμηστερότερα γλυκά που έχω φάει στην ζωή μου. Θέλω και άλλο γαμώ της γής τον πυθμένα!
Setlist: Intro, Let it in,breath it out, Reaching ground zero, Endless void of human hunger, Methods of humanity, Abberant course, Throne of derision, Hollow skulls, One thousand tongues
Και με αυτά και αυτά, φτάσαμε στο headline της όμορφης αυτής βραδιάς ρε γκαβλέοι, που δεν είναι άλλο απο τους Mortal Torment. Έ, τι να πώ εγώ που δεν έχει ειπωθεί… Τι; Να σκάσω και να γράψω; Καλά. Λοιπόν: Bυζγιά, σωσίβια, στρώματα θαλάσσης, σουτιέν f-16, φορέματα, ιδρώτας, fan/φίλος να κερνάει την μπάντα γύρο επί σκηνής (GYROS BRUTALITY ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ) και φυσικά την Ρίτα (πρώτη τραγουδίστρια της μπάντας) να σκάει μύτη στο ομώνυμο κομμάτι και με την φωνή της να κάνει το ταβάνι να τρίζει. Αυτά. Πώς; Δεν έγραψα πως έπαιξαν οι Mortal Torment; Χμμ… δεν έχεις πάει σε live τους ακόμα και ρωτάς;
Setlist: Decomposition in vomit, The elbow throne, Amphetamine murder, Tender/Dismember(new song), Exhumed tormentors, Reverse articulation, Mortal torment, Masturbating the deranged(new song), Infernal audium schizophrenia
Ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ στον Στέργιο Καναρόπουλο και στην Ηangover Era για την ΑΨΟΓΗ διοργάνωση, όπως και ΤΕΡΑΣΤΙΟ RESPECT στον κόσμο που έσκασε μύτη και σακατευτήκαμε όλοι παρέα (μαλάκα μιλάμε για 400 άτομα, no shit!) Αυτά και πάντα τέτοια ρε πούστη μου! Εξακόσια εξήντα έξι, μου αρέσει το γιουβέτσι.