Mε τον Fernando Ribeiro, είχε τη χαρά να μιλήσει ο Δημήτρης Κοντορούσης για λογαριασμό του Rockin’Athens.gr, με αφορμή την επερχόμενη special εμφάνισή των Moonspell βασισμένη στα “Wolfheart” και “Irreligious”. Αν ακόμα ψάχνετε το λόγο για να τους τιμήσετε το Σάββατο στο Stage Volume 1, διαβάστε τη συνέντευξη του τραγουδιστή της μπάντας και είμαστε σίγουροι πως δε θα αργήσετε να τον ανακαλύψετε.
Χαιρετίσματα από την Ελλάδα. Πώς νιώθετε που επιστρέφετε μετά από περίπου δύο χρόνια;
Πάντα νιώθουμε πολύ ωραία με το να γυρνάμε σε μια χώρα που αγαπάμε και σεβόμαστε και βέβαια σε μια χώρα που ακούνε τόσο πολύ την μουσική μας εδώ και τόσα χρόνια. Ταυτίζομαι με τους Έλληνες με πολλούς τρόπους και είμαι αρκετά ενθουσιασμένος γι’ αυτό.
Λοιπόν, πραγματοποιείτε μια περιοδεία για τα “Wolfheart” και “Irreligious”, σωστά; Πώς σας ήρθε η ιδέα γι’αυτό και ποιός συγκεκριμένα είχε αυτή τη φανταστική ιδεά;
Δεν είναι περιοδεία. Για την ακρίβεια δουλεύουμε πάνω σε ένα καινούριο album και απλώς περιοδεύουμε σε φεστιβάλ. Το show της Αθήνας είναι μια ειδική περίπτωση και μια ιδέα που βρήκαμε ώστε να φέρουμε τον κόσμο σε ένα διαφορετικό Moonspell show, σε σχέση με την τελευταία φορά. Έχουμε παίξει αυτό το “vintage” set μονάχα κάνα δυο φορές και του χρόνου ίσως να διαλέξουμε μερικές χώρες σε όλο τον κόσμο ώστε να γιορτάσουμε τα 20 χρόνια του “Wolfheart”. Αλλά για την ώρα, η Αθήνα είναι το μοναδικό μέρος που το πραγματοποιούμε.
Θα παίξετε κομμάτια και από τα άλλα albums σας;
Μερικά μόνο επιλεγμένα στο encore αλλά θα επικεντρωθούμε περισσότερο σε κομμάτια πριν το 1997!
Πρόσφατα πήγα σε μια συναυλία των Dark Tranquillity και έφυγα λίγο δυσαρεστημένος επειδή δεν άκουσα σχεδόν τίποτα από τις τρείς πρώτες κυκλοφορίες τους. Πιστεύεις ότι όσο παιρνάει ο καιρός οι μπάντες ξεχνούν τις “ρίζες” τους;
Κάθε μπάντα αποφασίζει η ίδια το τί θα παίξει και το πως θα αντιδράσει στο παρελθόν της. Εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για τους Moonspell και μπορώ να πω ότι έχουμε μια πολύ καλή σχέση με το παρελθόν μας. Δεν έχω εμμονή με αυτό αλλά είμαι νοσταλγικός άνθρωπος και όταν παίζω αυτά τα κομμάτια κάτι εκρύγνειται μέσα μου, κάτι που θέλω να περάσω και στο κοινό. Παρ’ όλα αυτά είμαι αρκετά πρόθυμος στο να ηχογραφώ νέα κομμάτια και προσπαθώ να κοιτάω μπροστά αντί για πίσω, αλλά ποτέ δεν αρνούμαι τίποτα. Λατρεύω την δεκαετία του 1990, η μουσική και το αίσθημα που προκαλούσε ήταν πολύ καλύτερο από αυτό που υπάρχει σήμερα, στα σίγουρα.
Σπάνια παίζετε κομμάτια από τα albums “The Butterfly Effect” και “Darkness And Hope”, τα οποία και λατρεύω. Γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν σας αρέσουν τόσο πολύ τα συγκεκριμένα albums;
Μου αρέσουν όσο και τα υπόλοιπα albums των Moonspell. Είναι όλα διαφορετικά μεταξύ τους και ταιριάζουν στις πολλαπλές διαθέσεις μου ως μουσικός και ακροατής. Επίσης έχω μια βαθιά σχέση με το κάθε ένα από αυτά. Οι fans, ωστόσο, πρέπει να καταλάβουν ότι η μπάντα δεν μπορεί να παίζει ό,τι οι ίδιοι ή οι fans θέλουν να δουν live γιατί αυτό είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει μόνο σε ένα show αλλά όσο περιοδεύουμε μπορούμε -τουλάχιστον- να εκπλήσσουμε τους ανθρώπους μερικές φορές. Παίζουμε το “Nocturna” πολλές φορές live και έχουμε παίξει και κομμάτια όπως το “Soulsick” ή το “Butterfly Effect” κάποιες φορές. Την πρώτη φορά που είχαμε έρθει στην Αθήνα παίξαμε κομμάτια από το “Darkness and Hope”. Η επερχόμενη νύχτα όμως είναι διαφορετική και θα έρθει και η στιγμή που θα ξαναπαίξουμε αυτά τα κομμάτια για εσάς και όλους τους άλλους που αγαπούν αυτά ή τα άλλα albums μας.
Ποιό είναι το αγαπημένο σου album των Moonspell;
Δεν ξέρω. Έχουν αλλάξει κάποια πράγματα. Αλλά ίσως να έλεγα το “Irreligious”. Λατρεύω αυτά τα κομμάτια αλλά μισώ τα φωνητικά μου μέσα σε αυτά. Παρ’ όλα αυτά έχει τρία από τα αγαπημένα μου κομμάτια: “Mephisto”, “Herr Spiegelmann” και “Fullmoon Madness”. Θα παιχτούν όλα αυτά.
Ακούς καινούργια μουσική; Έχεις καμία αγαπημένη καινούρια μπάντα;
Συνέχεια. Ένας μουσικός, ο οποίος δεν το κάνει (και ξέρω κάποιους) είναι νεκρός στον κόσμο. Ακούω όλα τα είδη μουσικής αρκεί να είναι σκοτεινά και με κάποιο νόημα. Τα τελευταία albums που αγόρασα είναι ήταν τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όπως τα Watain και Chelsea Wolfe. Λάτρεψα το καινούριο τραγούδι των Septic Flesh και επίσης τώρα ακούω το νέο album των Crosses (του side-project του Chino Moreno) ή το καινούριο album του Legendary Tigerman, ο οποίος είναι ένας bluesman από την Πορτογαλία. Μερικές μπάντες που ακούω αρκετά συχνά και ποτέ δεν τις βαριέμαι είναι οι Type O Negative και οι Sisters of Mercy.
Μπορεί να είναι λίγο νωρίς για να κάνω μια τέτοια ερώτηση αλλά η “ιστορία” δείχνει ότι δεν πρέπει να περιμένουμε πολύ για ένα καινούργιο album των Moonspell. Έτσι λοιπόν, υπάρχει κάτι το οποίο μπορείς να μας πεις για καινούρια τραγούδια ή δίσκο;
Είναι στα σκαριά και είμαστε ακόμα στη διαδικασία να γράφουμε νέα κομμάτια, κάτι το οποίο είναι συνάμα συναρπαστικό αλλά και κουραστικό. Θέλουμε να το κυκλοφορήσουμε νωρίς την επόμενη χρονιά και να βγούμε σε περιοδεία με αυτό. Το στυλ του album θα είναι λίγο διαφορετικό από το “Alpha/Omega”, θα υπάρχει μια εξαιρετική dark-goth ατμόσφαιρα στα κομμάτια και η ιδέα δεν είναι να πραγματοποιηθεί μια μουσική επανάσταση, αλλά να γραφτούν καλά, ερεβώδη κομμάτια που μπορούν να “αγγίξουν” το κοινό. Θα ροκάρει περισσότερο, λιγότερα επίπεδα, δεν ξέρω – θέλω απλά να το κάνω καλό, σκοτεινό και με νόημα όπως η μουσική που μου αρέσει να ακούω.
Μια τελευταία ερώτηση. Δε νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι θα ήθελαν να ρωτήσω κάτι τέτοιο, αλλά θα ήθελα να ρωτήσω. Γνωρίζω ότι είσαι βιβλιοφάγος. Τί διαβάζεις αυτή την περίοδο;
Ένα βιβλίο, το οποίο λέγεται “The First Days” από έναν Πορτογάλο συγγραφέα. Πραγματεύεται την ζωή στα προάστια κατά την δεκαετία του 1980. κάτι το οποίο ταυτίζομαι γιατί έρχομαι από ένα μέρος όπως ακριβώς αυτό που περιγράφεται στο βιβλίο, όπου τα πράγματα ήταν σκληρά αλλά τα λουλούδια ακόμη άνθιζαν στο χώμα.
Λοιπόν, αυτά ήθελα να σε ρωτήσω. Υπάρχουν κάποιες τελευταίες κουβέντες για τους Έλληνες θαυμαστές σας;
Ενωθείτε κάτω από την γητεία και ελάτε να παρακολουθήσετε την νύχτα του λύκου. Ξεχάστε το Champions League, είμαι σίγουρος ότι ο Ronaldo δεν νοιάζεται για κανέναν από εσάς αλλά εμείς νοιαζόμαστε! Διαλέξτε τους σωστούς Πορτογάλους και γίνετε μάρτυρες μιας νύχτας που δεν θα ξεχάσετε ποτέ.
In English:
Hello from Greece. How do you feel to be back, after almost two years?
It always feels great to come back to a country you love and respect and on top where people listen to your music for years and years. I identify with the Greek in many ways so I am excited about it.
So, you are on a Wolfheart / Irreligious tour. How did you came up with that and who, specifically, had this awesome idea?
It’s not a tour. Actually we are writing a new album and just touring for the festivals. The Athens show is a special one and a concept we found to bring people into a different Moonspell show than last time. We only did this “vintage” set a couple of times and next year we might choose a few cities in the world to play this show to celebrate Wolfheart’s twenty anniversary. But for the time being Athens is the only date we are doing under this format.
Will you play songs from your other albums, too?
A few chosen ones on the encore but bear in mind the most of the show will be songs before 1997!
Recently, I went to a Dark Tranquillity concert and I left quite disappointed because I didn’t hear almost anything from their first three releases. Do you think that, as time passes, bands are forgetting their origins?
Every band is entitled to choose what they want to play and how they react to their past. I can only talk about Moonspell here and I have to say we have a cool relationship with our past. I am not obsessed by it but I am a nostalgic person myself so playing these songs ignite something on me that I try to pass into the crowd. Other than that I am also keen in recording new songs and I tend to look forward instead of backwards but I never deny anything. I love the nineties, the music and the feeling was way better than what we have today, period.
You rarely play any songs from “The Butterfly Effect” or “Darkness And Hope”, which I love both. Why is that? You don’t like these albums?
I like them as I do like all Moonspell albums. As they are all different from each other they fit my many moods as a musician and as a listener. I have also a deep relationship with each one of them. Fans, however, have to understand that a band can not play everything they or their fans want live, that is simple impossible to do it in just one show but as we tour a lot, we can, at least, surprise people here and there. We do play Nocturna many times live and we have played songs like Soulsick or Butterfly effect in a few dates. Our first time ever in Athens was playing Darkness and Hope songs. This forthcoming night is different and there will be a time when we will play again these songs for you and all the others who love these or other albums.
Which is your favourite Moonspell album?
I don’t know. It has changed a bit. But maybe Irreligious, I love those songs but kinda hate my vocals back then. But it has three of my fave songs in there: Mephisto, Herr Spiegelmann and Fullmoon Madness. They will all be played.
Do you listen to any new music? Any favourite new bands?
All the time. A musician who doesn’t (and I know a few) is dead to the world. I am listening to all kinds of music as long as it is dark and meaningful. The albums I last bought were as diverse as Watain or Chelsea Wolfe. I adored the new Septic Flesh song and I am also digging the new Crosses (Chino Moreno side-project) or the new Legendary Tigerman album, he is a Portuguese bluesman. Some band I listen to all the time and never get tired are things like Type O Negative and Sisters of Mercy.
It may be a little early for such a question, but history shows that we don’t have to wait long for a new Moonspell release. So, anything you can reveal to us about new Moonspell songs or album?
It’s in the works and we are just in the process of starting to write new songs which is always both exciting and frustrating. We want to release it early next year and go on tour with it. The style will be a bit different from Alpha/Omega, there is a great dark-goth feeling put into the songs and the idea is not to make a musical revolution anyhwere but to write good, dark songs that can connect and grab people. It will rock more, less layers, I don’t know I just want to make it good, dark and meaningful like the music I like to listen to.
One last question. I don’t think many people would like me to ask you this, but I do have to ask. I know you are kind of a bookworm. What are you reading at the time?
A book called The First Days by a Portuguese author. It is about the suburbs in the eighties and I relate to it since I come from a place just as the one described in the book, where things were hard but flowers grew on the mud.
Well that’s all from me. Any last words for your Greek fans?
Unite under the spell and come watch the night of the wolf. Never mind the champions league, I am sure Ronaldo does not give a fuck about you all, we do! Choose the right Portuguese and witness a night never to forget.