Ολα δείχνουν πως ο 51 ετών Richard Melville (κατα κόσμον Moby) δείχνει να μηδενίζει το κοντέρ και να ξεκινάει πάλι απο την αρχή. Το νέο του ξεκίνημα με την Void Pacific Choir ονομάζεται “These Systems Are Failing” και απο τον τίτλο κιόλας γίνεται αντίληπτο οτι ο Moby εξακολουθεί να διατηρεί τις γνωστές του ανησυχίες, μόνο που αυτή τη φορά δείχνει πιο οργισμένος απο ποτέ.
Μουσικά οι “καταγγελίες” του Moby κινούνται στα γνωστά ηλεκτρονικά μονοπάτια που μας έχει συνηθίσει, και πιο συγκεκριμένα σε synthpop της σχολής Depeche Mode, New Order με λίγες δόσεις απο Kraftwerk, David Bowie και την punk οργή που ακολουθεί τον μουσικό από τις αρχές του, ιδιαίτερα στα δύο-τρία πρώτα τραγούδια του δίσκου. Από ‘κεί και πέρα, υπάρχουν τα “Don’t Leave Me”, “Are You Lost In The World Like Me” που ενεδομένως να βρούν θέση σε κάποια ραδιοφωνική playlist ή να ακουστούν σε clubs (χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό), ενώ εξίσου δυνατό είναι και το φινάλε με τις post punk “λαμαρίνες” του “The Light Is Clear In My Eyes” και το οργισμένο “And It Hurts”.
Με λίγα λόγια εκεί που τα συστήματα απέτυχαν ο Moby πετυχαίνει, μέσα απο ένα νέο ξεκίνημα που τον δείχνει εμπνευσμένο και αναγεννημένο μετά απο αρκετά σκαμπανεβάσματα στη δισκογραφία του. Δεν γνωρίζω αν θα πετύχει τον πρωταρχικό σκοπό του που είναι η ευαισθητοποιήση του κοινού σε περιβαλλοντικά και κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, αλλά όπως και να χεί το “The Systems Are Failing” είναι ό,τι καλύτερο μας έχει προσφέρει ο κύριος Melville την τελευταία δεκαετία.