Οι Καναδοί Metz με το ομώνυμο ντεμπούτο τους κατάφεραν άθελα τους να προκαλέσουν αυχενικά προβλήματα σε μια μεγάλη μερίδα κόσμου. Παρά το σχεδόν μισάωρο της διάρκειας του, αυτή η κυκλοφορία περιείχε όσο εκκωφαντικό noise rock και punk αισθητική χρειάζεται για να λατρέψεις μια μπάντα από την πρώτη στιγμή. Η αναμενόμενη φετινή επιστροφή τους με το “II”, είναι ακόμη μια σφυριά στο στομάχι του ανυποψίαστου (και όχι μόνο) ακροατή, συνεχίζοντας ακριβώς εκεί που μας άφησαν προ τριετίας.
Από το εναρκτήριο “Acetate” έως το τελειωτικό “Kicking a can of worms” το attitude και το feeling του δίσκου, θυμίζει την πρώτη φορά που άκουσες το Bleach των Nirvana, με τη διαφορά όμως ότι οι Metz τραβούν την υπόθεση τόσο στα άκρα, οπού προσεγγίζουν άθελα τους και τις πρώτες κυκλοφορίες των Unsane. Θόρυβος με single-friendly λογική, που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του, ικανός να βασανίζει για μήνες τα ηχεία σου.
Μετά την σχεδόν ενός χρόνου περιοδεία και με αυτό το νέο album τους, οι Metz μάλλον έχουν καταφέρει να εδραιωθούν ως μια από τις σημαντικότερες underground μπάντες του πλανήτη αυτή τη στιγμή. Για του λόγου το αληθές, όσοι βρέθηκαν στην επίσκεψή τους στη χώρα μας το 2013 μιλούν για ένα από τα καλύτερα live που έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια. Σίγουρα η Sub Pop πέτυχε διαμάντι και αυτή τη φορά και το στοίχημα της δεύτερης κυκλοφορίας το κέρδισαν και με το παραπάνω.
