Άλλη μια καινούργια ανακάλυψη για εμένα πριν από μερικές μέρες είναι η καινούργια κυκλοφορία των Melt Mountain, μέσα από την Inner Ear. Ο πρώτος τους ολοκληρωμένος δίσκος μετά το ντεμπούτο τους ομώνυμο EP – 7″ πριν μερικά χρόνια. Ομολογώ ότι βρήκα το δίσκο τους κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον, μιας και έχουν καταφέρει να ενσωματώσουν στην ελληνική πραγματικότητα τον σύγχρονο αμερικάνικο (και όχι μόνο – βλέπε και Καναδά) ήχο της indie καθαριστικής σκηνής.
Αφού άκουσα λοιπόν προσεκτικά το πρώτο EP τους εν συνεχεία βυθίστηκα στις μαγευτικές μελωδίες του “Superfetish”. Διαβάζουμε στο δελτίο τύπου πως την παραγωγή του album έκαναν οι ίδιοι οι Melt Mountain, χωρίς να έχει να ζηλέψει τίποτα σε σχέση με καλές παραγωγές εκτός συνόρων (Mac DeMarco,Real Estate etc.) και το μεγαλύτερο μέρος των ηχογραφήσεων έγινε live σε τέσσερις μέρες τον Φεβρουάριο του 2016 στο Urban Studio στην Αθήνα. Η δυνατή και ταιριαστή άψογα με τους ήχους που θα ακούσεις εικονογράφηση ολόκληρου του artwork είναι του Never Brush My Teeth., κάνοντας το βινύλιο ακόμα πιο ποθητό. Με τους ήχους τους να μεταπηδούν όμορφα από το dream pop σε indie rock ξεσπάσματα και με βασικό σημείο αναφοράς της ψυχεδέλεια, θα θυμηθείς με όμορφο τρόπο από τους Pavement μέχρι τον συγχωρεμένο Mark Linkous, πάντα μέσα από τα δικά τους φίλτρα και με εγχώριο άρωμα.
Ας δούμε τι ακούσαμε εν συνεχεία μέσα από τις 9 ιστορίες κρυμμένες σε ένα ιδιόρρυθμο φετιχιστικό φόντο. Η αρχή γίνεται με το “Fascinating Things” να αποπνέει μια φρεσκάδα στον ήχο χωρίς να ξεχνά να γίνει δυναμικό εκεί που πρέπει, ένα κομμάτι οδηγός για την συνέχεια. Στην θέση νούμερο 2 θα συναντήσεις το δικό μου αγαπημένο “Deadly Sugar Quest” με ένα από τα καλύτερα riff της χρονιάς so far, ορχηστρικό και μαγευτικό. Ακολουθεί το “Saturdays” με μια γλυκιά αλλά σκοτεινή διάθεση ικανό να σε παρασύρει όμορφα. Στο “Lethargic” έρχεται και μια ευχάριστη έκπληξη και η συνάντηση των αξιόλογων κιθάρων με αγαπημένους πνευστούς ήχους.Με τα “Interlude(lalala)” και “Leaves” αποδεικνύουν πως πρόκειται για ένα δίσκο που δεν θα χρειαστεί να αλλάξεις τραγούδι και θα τον ακούσεις ευχάριστα μέχρι τέλους. Τρανή απόδειξη και οι δύο καλύτερες συνθέσεις του δίσκου που ακολουθούν “Nuclear Warmth” και “Leech Cities” κομμάτια που σίγουρα θέλεις να ξανακούσεις. Ώρα για αποχαιρετισμό με το άκρως κινηματογραφικό “Floats” να βγάζει προς τα έξω μια film noir ατμόσφαιρα.
Εν κατακλείδι το “Superfetish” είναι ένας δίσκος με πολύ καλές στιγμές, άλλη μια αξιόλογη εγχώρια κυκλοφορία. Με βασικό γνώρισμα για τους Melt Mountain ότι όσο περισσότερο τους ακούς συνειδητοποιείς ότι έχουν την δυναμική να ξεχωρίσουν από το πλήθος δίνοντας έναν καθαρά δικό τους ήχο και χαρακτήρα, δένοντας όμορφα τις επιρροές τους και παρουσιάζοντας μας ένα αρκετά ικανοποιητικό αποτέλεσμα με βασικότερο γνώρισμα μια φρεσκάδα στον ήχο τους.