Το βράδυ της Παρασκευής ήταν ιδιαίτερα σημαντικό καθώς οι Cavalera Conspiracy στην ουσία, των Cavalera bros μας παρουσίασαν ζωντανά το “Roots”. Όχι απαραίτητα των καλύτερο album των Sepultura, αλλά σίγουρα το πιο σημαντικό καθώς με την αλλαγή που έφερε στον ήχο των Βραζιλιάνων οδήγησε και στην αποχώρηση του ηγέτη της μπάντας Max ο οποίος συνέχισε σε αυτό το ηχητικό μονοπάτι με τους Soulfly.
Ανταπόκριση: Άρης Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Το sold out δεν ήταν και 100% αναμενόμενο αλλά φάνηκε λογικό αφού αρχικά η παρουσιά των Max και Iggor Cavalera αλλά και το γεγονός ότι το “Roots” θα παρουσιάζονταν στο σύνολό του λειτούργησε σαν μαγνήτης και για τους λάτρεις του πρώϊμου ήχου των Sepultura αλλά και των 35άρηδων οι οποίοι λάτρεψαν το nu metal που κυριάρχησε στον σκληρό ήχο χοντρικά για μια δεκαετία και του οποίου ήχου το συγκεκριμένο album αποτελεί ορόσημο.
Την αρχή έκαναν οι ‘δικοί μας’ Blame Kandinsky. Mathcore (αν θέλαμε να τους ταμπελοποιήσουμε με μία λέξη) στα καλύτερα του, από μια μπάντα που αποτελείται από εξαιρετικούς και πολύ δουλευταράδες μουσικούς οι οποίοι κέρδισαν το χειροκρότημα του ήδη πολυπληθούς κοινού, αν και ίσως δεν πρεσβεύουν τον ήχο τον οποίο ο μέσος οπαδός των Sepultura θα είχε στο καθημερινό του playlist. Οι Blame Kandinsky είχαν ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά τους πριν από δύο χρόνια με το πρώτο του EP ενώ στις αρχές του επόμενου έτους είναι προγραμματισμένη και η κυκλοφορία του πρώτου τους ολοκληρωμένου studio album. Πιθανότατα το καλύτερο Ελληνικό σχήμα του συγκεκριμένου ήχου.
Με το κοινό να γεμίζει ασφυκτικά το στέκι της Λιοσίων τα αδέρφια Cavalera, ο Mark Rizzo και ο Johny Chow εμφανίστηκαν στη σκηνή. To “Roots” παρουσιάστηκε σχεδόν στο σύνολό του από έναν κεφάτο Max αν και την παράσταση έκλεψε ο διαολεμένος Mark Rizzo στις κιθάρες. Highlights της βραδυάς φυσικά τα “Roots Bloody Roots”, “Attitude” και “Ratamahatta”. To “Roots” πίσω στο 1996 ένωσε τις φυλές του metal (εντάξει όχι και αμέσως) καθώς και οι πιο παραδοσιακοί fans το άκουσαν λόγω του ονόματος της μπάντας αλλά και οι πιο νεωτεριστές της εποχής οι οποίοι έτειναν προς το Αμερικάνικο nu metal του οποίου αδιαφιλονίκητοι ηγέτες ήταν οι Korn, γνώρισαν καλύτερα παραδοσιακές metal δυνάμεις όπως οι Sepultura.
Για κλείσιμο της βραδυάς η μπάντα μας επεφύλλασε μερικές διασκευές αλλά και μία πινελία από τις απαρχές των Sepultura με τα “From The Past Comes The Storms” (“Schizophrenia”) και το ασήκωτο “Troops of Doom” (“Morbid Visions”) κάτι που σίγουρα έκανε τους μεγαλύτερους ηλικιακά fans στο κοινό να σκάσουν ένα πλατύ χαμόγελο. Από διασκευές ακούσαμε το μνημείο του σκληρού ήχου που ακούει στο όνομα “Procreation (of the Wicked)” των Celtic Frost, το “Policia” των βραζιλιάνων Titas αλλά και το “Ace of Spades”. Κάπου στον πανικό ακούστηκε και το εναρκτήριο riff του “Symptom of The Universe”. Ενώ είχαμε και μία εναλλακτική εκτέλεση του “Roots Bloody Roots”. Γεμάτο βράδυ σίγουρα, άκρως επιτυχημένο αλλά και από αυτά τα σκηνικά που σου γυρνάνε αναμνήσεις στο μυαλό. 20 ολόκληρα χρόνια είναι αυτά.