Όχι, οι Manilla Road δε θεωρούνται μία από τις καλύτερες epic heavy metal μπάντες εκεί έξω, αλλά σίγουρα είναι μία από τις πιο υποτιμημένες, καθώς ήταν από αυτές που καθόρισαν ολόκληρο το είδος. Έτσι λοιπόν, κάθε metalhead που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να έχει στη δισκοθήκη του το τρίτο full-length album των Manilla Road. Ο λόγος για το “Crystal Logic”, ένας δίσκος που κυκλοφόρησε το 1983 και παρά την κακή παραγωγή του (ειδικά για τα σημερινά δεδομένα), πολύ σύντομα κατάφερε να γίνει “classic”.
Το “Crystal Logic” ξεκινάει με ένα παράξενο intro, το οποίο όμως εισάγει ιδανικά το επικό “Necropolis”, το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, αλλά και το αγαπημένο όλων. Το πρώτο πράγμα που θα προσέξει όποιος δεν είναι υποψιασμένος, είναι η χαρακτηριστική και ιδιαίτερη φωνή του mainman Mark “The Shark” Shelton, της κινητήριας μηχανής του συγκροτήματος, αναλαμβάνοντας επίσης το κιθαριστικό αλλά και συνθετικό κομμάτι των Manilla Road.
Δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς συγκεκριμένα κομμάτια από το album! To ομότιτλο είναι instant hit, ενώ το “Feeling Free Again” παρουσιάζει μια πιο κλασική rock πλευρά του group που μου θυμίζει Judas Priest(!), χωρίς ωστόσο να ακούγεται παράταιρο. Τα doomy φωνητικά στο “The Riddle Master” είναι το κάτι άλλο και τα επικά solos του “The Ram” δύσκολα θα σου φύγουν από το μυαλό. Η ατμόσφαιρα σκοτεινιάζει κι άλλο με το “The Veils of Negative Existence” και ο επίλογος έρχεται παρέα με το υπέροχο “Dreams of Eschaton”…
Nα σημειώσουμε εδώ πως η Iron Glory Records επανακυκλοφόρησε τον δίσκο αρκετά χρόνια μετά, προσθέτοντας και το catchy “Flaming Metal System”, το οποίο μέχρι τότε υπήρχε μόνο σε μία συλλογή του 1985.
Aν έχετε ακούσει το “Crystal Logic” πιστεύω πως συμμερίζεστε τον ενθουσιασμό μου γι’ αυτό το heavy metal διαμάντι. Αν όχι… τι κάθεστε; Ανοίξτε το Youtube, τρέξτε στο πιο κοντινό σας δισκάδικο, ή ελάτε να το ακούσετε ζωντανά, μαζί με άλλους ύμνους των Manilla Road, στο Eightball Club της Θεσσαλονίκης, την Πέμπτη, 26 του μηνός.