Γεμάτος σάρκα, σώμα, σεξ και εφιάλτες είναι ο νέος δίσκος των Maggot Heart.
Η ιστορία της Linnea Olsson είναι πληθωρική. Πρώτα δημιουργία των Sonic Ritual, μετακόμιση στο Βερολίνο, συμμετοχή στους The Oath με την επίσης ενδιαφέρουσα τραγουδίστρια Johanna Sardonis (των Lucifer), στη συνέχεια κιθάρα στους Beastmilk/Grave Pleasures και τέλος οι Maggot Heart ως όχημα δημιουργίας.
Με ένα ανανεωμένο rhythm section να την συνοδεύει αλλά αισθητή ακόμα την παρουσία του πρώην μπασίστα Gottfrid Åhman ο οποίος συμμετέχει παίζοντας κιθάρα σε τρία κομμάτια αλλά και στην προπαραγωγή του δίσκου, οι Maggot Heart δημιουργούν ένα σκοτεινό μονοπάτι το οποίο φαίνεται ακόμα και από τον τίτλο του “Mercy Machine”.
Εμπνευσμένο από μια μηχανή υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, σύμφωνα με συνεντεύξεις, ανάγεται σε όλα αυτά που μας βοηθούν καθημερινά να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες ή σε άλλες στιγμές στην ίδια την πόλη που λειτουργεί σαν ένα όμορφο αλλά σάπιο και τρομακτικό μηχάνημα.
Ο δίσκος δικαίως επικεντρώνεται στη φωνή, την κιθάρα και τους στίχους της Linnea ενώ οι υπόλοιποι μουσικοί δίνουν το στίγμα τους προσφέροντας σφιχτές ενορχηστρώσεις με ποικιλία και ένταση. Ηχητικά οι επιρροές φαίνονται είτε ως deathrock, είτε ως αναρχικό, μυστικιστικό post punk των Killing Joke και της Siouxsie, είτε τέλος ως το γοτθικό, ξυραφένιο μέταλ των Mercyful Fate. Η κιθάρα ενίοτε θυμίζει τα παράφωνα πειράματα των Voivod και των Sonic Youth ιδιαίτερα στο τραγούδι που ανοίγει τον δίσκο («Second class») αλλά και στο ομώνυμο («Mercy Machine»).
Εδώ να πω ότι αυτή η κυκλοφορία προστίθεται σε μια ηχητική σκηνή η οποία περιλαμβάνει συγκροτήματα και μουσικούς που ξεπήδησαν από τη Σουηδία και δημιουργούν ένα κοινό αποτέλεσμα. Αναφέρομαι κατ’ αρχάς στους In Solitude, από τη διάλυση προέκυψαν οι Reveal! και ο Henrik Palm.
Να αναφέρω επίσης ότι όπως και ο προηγούμενος δίσκος πρόκειται για ανεξάρτητη κυκλοφορία από την εταιρία της ίδιας της κιθαρίστριας.
Καταλήγοντας, ο δίσκος καταφέρνει να δώσει ένα πεδίο προσωπικής έκφρασης για την Linnea Olsson για θέματα που αφορούν την προσωπική ελευθερία, την γυναικεία σεξουαλικότητα, το σώμα ως μηχανή και τη βία με έναν ωμό και ολοζώντανο τρόπο και γι’ αυτό αποτιμάται ως σημαντικός.
Every woman is a star / Even those who go too far across the line