Κάβειροι: Θεωρούνταν γενικώς κακοποιά πνεύματα, κακοί δαίμονες που από τα βάθη της γης και από το βυθό της μητέρας τους της θάλασσας εξακόντιζαν φωτιά και τράνταζαν τη γη. Σε αυτούς αποδιδόταν οι σεισμοί και οι πυρκαγιές. Ήταν υπερφυσικά πνεύματα που εκπροσωπούσαν την υπόγεια φωτιά και τις μεταλλευτικές εργασίες.
Σήμερα στη σκηνή του Temple οι Kawir, έχοντας την συμπαράσταση των Arkhangelsk, ανεβαίνουν για ένα μοναδικό show, όπου θα παίξουν ζωντανά όλο τον πρώτο τους δίσκο, το σημαδιακό για την σκηνή μας “Προς Κάβειρους”. Ο Γιώργος Ξιφαράς ανταλλάσσει μερικές σκέψεις με τον τον Πάνο aka Therthonax λίγες ώρες πριν την έναρξη του διήμερου αφιερώματος στον εγχώριο, ακραίο και σκοτεινό ήχο.
Αρχικά, Παναγιώτη, (αν θες να χρησιμοποιήσω το stage name μου το λες) να σ’ ευχαριστήσω για τον χρόνο σου!
Πάνος: Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν στο τρέξιμο! Είχαμε πάρα πολλές και πολύωρες πρόβες, καθώς είχαμε και μία αλλαγή στην σύνθεση της μπάντας, αφού για δικούς του προσωπικούς λόγους ο Melanaegis έπρεπε να αποχωρήσει και η αντικατάσταση έγινε άμεσα από τον Protogonus. Έτσι έπρεπε να βγάλουμε όλο το υλικό μας από την αρχή, καθώς πέντε μέρες μετά από το live στην Αθήνα πετάμε για Βερολίνο, για να παίξουμε στο φεστιβάλ Never Surrender (πρώην Nuclear War), όπου θα είμαστε headliners την μία από τις τρεις μέρες του φεστιβάλ.
Είστε μία μπάντα, που στην πλάτη σας έχετε γράψει αμέτρητα χιλιόμετρα, οπότε νομίζω ότι δεν σας χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Αυτό όμως που θέλω να σε ρωτήσω είναι γιατί αποφάσισες να ονοματίσεις την μπάντα από τα Καβείρια μυστήρια; Θέλω να πω, δεν τα λες και τα πλέον γνωστά στην αρχαιότητα – εγώ σου ομολογώ ότι τα έμαθα από την μπάντα! Αλήθεια,αυτό σου δίνει κάποια χαρά; Που κάποιοι μάθαμε τα Καβείρια μυστήρια από εσάς;
Πάνος: Τα Καβείρια μυστήρια είχαν ως κέντρο τους το βόρειο Αιγαίο και συγκεκριμένα τα νησιά Σαμοθράκη, Ίμβρο και Λήμνο. Εμένα η καταγωγή μου είναι από την Λήμνο και συγκεκριμένα από ένα μέρος δίπλα από τον ναό των Κάβειρων και από μικρός είχα επηρεαστεί από τις τοπικές ιστορίες του νησιού. Έτσι αυτή η ιδέα μου γεννήθηκε από πολύ νωρίς, για να πάρει τελικά σάρκα και οστά το 1993. Τα Καβείρια μυστήρια ήταν τα δεύτερα σε δημοτικότητα κατά την αρχαιότητα, μετά τα Ελευσίνια, και είχαν ιδιαίτερη σημασία. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι ο Ηρακλής θεωρείτο μυημένος σε αυτά, όπως και ο Ιάσονας και η ιστορία τους φτάνει μέχρι το Βυζάντιο, όπου οι τελευταίοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες αναφέρονται ως επίσης μυημένοι. Επειδή λοιπόν, όπως προανέφερα, για μένα είναι κομμάτι της τοπικής πολιτιστικής μου κληρονομιάς, νιώθω τιμή να ξέρω ότι έχω συνεισφέρει στην διάδοση τους μέσα από την μουσική μου. Είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαιτέρως!
Πολλοί στέκονται στα αρχαία ελληνικά που βρίσκουμε στους στίχους των Kawir, εγώ όμως θέλω να σταθώ σε κάτι άλλο: στην Παγανιστική αισθητική που έχετε τόσο μουσικά/στιχουργικά όσο και στα live σας. Είναι απλά μία καλλιτεχνική επιλογή ή κρύβει κάτι πολύ βαθύτερο;
Πάνος: Το 90% των στίχων μας είναι ύμνοι στο ελληνικό Πάνθεον και είτε είναι γνωστοί ως Ορφικά ή Ομηρικά, είτε είναι αγνώστων, που έχουν βρεθεί κατά καιρούς, ενώ μερικοί μπορεί να είναι και δικοί μας. Οπότε το βαθύτερο νόημα κρύβεται για μας στον ελληνικό πολυθεϊσμό. Όσον αφορά εμένα, φυσικά και θα με χαρακτήριζα πολυθεϊστή. Είμαστε διάφορες κοινότητες στον ελληνικό χώρο, που κάνουμε διάφορες ενέργειες, ώστε η λατρεία μας να πάρει επίσημο χαρακτήρα.
Τριάντα χρόνια Rotting Christ, τριάντα χρόνια Varahtron και εικοσιπέντε χρόνια Kawir. Όταν άρχισες να διαγράφεις αυτήν την πορεία, μέχρι πού φανταζόσουν ότι θα έφτανε; Περίμενες να φτάσει ως εδώ;
Πάνος: Εδώ να κάνω μία ιστορική αναδρομή. Με τα παιδιά γνωριζόμαστε από το ’89, εγώ τότε ήμουν κομμάτι της σκηνής ως μέλος των Nocturnal Death και αργότερα αποφάσισα να κάνω το δικό μου project, παρέα με τον Στέφανο από Varathron, ο οποίος τραγουδάει στις δύο πρώτες κυκλοφορίες. Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση τα χρόνια να περάσουν τόσο γρήγορα και ακόμα να παίζουμε live, να ηχογραφούμε και κυκλοφορούμε υλικό.
Υπάρχει, λοιπόν, νέος δίσκος στα άμεσα σου σχέδια; Οι δύο τελευταίοι παρότι κυκλοφόρησαν «κολλητά» αγκαλιάστηκαν από το κοινό με την ίδια ζέση. Αυτό σου άνοιξε την όρεξη;
Πάνος: Αυτό έχει να κάνει το γεγονός ότι μετά από πολλά χρόνια έχουμε καταφέρει να κρατήσουμε ένα σταθερό line up, οπότε έχουμε την ευχέρεια να συγκεντρωθούμε στην μουσική. Αυτό φαίνεται από το ότι υπήρξαμε ιδιαίτερα δραστήριοι συναυλιακά, αλλά και από τις δύο κυκλοφορίες που κάναμε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα για τα δεδομένα μας. Τώρα βρισκόμαστε σε μία φάση που η έμπνευση μας είναι στα κόκκινα και πράγματι ετοιμάζουμε και το καινούργιο μας album, το οποίο θα αποτελέσει την συνέχεια του “Εξιλασμός”. Όταν έρθει η ώρα θα τα πούμε και εκτενέστερα, καθώς ακόμα βρισκόμαστε σε πρώιμο στάδιο.
Πώς προέκυψε η ιδέα αυτού του διήμερου live, που επί της ουσίας πρόκειται για ένα εγχώριο μυστήριο της ακραίας ελληνικής σκηνής; Γιατί επιλέξατε να πάτε με ένα πιο old school setlist;
Πάνος: Είχε περάσει ήδη ένας χρόνος από την τελευταία μας εμφάνιση στην Ελλάδα και τότε μας έκαναν την πρόταση τα παιδιά από την 3 Shades of Black, να μπούμε να παίξουμε και εμείς και όλο το εγχείρημα να γίνει διήμερο. Το σκεφτήκαμε, το συζητήσαμε μεταξύ μας και καταλήξαμε ότι αφού δεν έχουμε κάποιο νέο δίσκο να παρουσιάσουμε, θα ήταν ωραίο να πάμε με ένα πιο old school setlist, ώστε να δώσουμε χαρά στους οπαδούς μας δίνοντας τους την ευκαιρία να ακούσουν κάποια από τα παλιά μας κομμάτια, που είχαν καιρό και που ίσως να μην ξανακούσουν live. Άλλωστε οι δύο τελευταίες μας εμφανίσεις ήταν επικεντρωμένες γύρω από τις τότε μας κυκλοφορίες και έτσι θεωρήσαμε ότι είναι μία καλή ευκαιρία και ήταν κάτι που θέλαμε πολύ. Ήταν κάτι που είχαμε εδώ και πολύ καιρό στο νου μας και νομίζω ότι έδεσε πολύ ωραία και με την παρουσίαση της νέας δουλείας των Varathron.
Όταν κάποια στιγμή οι Kawir κρεμάσουν τα όργανα, για τον οποιοδήποτε λόγο, ποια θα ήθελες να είναι η κληρονομιά σας; Πώς θα ήθελες να σας θυμούνται;
Πάνος: Ξέρεις τι γίνεται; Όπως σου είπα βρισκόμαστε αυτήν την στιγμή στα κόκκινα και στην φάση που είμαστε, δεν το σκεφτόμαστε. Αναπόφευκτα θα φτάσει αυτή η στιγμή, αλλά δεν μπορώ να το φανταστώ στην παρούσα φάση. Θεωρώ ότι την δεδομένη στιγμή που νιώθουμε στα ντουζένια μας, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι το απολαύσουμε. Ένα άλλο πράγμα που βλέπω, αν δεις τις δύο τελευταίες μας κυκλοφορίες, δείχνουν ότι έχουμε κάνει βήματα ως προς την εξέλιξη μας, το οποίο μας δίνει επιπλέον ώθηση να συνεχίζουμε.
Πως θα ήθελες να κλείσουμε αυτήν την συνέντευξη;
Πάνος: Το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι παντού θα δίνουμε το 100% των δυνατοτήτων μας και σας περιμένουμε όλους το διήμερο στο Temple, όπου σας έχουμε και μερικές εκπλήξεις!