Το βρετανικό hip hop είναι ένα τελείως διαφορετικό «παιχνίδι» από το αμερικάνικο. Δεν θα ήταν άδικο να ειπωθεί ότι το διακατέχει ένα μεγαλύτερο ποσοστό διανόησης και αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ο πειραματισμός στον ήχο να μην είναι η εξαίρεση και το διαφορετικό να μην θεωρείται από μόνο του λόγος για κάποιον καλλιτέχνη του είδους να αναδειχθεί. Η Little Simz έχει καταφέρει με την, μέχρι τώρα, πορεία της να θεωρείται ένα αστέρι του εναλλακτικού ήχου και έτσι ακριβώς έχει εδραιωθεί στις συνειδήσεις του κοινού παγκοσμίως. Στο Sometimes I Might Be Introvert, το τέταρτο album της, καταθέτει ένα κομμάτι των βαθέων σκέψεών της, της οποίες ντύνει με ένα κράμα αναλογικού ήχου και σύγχρονων hip hop παραγωγών.
Είναι φανερό ότι η Simz αγαπά τους αληθινούς ήχους. Ο δίσκος είναι γεμάτος φυσικά τύμπανα, παιγμένα από χέρια και όχι samples, πολλές «φορτωμένες» ενορχηστρώσεις με πνευστά και έγχορδα και αρκετά στοιχεία 90’s R&B με female backing vocals ρουτίνες. Όπου χρειάστηκε να μπει sampling είναι αρκετά καλοδουλεμένο και απρόβλεπτο, ενώ στα σημεία που υπάρχουν τύμπανα από ήχους drum machine είναι βαλμένα, έτσι ώστε να δημιουργούν ένα κλίμα που να θυμίζει εκείνη την εποχή του hip hop. Ελάχιστα είναι τα σημεία που ακούγεται η παραγωγή να έχει επιρροές από το mainstream.
Το flow της Simz είναι κάτι που δεν βρίσκεις πουθενά. Πεντακάθαρη άρθρωση, όσο και να ζορίζεσαι να καταλάβεις, λόγω προφοράς και εκπληκτικό odd-timed ραπάρισμα που προσδίδει μια extra μουσικότητα στο όλο εγχείρημα. Το περιεχόμενο των στίχων της είναι γεμάτο με σκέψεις και προβληματισμούς, για τον φασισμό, τον σεξισμό, όπως και προσωπικές της εξομολογήσεις. Πειραματίζεται συνεχώς με το πώς θα τοποθετηθεί σε κάθε κομμάτι κι αυτό κάνει τον δίσκο ακόμα πιο ενδιαφέρων.
Σε περίπτωση που είσαι ένας casual hip hop fan, που σ’ αρέσει το παλιό boom bap, τα bangers των 00’s, τα καινούργια Drake και Kanye, μην κάνεις τον κόπο να πατήσεις play. To Sometimes I Might Be Introvert θα σου πέσει βαρύ. Είναι πειραματικό, είναι βαρύ στα νοήματά του, έχει πολύ παραπάνω μουσικολογική αξία, απ’ ό,τι έχουμε συνηθίσει από μια δισκογραφική δουλειά αυτού του μουσικού ιδιώματος και στο μεγαλύτερο μέρος του ακούγεται όσο αναλογικά θα ακουγόταν μια soul μπάντα. Η Little Simz γέννησε έναν άριστο δίσκο που, όποιος εκτιμά την προσπάθεια ενός καλλιτέχνη να κάνει την δουλειά του να ξεχειλίζει από ποιότητα, πρέπει να τον ακούσει.