Για άλλη μια φορά το six d.o.g.s όχι μόνο φιλοξενεί στο χώρο του, αλλά παράλληλα support–άρει, την ελληνική σκηνή και συγκεκριμένα για αυτήν τη βραδιά το είδος της electronica κι έτσι μας παρουσιάζει δύο σχήματα που μόλις κυκλοφόρησαν τις νέες τους δουλειές.
Ανταπόκριση: Κική Ηλιάδου / Φωτογραφίες: Lina Koshka (περισσότερες εδώ)
Οι Foam φέρνουν την indie και dreamy pop στην επιφάνεια. “Colourblind” ονομάζουν το πρώτο τους EP που αρτιστικά θριαμβεύει. Πολύ ευχάριστοι για πρωτοεμφανιζόμενοι. Οι δύο φωνές (αντρική και γυναικεία) εναλλάσσονται και έτσι πότε μαζί κι άλλοτε χώρια χρωματίζουν τα πλήκτρα, τις κιθάρες και τα μικροστοιχεία από το laptop και την κονσόλα. Άνετα θα τους κάνεις κέφι, ασυναίσθητα θα κουνηθείς με το ομώνυμο αλλά αφού βρίσκεσαι “Way Far From Home”, θα προτιμήσεις το “Underwater”. Ακόμη πιο γρήγορο και χορευτικό το “Tricks And Treats” θα οδηγήσει στη μοναδική διασκευή του “Song 2” (Blur) και γουστάρω. Χωρίς να λείπει η φασαρία από τον ήχο τους, καληνυχτίζουν με το “Mistake” και ευχαριστούν τον αρκετό κόσμο που τους τίμησε με την παρουσία του. Σίγουρα δεν έκαναν λάθος.
Το μόνο λάθος που έγινε ήταν τυπογραφικό κι αυτό χάρισε στη Lia το επώνυμό της. Η Lia Hide εκφράζεται επίσης μέσα από την Τέχνη και το καδράκι που πλαισιώνει το EP της αποτελεί τη μέγιστη απόδειξη. Η ίδια έρχεται να κουμπώσει με τα πλήκτρα της το ηλεκτρονικό στοιχείο στο κατά τ’ άλλα rock κόσμο της κιθάρας, του μπάσου και των drums. Συνάμα σκοτεινή ξεκινάει με ένα τραγούδι για μια κηδεία και δηλώνει πως θα ζήσει με την απουσία. “About Last Night” διηθητικά με συγκινεί και πονεμένα με εισάγει στο “Sue + Outro”. Μία φωνή αρχικά πολύ καθαρή και μετέπειτα χαρισματική, δουλεμένη και με μπόλικη έκφραση. Κάποιες ανάσες θα προστεθούν στο μουσικό σύνολο, “Walk Away”, “Sunday Mornings” και “Nothern Lights” ακολουθούν το setlist μέχρι το “Dad” να ξεχωρίσει και να κάνει την κοινωνική προσφορά και δήλωση. Ακολουθεί ένα video από τον κόσμο των πτηνών μέχρι που χάνεται το σήμα για να αποκατασταθεί με το “Daughter” αργόσυρτα και επεξηγηματικά. “Rembrandt” ραδιοφωνικά κάτι μας θυμίζει, “I’ll kill my willing will to live” στους στίχους. Έτσι μία δεύτερη κιθάρα (από τους Fool In The Box) θα τους ενισχύσει το μίσος, “Baby I Hate You” ώσπου έρχεται η στιγμή της διασκευής που τυχαία συμπίπτει με τα τελευταία άσχημα νέα του θανάτου του Chris Cornell. “Blow Up The Outside World” λίγο πριν την τελική “Octavia” ευθεία. Με αρκετά ξεσπάσματα στα γενικά το clue είναι πέραν των 90’s ατμοσφαιρικά.
Στον επίλογο παρατηρώ μία παρείστικη διάθεση και αρκετά νέο κόσμο. Μαθητές και μπύρες ακολουθούν τη μουσική επιρροή που έχει πλέον καθοριστεί. Καλή συνέχεια λοιπόν!