Δύο χρόνια μετά το εξαιρετικό “Sign of the Dragonhead” οι Γερμανοί symphonic metallers Leaves’ Eyes έρχονται να κλείσουν την άτυπη τριλογία ενασχόλησης με τους Vikings και τη Σκανδιναβική μυθολογία που ξεκίνησαν με το “King of Kings” του 2015. Πιστοί στον ήχο τους και με περίσσεια όρεξη και μεράκι δείχνουν να έχουν αφήσει για τα καλά τους δεσμούς με το παρελθόν και την “πρώην” τους αφού το “The Last Viking” στο σύνολό του αποτελεί μια ιδιαίτερη σφιχτή και καλογυαλισμένη δουλειά.
Πίσω από το μικρόφωνο η Elina Siirala δείχνει να έχει πλέον απελευθερωθεί και να έχει δέσει για τα καλά με την υπόλοιπη μπάντα. Μπορεί οι fans της Liv Kristine να είναι ακόμη απογοητευμένοι με τη φυγή της αγαπημένης τους εδώ και τέσσερα ολόκληρα χρόνια, αλλά ακόμη κι αυτοί πρέπει να παραδεχτούν τη δουλειά που έχει επιτελέσει τόσο καιρό η Elina στο συγκρότημα. Ιδιαίτερα στο νέο πόνημα των Leaves’ Eyes ο ρόλος της είναι ιδιαίτερα αναβαθμισμένος. Σαφώς δε λείπουν οι brutal πινελιές του Krull αλλά αυτή τη φορά περισσότερο συμπληρώνουν την ξανθιά βαλκυρία της μπάντας. Στα σημεία μάλιστα που γίνεται αυτό έχουμε μερικά από τα πιο επικά κομμάτια του δίσκου όπως είναι τα “Chain of the Golden Horn”, “War of Kings” και “Flames in the Sky”. Οι οπαδοί του epic ήχου θα βρουν σίγουρα τον παράδεισο τους εδώ. Το συμφωνικό στοιχείο για μια ακόμη φορά είναι το σημείο κατατεθέν της μπάντας και, εμπλουτισμένο σε σημεία από ελαφριά folk περάσματα, δημιουργεί πανέμορφες εικόνες στο μυαλό του ακροατή. Γενικά το album αν και διαρκεί μία ολόκληρη ώρα δε γίνεται καθόλου κουραστικό, το αντίθετο μάλιστα αφού καλεί τον ακροατή με απόλυτα φυσικό τρόπο να πατήσει το “repeat” ξανά και ξανά.
Πότε μελωδικό και συμφωνικό, άλλοτε βαρύ και τεχνικά κιθαριστικό αλλά πάντα στο σύνολό του επικό και υμνικό, το “The Last Viking” έρχεται να σφραγίσει την ανοδική πορεία της μπάντας. Δεν ξέρω αν είναι το καλύτερο album της τριλογίας αλλά σίγουρα έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο για ακόμη μεγαλύτερα πράγματα από τους Γερμανούς. Κι εσείς οι φανατικοί οπαδοί της Liv Kristine (είμαι κι εγώ τέτοιος, δεν το κρύβω) εκεί έξω, αγκαλιάσετε σας παρακαλώ την Elina. Το αξίζει!