Όταν αναφερόμαστε στην metal σκηνή της τελευταίας εικοσαετίας, οι Lamb of God πρέπει να είναι από τα πρώτα ονόματα που θα μας σκάσουν στο μυαλό. Όταν ξεκίνησαν δειλά-δειλά ως Burn the Priest κανείς δεν φανταζόνταν ότι θα φτάσει κάποια στιγμή που θα σηκώσουν το μεταλικό λάβαρο στην δεκαετία των 00’s. Μαζί με τους Machine Head έδειξαν πως ακριβώς πρέπει να παίζεται το σύγχρονο αμερικάνικο metal, βγάζοντας δίσκους που πλέον μπορούμε να τους θεωρούμε κλασικούς. Με αφορμή, λοιπόν, την κυκλοφορία του, θεωρητικά, πρώτου τους album, “New American Gospel”, το οποίο κυκλοφόρησε σαν σήμερα πριν από 20 χρόνια, ας θυμήθουμε την μέχρι τώρα δισκογραφία τους, ταξινομώντας την από τον χειρότερο στον καλύτερο δίσκο.
Υ.Γ Στην λίστα δεν περιλαμβάνονται οι δύο δίσκοι που κυκλοφόρησαν κάτω από το όνομα Burn the Priest.
8. Resolution (2012)
Έχοντας πετύχει ένα αρρωστημένο σερί με τρομερούς δίσκους, έφτασε η στιγμή για την πρώτη κοιλιά της καριέρας τους. Σίγουρα δεν το λες κακό album, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αγγίζει τα υψηλά standard των προηγούμενων κυκλοφοριών. Αν έλειπαν 3-4 fillers ίσως βρισκόνταν πιο ψηλά στην λίστα.
Highlight: Ghost Walking
7. VII: Sturm und Drang (2015)
Ένας πιο πειραματικός δίσκος που ήρθε μετά από μία πολύ δύσκολη φάση της μπάντας και κυρίως της ζωής του Randy Blythe, ο οποίος βρέθηκε στην φυλακή αφού κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία. Μετά από μία τέτοια κατάσταση οι περισσότεροι περιμέναμε κάτι που θα μας κολλήσει στον τοίχο, αλλά δυστυχώς δεν έγινε. Αναμφίβολλα περιλαμβάνει μερικά από τα καλύτερα LoG κομμάτια, αλλά σαν σύνολο έχει σκαμπανεβάσματα.
Highlight: 512
6. Lamb of God (2020)
Η πιο πρόσφατη δουλειά των Αμερικανών που κυκλοφόρησε μέσα στο καλοκαίρι. Αποτελεί τον πρώτο δίσκο χωρίς τον Chris Adler πίσω από τα τύμπανα, παρόλα αυτά τα κατάφεραν περίφημα. Περιλαμβάνει κομμάτια με το χαρακτηριστικό θανατηφόρο groove που μας είχαν κακομάθει παλαιότερα και riffs που σου μένουν από την πρώτη ακρόαση. Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που θα σου λείψουν οι τσαχπινιές του Adler με τα πιατίνια και τα γεμίσματα, αλλά και ο Art Cruz μια χαρά παιχταράς αποδεικνύεται. Χωρίς αμφιβολία, ό,τι καλύτερο μας έχουν παρουσιάσει μετά το “Wrath”.
Highlight: Memento Mori
5. New American Gospel (2000)
Οι Burn the Priest αλλάζουν όνομα και κυκλοφορούν αυτόν εδώ τον δίσκο. Πολλοί δεν τον συμπαθούν ιδιαίτερα, και μαζί με αυτούς οι ίδιοι οι Lamb of God, μιας και θεωρούν τον ήχο του αρκετά κακό. Αλλά αυτός ο ξερός και ωμός ήχος είναι που κάνει τα πράγματα εδώ να ξεχωρίζουν. Αγνό ξύλο από το πρώτο λεπτό μέχρι και το τελευταίο.
Highlight: Black Label
4. As the Palaces Burn (2003)
Ο διάδοχος του “New American Gospel” ήταν αρκετά επίπεδα πιο πάνω. Εδώ οι Lamb of God φαίνεται να ωρίμασαν απότομα, βρήκαν καλύτερα τα πατήματά τους, ο ήχος τους έγινε πιο στιβαρός διατηρώντας όμως την ωμότητά του και γενικά άρχισαν να βρίσκουν την μουσική τους ταυτότητα. Το ταξίδι προς την κορυφή ξεκίνησε μέσα από αυτό το album.
Highlight: 11th Hour
3. Wrath (2009)
Εδώ οι LoG απολαμβάνουν τις δάφνες της κορυφής, την οποία είχαν καβατζώσει με τα δύο προηγούμενα αριστουργήματά τους. Έχουμε να κάνουμε με έναν εξαιρετικό δίσκο με riff-άρες από το δίδυμο Mark Morton – Willie Adler, ισοπεδωτικά drums από το χταπόδι Chris Adler και παραγωγάρα για σεμινάριο. Ακόμα δεν έχω χωνέψει το γεγονός ότι Αθήνα δεν έπαιξαν κάτι από αυτό το album.
Highlight: Grace
2. Ashes of the Wake (2004)
Τα λόγια είναι περιττά για αυτό εδώ το έπος. Ο δίσκος που δίδαξε πως παίζεται το metal στα 00’s. Για πολλούς είναι ό,τι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει οι Lamb of God μέχρι σήμερα και ο αγαπημένος δίσκος των fans. Καθαρότατο δεκάρι και χωρίς πολλές κουβέντες ένα από τα κλασικά metal albums της τελευταίας εικοσαετίας.
Highlight: Now You’ve Got Something to Die For
- Sacrament (2006)
Ποιος να το περίμενε ότι μετά το αριστουργηματικό “Ashes of the Wake” θα ακολουθούσε στα καπάκια άλλο ένα μνημειώδες album. Το “Sacrament” ήταν η αντράνταχτη απόδειξη ότι οι Lamb of God ήρθαν για να γράψουν την δική τους ιστορία στην σκληρή μουσική και να γίνουν μία από τις κορυφαίες μπάντες της εποχής μας. Και τα κατάφεραν. Δίσκος-κόσμημα που δύσκολα θα τον ξεπεράσουν πλέον.
Highlight: Walk With Me In Hell