Η επιστροφή των αθηναίων noise rockers μέσα σε μόλις δύο χρόνια από το ντεμπούτο τους επιβεβαιώνει τις φήμες ότι οι Krause είναι στα ντουζένια τους και έχουν εξαιρετικά κέφια. Τo “The Ecstasy of the Infinite Sterility” συνεχίζει ακριβώς από εκεί που μας άφησε το “2AM THOUGHTS”, κερδίζοντας για μια ακόμη φορά τις εντυπώσεις.
Στην πραγματικότητα, η μουσική των Krause ακούγεται σαν ένας φόρος τιμής στο noise rock των 90’s, όπως διαμορφώθηκε κυρίως από τον κατάλογο της ανεξάρτητης Amphetamine Reptile Records. Την περίοδο που τα περισσότερα βλέμματα ήταν στραμμένα στην ανερχόμενη σκηνή του Seattle, μπάντες όπως οι Helmet, Unsane, Jesus Lizard, Today Is The Day, Cows, Unwound, Chokebore, Girls Against Boys μεταξύ άλλων, αλλά και οι παραξενιές του Steve Albini (Big Black, Shellac) έστηναν μια σκηνή για ιδιαίτερα ακραία γούστα. Με εξαιρέσεις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, το είδος παρέμεινε στη σφαίρα του αμερικάνικου underground, κερδίζοντας καθολική αναγνώριση αρκετά χρόνια αργότερα. Πέρα από ελάχιστες μπάντες εκείνης της περιόδου που εξακολουθούν να δισκογραφούν έως και σήμερα, το noise rock έχει κάνει στις μέρες μας ένα σημαντικό reboot (βλέπε METZ, Whores κ. α). Κάπου εκεί έρχεται και το “The Ecstasy of the Infinite Sterility” για να μας το επιβεβαιώσει.
Κερδίζοντας μάλλον στα σημεία τον προκάτοχο του, η νέα δουλειά των Krause είναι εξαιρετικά εθιστική. Με το κομμάτι της παραγωγής να έχει πάει ένα σημαντικό βηματάκι παραπέρα, το album συντονίζει τον ακροατή απ’ την αρχή έως το τέλος με το ενδιαφέρον να μη χάνεται στιγμή. Αν και στην κάτι παραπάνω από μισής ώρας διάρκεια του, δεν υπάρχει χώρος για standout tracks, τα “Straw Dogs”, “Real Men Live off Waitresses” και “Blister King” με μικρές διαφορές ξεχωρίζουν. Χωρίς να κάνουν κάτι το πρωτόγνωρο, οι Krause στηρίζουν με σεβασμό τις μουσικές εμμονές τους, προσφέροντας παράλληλα και κάτι διαφορετικό στη τοπική σκηνή του ακραίου ήχου.
Το “The Ecstasy of the Infinite Sterility” δεν είναι απλώς μια φιλότιμη δουλειά πάνω στο είδος. Μπορεί να σταθεί με αξιοπρέπεια δίπλα στους «μεγάλους», χωρίς να χρειάζεται να ζηλέψει απολύτως τίποτα. Στο χέρι τους είναι να καταφέρουν να ακουστούν λίγο παραπάνω και εκτός συνόρων.