Ουρανός δίχως αστέρια…αυτό ακριβώς είναι το feeling που αποκομίζεις από την πρώτη κιόλας ακρόαση του. Ναι, ναι μιλάω για εκείνη την ωραία μαυρίλα, αυτή την ευχάριστη μελαγχολία που τόσο περιμένεις να ακούσεις. Πρέπει να είναι το μόνο συγκρότημα που με το που έρχεται το φθινόπωρο πάντα παίζω σε repeat είτε στο σπίτι είτε στο αυτοκίνητο.
Όλο αυτό εν τω μεταξύ με ένα πρόσωπο απόλυτης χαράς. Γιατί; Ειλικρινά μόνο οι Katatonia μπορεί να ξέρουν το γιατί. Και επειδή πολλές φορές αυτοί τα λένε καλύτερα από μένα, παραθέτω την ανακοίνωση τους για τον δίσκο.
“Το δωδέκατο άλμπουμ μας “Sky Void of Stars” είναι ένα δυναμικό ταξίδι μέσα στο ζωηρό σκοτάδι. Γεννήθηκε μέσα από την αναμονή για αυτό που χάθηκε και δεν βρέθηκε, τις ίδιες περιφέρειες του απρόσιτου, αλλά συνδέθηκε και συμπυκνώθηκε σε ανθρώπινη μορφή και παρουσιάστηκε ως ήχοι και λόγια αληθινά στο σήμα των Katatonia. Όχι αστέρια εδώ, μόνο βίαιη βροχή.
Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του “City Burials” και την μετάβαση τους στην Napalm records , ο Jonas Renkse (πιο ώριμος και κατασταλαγμένος από ποτέ) παίρνει πάλι τα ηνία όλων των συνθέσεων σε μουσική και στίχους. Δεν ξέρω αν είναι συλλογική ή προσωπική επιλογή του Anders Nyström να μην συμμετέχει συνθετικά πια, αλλά θεωρώ ότι την δεδομένη στιγμή το άστρο του Jonas λάμπει και οδηγεί και τους υπόλοιπους σε πολύ όμορφα μουσικά μονοπάτια.
Τα τρία singles που προηγήθηκαν της επίσημης κυκλοφορίας Austerity, Birds kai Atrium μας προϊδέασαν για το τι θα ακολουθήσει. Νομίζω ότι βρήκαν εύκολα τον ήχο που θα κινηθούν ο οποίος σε μεταφέρει και σε προηγούμενες κυκλοφορίες όπως το “Night is the New Day” αλλά και σε νεότερες όπως το “The Fall of Hearts”.
Η γνωστή συνταγή mid tempo τραγουδιών με πολλά synth pop στοιχεία και κολλητικών refrains υπάρχει πάλι εδώ, πιο κιθαριστική όμως από πριν, χωρίς να πει κανείς όμως ότι παρουσιάζουν κάτι ρηξικέλευθο σε σχέση με τις προηγούμενες στιγμές τους. Θα πει κάποιος πως βαδίζουν λίγο safe; Μπορεί. Μπορεί όμως να μην έχουν ανάγκη πια να αποδείξουν κάτι μετά από τριάντα χρόνια δισκογραφίας.
Στα πολύ ευχάριστα του δίσκου , μία πολύ όμορφη συνεργασία με τον τραγουδιστή των Soen, Joel Ekelof για το τραγούδι “Impermanence”, στο οποίο παραδίδουν μία εξαίσια μπαλάντα. Δεν ξέρω αν θα κερδίσουν νέους οπαδούς με το “Sky Void of Stars αλλά σίγουρα αυτοί που αγαπάνε την μπάντα θα αγαπήσουν την νέα κυκλοφορία. Εν κατακλείδι οι Katatonia παρουσιάζουν άλλη μία αξιοπρεπέστατη δουλειά η οποία είμαι σίγουρος πως όσο την ακούω , τόσο θα με κερδίζει όλο και πιο πολύ.
