Αυτό που έζησαν όσοι πήγαν το βράδυ της Παρασκευής στο Gagarin 205 σίγουρα θα το θυμούνται για πάρα πολύ καιρό και ίσως και για πάντα. Γενικώς η μέρα ήταν για να την θυμάται κανείς. Αν βάλεις ότι από το πρωί μέχρι το βράδυ έριχνε κατακλυσμό με ένα μεσημεριανό διάλειμμα τότε καταλαβαίνετε για πιο πράγμα μιλάμε. Μάλλον και ο καιρός την ψυλλιάστηκε για το τι επίκειται να γίνει το βράδυ.
Ανταπόκριση: Πάρης Δημητρόπουλος / Φωτογραφίες: Ήλια Μεγαλειού
Στις 8 ακριβώς (να και το σωστό για μια φορά) οι Me And Myself ανέβηκαν στην σκηνή και για να μας ζεστάνουν για την επόμενη μισή ώρα. Gothic ροκ κατάσταση με mid tempo ρυθμούς και γυναικεία φωνητικά κατά βάση. Καλό δέσιμο των παιδιών και ενδιαφέρουσα μουσική προσέγγιση, αλλά θέλουν σίγουρα βελτίωση στο θέμα των φωνητικών. Και δυστυχώς για μια ακόμη φόρα παρατηρήσαμε ότι οι support μπάντες δεν είχαν τόσο καλό ήχο. Το σετ τους έκλεισε με 2 guest εμφανίσεις από Johnny Kamp (ex Closer) και Γιώργος Προκοπίου (Poem) αφήνοντας μας ανάμικτα συναισθήματα η αλήθεια είναι για το σύνολο της εμφάνισης τους. Πολύ καλή η παρουσία των παιδιών σε γενικές γραμμές πάντως.
Κατά τις 9 παρά κάτι έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή οι Maplerun και εδώ τρώω την πρώτη κεραμίδα της βραδιάς. Stoner metal (γιατί με τέτοια riff μόνο metal είναι), με πολλές επιρροές μέσα οπότε μη τους κολλάτε σε αυτό το είδος μόνο. Τα παιδιά να το καταδιασκέδαζαν, έχυναν ιδρώτα πάνω στη σκηνή και να μας ανέβασαν απότομα. Πολύ ωραίο δέσιμο και απίστευτη κινητικότητα από την μπάντα που μας πέταγαν το ένα τραγούδι μετά το άλλο στη μάπα! Ο ήχος ήταν καλύτερος αλλά σίγουρα έπαιρνε βελτίωση. Σε κάποια σημεία. Και μετά από λίγο παραπάνω από ένα μισάωρο και τραγούδια και από τα 2 τους albums μας καληνύχτισαν αφήνοντας μας να ψάχνουμε το σαγόνι μας στο πάτωμα!
Επόμενοι οι γνωστοί μας Scar Of The Sun. Με ακόμα καλύτερο ήχο και με την Paradise Lost meets Sentenced meets Dark Tranquillity και κάμποσα ακόμα μουσική τους μας διασκέδασαν αρκετά. Πολύ καλό δέσιμο και σκηνική παρουσία, άλλωστε έχουν πολλά live στο ενεργητικό τους και πλέον το κατέχουν το θέμα. Παίζοντας τραγούδια από το ντεμπούτο δίσκο τους κυρίως και 2 καινούργια από ότι κατάλαβα και με τον κόσμο από κάτω να ανταποκρίνεται. Το μόνο που μπορώ να βρω σαν μείον είναι τα φωνητικά που σε σημεία δεν μου άρεσαν αλλά όσο πέρναγε η ώρα καλυτέρευαν σίγουρα. Και μετά από περίπου 40 λεπτά και τις πρέπουσες καληνύχτες αφήσανε την σκηνή για το κυρίως πιάτο της βραδιάς.
Ένα πιάτο που είχε γλυκόπικρη γεύση (μόνο λόγω του είδους της μουσικής) και έντονα συναισθήματα. Προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά μέσα στο ξεροκέφαλο μου τις σκέψεις για να τις αποτυπώσω εδώ αλλά κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο. Οι Katatonia μας μάγεψαν, μας ταρακούνησαν συναισθηματικά, μας έκαναν να τραγουδάμε δυνατά μαζί τους και να χαμογελάμε από χαρά για αυτό που ζούμε, με μια απλή και καθημερινή πρόταση….μας έστειλαν αδιάβαστους!! Το σκηνικό θύμιζε ομαδική ψυχανάλυση και ο ένας ύμνος ακολουθούσε τον άλλο. Αυτό που κάνουν οι Katatonia μουσικά για έμενα είναι κάτι πρωτόγνωρο και μοναδικό. Με έναν Jonas να μη χάνει ούτε για δευτερόλεπτο τη χροιά της φωνής του και να μας κάνει να ανατριχιάζουμε και την υπόλοιπη μπάντα να είναι απλά αψεγάδιαστη. Χωρίς πολλά λόγια και μακροσκελείς λόγους ανάμεσα στα τραγούδια και γιατί ήταν περιττά και γιατί θα μας ξύπναγαν από το όνειρο αλλά και γιατί στην τελική έτσι ήταν πολύ καλύτερα. Η μιάμιση ώρα πέρασε σαν μια στιγμή και αφού πιάστηκαν τα χέρια μας να τους χειροκροτούμε και να μας ευχαριστούν μας άφησαν ήσυχους με ένα χαζό χαμόγελο στις σκατόφατσες μας!
Η βραδιά στο σύνολο της ήταν απίστευτη και μοναδική. Και εδώ κάπου να πω και ότι το πρόγραμμα ακολουθήθηκε κατά γράμμα και έτσι 12:20 το live έλαβε τέλος. Κάτι βασικά πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα και συναυλίες. Όσοι ήσασταν εκεί το ζήσατε και το απολαύσατε. Για αυτούς που δεν ήταν υπομονή μέχρι την επόμενη φορά.
- The parting
- Buildings
- Deliberation
- My twin
- Burn the Remembrance
- Racing Heart
- Lethean
- Teargas
- Strained
- Longest Year
- Soil’s Song
- Omerta
- Sweet nurse
- Deadhouse
- Ghost of the sun
- July
- Day &then the Shade
- Dead Letters
- Forsaker
- Leaders
SCAR OF THE SUN
- Intro
- Disciple of the Sun
- Ode to a Failure
- Truth
- Burn the Memory
- I lost
- Swansong of Senses
- Wonder
- Gravity
MAPLERUN
- Buried Alive
- Pills
- Whenever
- Golden Cage
- Screamout
- Bombs
- For You
- Lack of Words
ME AND MYSELF
1.the art of life(intro)
2.a shot
3.me and myself
4.basilisk
4.last wish (feat Johnny Kamp ex singer of CLOSER)
5.i wonder how far (feat george prokopiou – POEM)