Η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο live για μένα προέκυψε από σπόντα της τελευταίας στιγμής. Δεν σκαμπάζω γρι από τα support bands μα έχω όλη τη διάθεση να τα γνωρίσω. Και δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία από αυτήν σε ζωντανό show.
Ανταπόκριση: Κική Ηλιάδου / Φωτογραφίες: Αγγελίνα Θαλασσινού (περισσότερες εδώ)
Ανημέρωτη λοιπόν έφτασα στο Modu κατά τις εννιά. Παρατηρώ τον χώρο. Not bad. Σκαλώνω με τα επίπεδα που υπάρχουν on stage. Ενδιαφέρον το στήσιμο του. Οι Mr.Booze ανοίγουν τη βραδιά και είναι τρεις τύποι από την Καλαμάτα. Βαρύς ο ήχος τους, hard rock που περιλαμβάνει στοιχεία stoner και επιρροές από τη metal σκηνή. Από τον επόμενο δίσκο που βρίσκεται στο στάδιο της προπαραγωγής, όπως μας ενημέρωσαν, μας παρουσίασαν δείγματα κατά το ξεκίνημά τους ενώ στη συνέχεια τα σημάδια χονδρικά παρέπεμπαν στον προηγούμενο. Μυστήρια η φωνή, εκφραστική, πότε πιο ήπια και άλλοτε πιο βραχνή, με πείθει. Χωρίς πολλές υπερβολές μα με αρκετές αλλαγές η μελωδία θα εξελιχθεί από την κιθάρα, όταν το μπάσο συνοδεύει τα τύμπανα και το “Lazy Dog” ερμηνεύεται για να μας καληνυχτίσει και να μας ευχαριστήσει.
Το ύφος θα παραμείνει στα ίδια επίπεδα μα τη σκυτάλη αυτήν τη φορά παίρνουν οι Rebel Dogs. Η φωνή από το μπάσο με ευχαριστεί ιδιαίτερα, όταν λόγω baby face δεν αναμένεις τέτοια ωριμότητα και ανδρίλα. Τα συμπληρωματικά φωνητικά έρχονται από τον κιθαρίστα που θα μας παρουσιάσει και κάποια πολύ έξυπνα σολάκια καθώς στην παρέα με τα τύμπανα μας θυμίζουν διάφορα του είδους και μας μπερδεύουν αν και οι συνθέσεις τους μοιάζουν απλές. Ωραία προφορά, δυνατά παιξίματα και “No Reason To Wait” για να χορέψουμε. “Madness” με πολύ καλά κιθαριστικά μέρη και “I’ve got my demons to feed”να σε κερδίζει τελικά. Αφού μας ρώτησαν αν θέλουμε και μια διασκευή να ακούσουμε, την εκτέλεσαν. Metallica και “The Four Horseman” να προδίδει τα ερεθίσματά τους.
Η στιγμή για τους Kalamata από τη Γερμανία έχει φθάσει. Αρκετός ο κόσμος που έχει μαζευτεί για Κυριακή βράδυ θα έλεγα, ένθερμος χειροκροτεί. Το τρίο φαίνεται δεμένο και εργατικό. Το ύφος βαρύ, επαγγελματικό, ορχηστρικό και ψυχεδελικό. Ο ήχος τραχύς και ανά σημεία νοσταλγικός. Η δομή stoner και space rock. Στακάτοι, πολλά υποσχόμενοι και μεθυστικοί. Αν και το τριπάκι που σε εντάσσουν πορεύεται σε μια ανακυκλώμενη συνέχεια, βαράνε καλά. Η κατάσταση σε φάσεις αγριεύει μα πλακώνεται και από μια γλυκιά μονοτονία από αυτές που όμως δεν μας κουράζουν εύκολα. Ο ρυθμός αλλάζει ενώ οι βάσεις παραμένουν στην ουσία ίδιες. Σαν ένα συνεχόμενο jam – άρισμα έτσι και το setlist που τσίμπησα περιλαμβάνει από το “My” και το “Erection” στο “Shows”, “Me” και το “The”, “Direction” με μερικά tracks από το πρώτο τους album στα ενδιάμεσα. Το αριστερό high hat απομονώνεται και ενσωματώνεται με τους υπόλοιπους καθώς φιγουράρει και επανέρχεται. Το μπάσο ξύνει τη βάση του μικροφώνου και προσδίδει όγκο. Θα το τρενάρουν ακόμη λίγο κατά το encore, μας ευχαριστούν και αποχωρούν με το ομότιτλο “You” του 2014 με extra – δάκι φινάλε το“Mother” σαν αφιέρωση για την εορτή της.
Μία δυνατή νύχτα, από αυτές που θα χαρακτήριζες σαν underground έχει έρθει και πάλι στο τέλος της. Πρόσωπα χαμογελαστά επικρατούν, μία ευδιαθεσία στην ατμόσφαιρα και ένα παρείστικο κλίμα μιας και τα συγκροτήματα με το κοινό περιφέρονται στον ίδιο χώρο.