Ο Ολλανδός λαουτίστας ακολουθεί, ή ακόμα καλύτερα, χαράζει ένα ασυνήθιστο μουσικό μονοπάτι. Με την επιλογή διεύρυνσης των δυνατοτήτων ενός από τα αρχαιόερα όργανα, όπου τιμήθηκε ιδιαίτερα κατά τα μεσαιωνικά χρόνια, παρουσιάζει δουλειές υψηλού μουσικού επιπέδου , παραμένοντας αποστασιοποιημένος από τις συμβάσεις της επικαιρότητας. Η μουσική του van Wissem είναι άχρονη από την άποψη ότι απευθύνεται κατά κύριο λόγο στην ψυχή του ακροατή. Ο ήχος του, υπνωτικός και μυστήριος, κατορθώνει κυριολεκτικά να μετατοπίσει τα εκάστοτε μουσικά όρια, αντηχώντας στα βάθη του είναι σου. Ένας ήχος σκοτεινός και μελαγχολικός, ο ήχος πιθανότατα της μοναξιάς, όπου με τόνους μυστικιστικούς και φύση μινιμαλιστική απαιτεί τον σεβασμό σου αλλά προϋποθέτει την υπομονή σου.
Aνταπόκριση: Μαρίλη Κουλολιά / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Την συναυλία άνοιξε η νεραϊδίσια Lia Hide. Ανέλαβε να προθερμάνει το κοινό με ερμηνείες διαποτισμένες με συναίσθημα, ενώ για κύριους συμμάχους σε αυτή της την προσπάθεια είχε το αρμόνιο και τον υπολογιστή της. Το set της περιλάμβανε τόσο δικές της δουλειές όσο και covers γνωστών κι αγαπημένων κομματιών, με αδιαμφισβήτητο highlight το “Hurt” του Trent Reznor. Καθ’όλη την παραμονή της επί σκηνής διατήρησε μια ευχάριστη επικοινωνία με το κοινό, προϊδεάζοντάς το για το περιεχόμενο των κομματιών της, εώς ότου έφτασε η ώρα να αποχαιρετήσει τον κόσμο, ούτως ώστε να υποδεχτεί μαζί με το κοινό τον μεγάλο λαουτίστα Jozef.
Ο Jozef van Wissem ανεβαίνει στη σκηνή. Η στάση του καθ’όλη τη διάρκεια της συναυλίας παρέμεινε συνεσταλμένη και ταπεινή, αποφεύγοντας οποιαδήποτε επικοινωνία με το κοινό. Ωστόσο, όσα ο ίδιος αρνούνταν να διατυπώσει με λέξεις, κατάφερνε να μεταδώσει η μουσική του στους ακροατές. Το λάουτο του ήταν μια χρονομηχανή όπου με τις μαγευτικές επαναλαμβανόμενες συνθέσεις του κατάφερνε να σε ταξιδέψει σε νέους τόπους, ενώ η ολοκληρωτική παράδοση στον ήχο του είχε την ικανότητα να σε φέρει σε μια κατάσταση απόλυτης νιρβάνας. Ήταν ξαφνικά σαν οι όροι “χρόνος” και “χώρος” να έπαυαν να υφίστανται. Κομμάτια που διαρκούσαν 12 λεπτά έρρεαν με τέτοια ταχύτητα, όπου έφταναν στη λήξη τους δίχως να προλάβεις να το συνειδητοποιήσεις, αφήνοντας σε να ζητάς “κι άλλο”, ενώ κομμάτια που διαρκούσαν μονάχα 3 λεπτά φάνταζαν να συνεχίζονται για διαστήμα όμοιο μιας αιωνιότητας, η απόλυτη σχετικότητα του χρόνου. Φυσικά, αυτή ήταν μια συναυλία που εκτός από μουσικόφιλους, ως είναι λογικό, απευθυνόταν και σε σινεφίλ. Ο μυστηριακός ήχος του λαούτου αναβίωνε στη μνήμη του ακροατή εικόνες από το βαμπιρικό ροκ εν’ ρολλικό παραμύθι του Jim Jarmusch “Only Lovers Left Alive”. Κατά διαστήματα μπορούσε κανείς άνετα να φανταστεί μια Tilda Swinton να λικνίζεται στους ρυθμούς της μαγευτικής αυτής μελωδίας. Ο ήχος του Jozef αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα μέσο απόδρασης από την πραγματικότητα και μετάβασης στο δικό σου, προσωπικό, παράλληλο σύμπαν, ενώ η μουσική του θα μπορούσε να αποτελέσει το σάουντρακ μιας στιγμής αυτοσυνειδητοποίησης σου.
Ωστόσο, ο χρόνος περνούσε κι ακόμα τη φωνή του Jozef δεν την είχαμε ακούσει. Η απόκρισή του στα ευνθουσιώδη χειροκροτήματα του κόσμου, ήταν ένα διακριτικό γνέψιμο του κεφαλιού και η επακόλουθη εκτέλεση ενός νέου κομματιού. Μια στάση που διατήρησε μέχρι τη λήξη του main set, προκειμένου να ανατρέψει τα πάντα κατά το encore με την εκτέλεση του επιβλητικού κομματιού “Love Destroys All Evil”, όπου υπό την συνοδεία του λαούτου απήγγειλε επαναλαμβανόμενα και με στόμφο τη φράση “Love destroys all evil, and frees us”. Με ευγένεια αποχαιρέτισε το κοινό, αποδίδοντας την επιβράβευση του κόσμου στο λάουτο του, το οποίο είχε επιδεικτικά υψώσει, φέροντας το στο προσκήνιο. Εν τέλει, η μουσική του Wissem δεν είναι εύκολη, και ναι, κατά διαστήματα επαναλαμβάνεται καθιστώντας τη μερικές φορές κουραστική στο άμαθο αυτί. Αν όμως αφεθείς στον ήχο του κι απαλλαγείς από κάθε μορφή βιασύνης, αυτή θα σε ανταμείψει με την απόλυτη ψυχική μουσική εμπειρία. O Jozef δεν είναι performer, είναι καλλιτέχνης που μιλάει με το έργο του. Το πανάρχαιο λάουτο αποκτά στα χέρια του μια λάμψη, αποδίδοντας έναν ήχο μεγαλειώδη. Μια πραγματικά μοναδική μουσική εμπειρία.