Σάββατο βράδυ στο six D.O.G.S. και η βραδιά είναι πολλά υποσχόμενη, με την πρώτη live εμφάνιση των The Man And His Failures, του προσωπικού project του Μάνου Καρακατσάνη των Mani Deum, ένα γύρισμα στα γνωστά μέρη για τους Afformance και η εμφάνιση των εκ Θεσσαλονίκης Jane Doe, μία μέρα πριν παίξουν μαζί με τον Theodore στη συμπρωτεύουσα. Οι πόρτες άνοιξαν στην ώρα τους και ο κόσμος έγινε αρκετός μέχρι τις 21.20 περίπου, που παίχτηκαν οι πρώτες νότες.
Ανταπόκριση: Γιώργος Γαζής / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
The Man And His Failures, λοιπόν, για την έναρξη, αμέσως μετά από την κυκλοφορία του πολύ ενδιαφέροντος EP “Persona Non Grata”. Τρεις στη σκηνή, όλοι πολύ έμπειροι μουσικοί, κιθάρα o Κωνσταντίνος Κύρτσης από τους Wrinkled Suits – μπάσο ο πάντα ενεργός Δημήτρης Γεωργόπουλος (Deaf Radio, Bombing The Avenue, Cellar Dogs) – φωνή (και ενίοτε κιθάρα) ο Μάνος, με τη βοήθεια προηχογραφημένων drum loops. Χαμηλά φώτα, καλός ήχος και μία πολύ ωραία ατμόσφαιρα σκοτεινών, καπνισμένων alternative bar στην μεταμεσονύχτια πλευρά των 90’s. Μας έπαιξαν 3 κομμάτια από το EP τους και πολύ ωραίες διασκευές σε Mani Deum – φυσικά – στο “I Don’t Believe It” των New Model Army, με τη βοήθεια του Mad Sad από τους Anima Triste και το “Slip Away” των Mad Season. Προσωπικό μου highlight το Floyd-ικό “Bathe In Moonlight”. Το μόνο που έχω να σημειώσω είναι ότι ένας «ζωντανός», εξίσου έμπειρος drummer θα απογείωνε το όλο εγχείρημα.
Λίγο μετά τις 22.00, μετά από ένα πολύ σύνθετο changeover, γεμίζοντας την σκηνή πραγματικά μέχρι το τελευταίο εκατοστό, ξεκινούν οι Afformance. Η δουλειά που έχουν κάνει αυτά τα παιδιά σε όλους τους τομείς, φαίνεται κάθε φορά πιο έντονα και τώρα, λόγω του μικρότερου μεγέθους της σκηνής και του χώρου, ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακό. Με σημαντικά υψηλότερη αλλά καθόλου ενοχλητική ένταση, video projection, προσεγμένα φώτα και πραγματικά σοβαρό ήχο, μας έπαιξαν κομμάτια από τα 2 LP τους “Music For Imaginary Film #1” και “Pop Nihilism”. Με multitasking από σχεδόν όλα τα μέλη, παίζοντας αψεγάδιαστα με όργανα, pads, loopers, laptops και tablets, με αλλαγή προσώπου στο μπάσο, μας ταξίδεψαν για περίπου μία ώρα χωρίς κενά στο γεμάτο ενέργεια και συναισθήματα post rock τους, αλλάζοντας πολύ smoothly από σκοτεινά, αργά σημεία σε οργισμένα breakdowns. Προσωπικό μου highlight το “Past Forward”. Wow!
Κατά τις 23.15 περίπου, ήταν η σειρά των Jane Doe, της indie/alternative πεντάδας από την Θεσσαλονίκη. Ομολογώ ήταν η πρώτη φορά που τους άκουγα live, έχοντας δει ελάχιστα πράγματα στο internet, οπότε δεν ήμουν καθόλου προετοιμασμένος. Η ενέργεια τους ήταν στο peak από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, με τον frontman τους να είναι άκρως επικοινωνιακός και ασταμάτητος, κάτι που σε μερικές στιγμές ήταν υπερβολικό, αλλά λειτούργησε πολύ θετικά στην ενέργεια της υπόλοιπης μπάντας και του κοινού. Προβαρισμένοι και δεμένοι, πολύ μελωδικοί και groovy, εμφανέστατα καιρό μαζί, μας έπαιξαν κυρίως υλικό από την επερχόμενη δουλειά τους “Random Acts Of Kindness”. Πολύ φιλική ατμόσφαιρα στη σκηνή, καλός ήχος, με καθαρές κιθάρες, δεμένο και beefy rhythm section και πολύ ιδιαίτερες ερμηνείες, άλλοτε μελαγχολικές, άλλοτε οργισμένες και all out, υποστήριζαν πάρα πολύ καλά αυτό που έκαναν και με άφησαν να ψάχνω πού θα τους ξαναδώ και πότε θα κυκλοφορήσουν νέο υλικό.
Πολύ ωραίο Σάββατο βράδυ, λοιπόν, στο six D.O.G.S. Παρθενική live εμφάνιση για τους πολλά υποσχόμενους The Man And His Failures, άκρως ολοκληρωμένη και επαγγελματική – με την καλή έννοια – εμφάνιση για τους Afformance και raw ενέργεια γεμάτη μελωδίες από τους Jane Doe.