Μια από τις μπάντες που μου είχαν «ξεφύγει» συναυλιακά παρά την συνεχή παρουσία τους εδώ και χρόνια, ήταν οι Jacks Full. Mε δύο LP στις αποσκευές τους και αρκετά (και σημαντικά) live πριν το αναγκαστικό διάλειμμα της καραντίνας, θα εμφανιζόντουσαν στη σκηνή του Temple πλαισιωμένοι από δύο φρέσκα σχήματα.
Ανταπόκριση: Σπύρος Ζαρμπαλάς / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπανικολάου
Tην βραδιά άνοιξαν οι (πρόσφατα μετονομασμένοι) New City Temples. O κόσμος από την αρχή έδωσε δυνατό παρόν και έτσι η πεντάδα ανέβηκε στην σκηνή με τις καλύτερες συνθήκες, παρουσιάζοντας το νέο τους υλικό για πρώτη φορά. Αρκετά δεμένα παιξίματα και καλός ήχος από την μπάντα, αν και φάνηκαν ακόμα λίγο ‘μουδιασμένοι’ από το συναυλιακό κενό, κάτι απολύτως λογικό. Μουσικά μπορώ να πω πως μου φάνηκαν σαν μια πιο alternative εκδοχή των Queensryche, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Μεγάλο ρόλο στον χαρακτηρισμό μου έπαιξε η φωνή του Πέτρου που στις ψηλές συχνότητες έφερνε πολύ σε Τate, με την καλή έννοια, ενώ τα κομμάτια παρά τις ενίοτε σύνθετες δομές είχαν το απαραίτητο pop sensibility και κάποια cinematic/post rock περάσματα. Το κοινό ανταποκρίθηκε πλήρως και η εμφάνιση των New City Temples μας κάνει να περιμένουμε να ακούσουμε και την studio εκδοχή των συνθέσεων.
Σειρά είχαν οι Mavile, για τους οποίους ενώ τυπικά ήταν το πρώτο τους live, στην πραγματικότητα πρέπει να είναι το χιλιοστό. Ακόμα και αν δεν σας λέει κάτι το όνομα η τριάδα παίζει ασταμάτητα στον δρόμο, κυρίως στην πλατεία Συντάγματος αλλά πλέον και στην υπόλοιπη Ελλάδα, και έτσι είναι πολύ πιθανόν να τους έχετε -ήδη- ακούσει. Κάποια τεχνικά προβλήματα καθυστέρησαν λίγο την έναρξη όμως οι Mavile ανέβηκαν στην σκηνή αποφασισμένοι και ορμητικοί, με δικό τους κόσμο από κάτω να έχει στήσει Party. Το debut album τους The Final Hand κυκλοφόρησε πριν περίπου έξι μήνες και όπως ήταν λογικό είχε την τιμητική του, αναδεικνύοντας τις ποικιλόμορφες συνθέσεις τους που δύσκολα «κρατιούνται» μέσα στο πλαίσιο του alternative rock. Άψογος ήχος, εφάμιλλος των ηχογραφήσεων και η βραχνιασμένη φωνή του frontman δίνει το απαραίτητο spice στα κομμάτια της μπάντας. Για το κλείσιμο η μπάντα ανέβασε δύο guests σε κρουστά και πλήκτρα, και παρέσυρε το κοινό σε ένα μεγάλο πάρτυ.
Όταν ήρθε η ώρα για τους Jacks Full να πάρουν την θέση τους στην σκηνή, δυστυχώς μια μερίδα του κόσμου είχε αποχωρήσει. Βέβαια το γεγονός της καθημερινής σε συνδυασμό με τις μικρές καθυστερήσεις του live έπαιξαν σημαντικό ρόλο, αλλά είναι πάντα στενάχωρο να βλέπεις ένα μαγαζί να «χάνει δυναμική» στην τελευταία μπάντα. Όλα αυτά όμως δεν επηρέασαν ούτε στο ελάχιστο τους Jacks Full, οι οποίοι από την πρώτη κιόλας στιγμή έδειξαν ότι περίμεναν πως και πως αυτή την βραδιά, και θα την απολάμβαναν στο μέγιστο. O hard rock δυναμίτης άρχισε με το “Head High”, εναρκτήριο κομμάτι του δεύτερου δίσκου τους, και συνεχίστηκε αμείωτος σε “Ghost” & “Without You”. Διφωνίες, rock n’ roll leads και ζεστό μπάσο, οι Jacks Full έκαναν ότι μπορούσαν για να ακολουθήσει ο κόσμος τον παλμό τους και το πέτυχαν, με την κορύφωση να έρχεται στο “Blue”, όπου βρήκε το κοινό να τραγουδάει αγκαλιά την κιθαριστική μελωδία μαζί με την μπάντα. To heavy “Whatever” έκλεισε το main part της εμφάνισης της τριάδας, και σαν άτυπο encore Μavile & Jacks Full ενώθηκαν σε μία μπάντα για δύο διασκευές, με το επίκαιρο “War Pigs” να μην αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.