Το να γράψεις για τον νέο δίσκο των Iron Monkey είναι αν μη τι άλλο μια από τις καλύτερες εμπειρίες που μπορεί να σου τύχουν σε αυτή τη ζωή! Δεν το γράφω απλά για να το γράψω, απλά πείτε μου πόσοι από εμάς περιμέναμε αυτή την ολική επαναφορά από το συγκεκριμένο συγκρότημα; Προσωπικά όταν άκουσα τα να της επανασύνδεσης χάρηκα ναι, αλλά ταυτόχρονα σκεφτόμουν ότι δεν θα είναι το ίδιο!
Χωρίς τρία από τα βασικά τους μέλη λοιπόν, με τα δυο να απέχουν και το τρίτο δυστυχώς να μη βρίσκεται εν ζωή, τι μπορούν να μας προσφέρουν οι εναπομείναντες Iron Monkey εν έτη 2017;
Η απάντηση είναι απλή. Κολασμένο sludge metal που φαίνεται σαν να μη έχει περάσει μέρα από το 1998 και το “Our Problem”. Όλα όσα τους έχουν κάνει αυτό που ήταν και αυτό που λατρεύουμε σε αυτούς βρίσκονται και εδώ. Τα riffs, τα κολασμένα φωνητικά, οι σκατόψυχοι στίχοι, οι κομματάρες που πολλά από τα συγκροτήματα του χώρου δεν έχουν το ταλέντο και τη παράνοια να τα γράψουν, όλα φαίνονται και είναι στρατηγικά τοποθετημένα ώστε να γουστάρουμε με τα μπούνια το “9-13”. Κομμάτια εδώ μέσα υπάρχουν πολλά και καλά, όπως τα “Destroyer”, “Crown Of Electrodes”, τα έπη που κλείνουν τον δίσκο το “Doomsday Impulse Multiplier” και το “Moreland St. Hammervortex”.
Αλλά το ερώτημα που βασανίζει τις σκέψεις μου όσες φορές και να ακούσω το δίσκο παραμένει συγκεκριμένο. Είναι οι Iron Monkey αυτοί ή απλά μια καρικατούρα που απλά καπηλεύεται το όνομα ενός εκ των κορυφαίων συγκροτημάτων του χώρου; Η απάντηση τείνει προς το δεύτερο όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό και ειλικρινά είναι κρίμα και άδικο γιατί ο δίσκος σπέρνει και θα ήταν καλύτερα να ονόμαζαν το συγκρότημα κάπως αλλιώς. Κρίμα και άδικο ξαναλέω, γιατί για τη καταραμένη την κονόμα θυσιάζονται πολλά πράγματα. Ο δίσκος υπό άλλες συνθήκες θα ήταν στο top – 5 της χρονιάς, αλλά αυτό το Iron Monkey μπροστά τα καταστρέφει όλα. Απλά κρίμα!