Τρία χρόνια μετά την τελευταία κυκλοφορία τους, οι In The Woods επιστρέφουν με τον νέο δίσκο τους με τίτλο Otra. Ο Otra στου οποίου το όνομα αφιερώθηκε και ο δίσκος είναι o ποταμός που διασχίζει την πόλη του Kristiansand διασχίζοντας μέρη που τους έχουν δώσει έμπνευση από τις πρώτες κιόλας μέρες του συγκροτήματος. Λίγο οξύμωρο βέβαια αν καλοσκεφτείς ότι από το αρχικό συγκρότημα με τις 3 ουσιαστικά εποχές ύπαρξης του (από αρχές 1990 έως τώρα) έχει απομείνει μόνο ο ντράμερ. Συνεχίζοντας λοιπόν, ο Otra είναι σύμβολο πολλών πραγμάτων. Δεν είναι απλά ένα ποτάμι για αυτούς. Συμβολίζει τον κύκλο της ζωής , την ανάπτυξη, την ανανέωση και την αιώνια σύνδεση της φύσης με το ανθρώπινο πνεύμα.
Μουσικά τώρα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, η μουσικά αυτού του δίσκου φαίνεται να βρίσκεται σε φυσική συνέχεια του προηγούμενου. Αν και στον προηγούμενο δίσκο, λόγω της αποχώρησης του τότε τραγουδιστή – συνθέτη James Fogarty, οι φωνητικές γραμμές ήταν ήδη έτοιμες, οπότε δεν υπήρχε κάποιο φοβερό περιθώριο στον νεοεισερχόμενο τραγουδιστή να δείξει την αξία του. Σύμφωνα λοιπόν με δηλώσεις των μελών του συγκροτήματος, αυτή την φορά υπήρξε η απόλυτη πολύ συλλογικότητα στην δημιουργία του δίσκου από την αρχή μέχρι το τέλος, με αποτέλεσμα η φωνή του Bernt Fjellestad να αναδεικνύεται. Η αλήθεια είναι πως έχοντας ακούσει τον συγκεκριμένο σε προηγούμενες δουλειές του είχα έναν ενδοιασμό λόγω των power metal καταβολών του, αλλά ευτυχώς διαψεύστηκα ευχάριστα.
Ο δίσκος απαρτίζεται από επτά όλα και όλα τραγούδια και διαρκεί περίπου 47 λεπτά, ρίχνοντας για πρώτη φορά αισθητά την διάρκεια των δίσκων τους. Θα περιέγραφα τον τωρινό ήχο ως μία μίξη Green Carnation με Borknagar. Υπάρχουν στιγμές που αυτό λειτούργησε σωστά και ωραία, αλλά υπάρχουν και στιγμές που τα τραγούδια ακούγονται παντελώς ασύνδετα. Η παραγωγή για το είδος της συγκεκριμένης μουσικής είναι αρκετά καθαρή, προσφέροντας χώρο σε όλα τα όργανα να αναδείξουν τον ρόλο τους. Η εναλλαγή καθαρών και brutal φωνητικών είναι λιγότερο συχνή, κρατώντας την περισσότερη ώρα τα καθαρά φωνητικά μπροστά , συνοδεύοντας τα με μεγάλα και γερά ρεφραίν.
Οι In The Woods αυτή την φορά πατάνε πιο γερά από πριν και δείχνουν πως αν συνεχίσουν στο ίδιο μονοπάτι μπορεί και το επόμενο βήμα να μας προσφέρει έναν πραγματικά πάρα πολύ καλό δίσκο.
