Μία από τις μπάντες που έδωσε νέα πνοή στο thrash metal την τελευταία πενταετία είναι οι High Command. Η πεντάδα από την Μασαχουσέτη μας συστήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πριν τρία χρόνια με το εξαιρετικό, “Beyond the Wall of Desolation”. Φέτος επιστρέφουν και μας εξαπολύουν την νέα τους επίθεση κάτω από το όνομα “Eclipse of the Dual Moons”.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν η δεύτερη κυκλοφορία τους κατάφερε να πιάσει τα υψηλά standards που είχε θέσει το ελπιδοφόρο ντεμπούτο τους. Για καλή μας τύχη όχι μόνο τα έφτασε, αλλά τα ξεπέρασε. Και μάλιστα με σχετική άνεση. Ο δίσκος έχει έναν επικό χαρακτήρα λόγο και της θεματολογίας του και ακούγεται πιο ογκώδης, πιο απειλητικός, πιο επιβλητικός και γενικά πιο εμπνευσμένος συγκριτικά με τον προκάτοχό του. Και το καλύτερο από όλα; Έχει καταφέρει κάτι oldschool να το κάνει να ακούγεται αρκετά φρέσκο.
Το “Eclipse of the Dual Moons” αποτελείται από οκτώ τραγούδια που δεν αφήνουν τίποτα στην απ’ έξω. Thrash με μπόλικη δόση κλασικού heavy metal και doom. Σε πολλές στιγμές θα σου έρθουν στο μυαλό οι Metallica, οι Slayer, οι Sepultura αλλά και οι Power Trip. Μερικά κομμάτια (π.χ. “Siege Warfare”, ομότιτλο) κινούνται σε φρενήρεις ρυθμούς και άλλα (“Fortified by Bloodshed”) είναι πιο αργόσυρτα, χωρίς βέβαια να χάνουν την επιθετικότητά τους. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως κοινός παρονομαστής παραμένουν τα riffs, τα οποία πρωταγωνιστούν και στα 50 λεπτά. Εδώ μέσα γίνεται παρέλαση από κοφτερά riffs και solos. Πραγματικά έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στο κομμάτι της κιθάρας και αυτό είναι που σου τραβάει το ενδιαφέρον από την πρώτη κιόλας ακρόαση.
Όλες οι συνθέσεις έχουν κάτι να σου πουν, τρεις όμως από αυτές βρίσκονται ένα σκαλοπάτι πιο πάνω. Πρώτο έρχεται το “Chamber of Agony” με το συγκινητικό intro που σου δίνει την ευκαιρία να πάρεις μερικές ανάσες πριν αρχίσει πάλι το σφυροκόπημα. Δεύτερο έχουμε το “Siege Warfare” που ίσως πρόκειται για την πιο Slayer στιγμή του δίσκου. Μόνο και μόνο η κραυγή α λα “Angel of Death” αρκεί για να το τοποθετήσουμε στα highlights. Τελευταίο, αλλά καθόλου καταϊδρωμένο, έρχεται το “Spires of Secartha”. Ένα 12λεπτο έπος που τα έχει όλα και ρίχνει την αυλαία όπως ακριβώς πρέπει, με ένα επικό outro που φέρνει στο μυαλό κάτι από “To Live Is To Die”.
Συνοψίζοντας, λοιπόν, οι High Command έκαναν το 2/2 και από ό,τι φαίνεται θα μας απασχολήσουν ακόμα περισσότερο στο κοντινό μέλλον. Το τσεκάρισμα κρίνεται απαραίτητο και ποιος ξέρει; Ίσως να είναι η προσθήκη της τελευταίας στιγμής στην λίστα σας με τα καλύτερα του 2022.
