Λίγο πριν την πολυαναμενόμενη εμφάνιση των γιγάντων του Ευρωπαϊκού power metal στο Release Athens, στις 17 Ιουνίου, θα προσπαθήσουμε να βάλουμε σε μια αξιολογική σειρά την τεράστια – κυριολεκτικά και μεταφορικά – δισκογραφία τους, που εκτείνεται από το 1985 μέχρι και το πιο πρόσφατο άλμπουμ, το 2021.
16. Chameleon (1993)

Το μαύρο πρόβατο, θα λέγαμε, στη δισκογραφία των Helloween. Όσο υποκειμενική κι αν είναι αυτή η λίστα, νομίζω οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν ότι αυτό το άλμπουμ ήταν μια απογοήτευση. Ο πειραματισμός με pop, swing και glam νότες ξένισε τους περισσότερους fans ανά τον κόσμο, και δεν θύμισε σε τίποτα ένα άλμπουμ του power metal ήχου που τους καθιέρωσε.
15. Pink Bubbles Go Ape (1991)

Τα early 90’s δεν ήταν μια καλή περίοδος δισκογραφικά για την μπάντα, και αυτή η πτώση ξεκίνησε με το “Pink Bubbles Go Ape”. Ύστερα από δύο κλασικές πλέον κυκλοφορίες, τα “Keeper Of The Seven Keys Part I” (1987) & “Keeper Of The Seven Keys Part II” (1988), οι Helloween στράφηκαν σε μια αρκετά mainstream, ανάλαφρη προσέγγιση, με κομμάτια που είναι πιο εύκολα στο αυτί και ακούγονται περισσότερο στο ραδιόφωνο. Ας μην πούμε περισσότερα για το “Heavy Metal Hamsters”.
14. My God-Given Right (2015)

Το 15ο κατά χρονολογική σειρά άλμπουμ των Helloween, δεν μπόρεσε να σταθεί αντάξιο των προσδοκιών των προκατόχων του, του “Gambling With The Devil” (2007) και του “7 Sinners” (2010). Αν και ευχάριστο στο άκουσμα, με το “My God Given Right” δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε αξιομνημόνευτα κομμάτια, όπως αυτά στα οποία μας έχει συνηθίσει η μπάντα. Μερικές καλές στιγμές του άλμπουμ είναι το “Heroes”, το “Battle’s Won” και το “Russian Roulé”.
13. Keeper Of The Seven Keys: The Legacy (2005)

Αν και με αυτό το άλμπουμ οι Helloween έδειξαν ότι δεν φοβούνται να προσθέσουν progressive στοιχεία πάνω σε μια ήδη τότε παγιωμένη επιτυχία που είχαν στο είδος τους, το τελικό αποτέλεσμα δεν τους δικαίωσε. Ως συνέχεια των “Keeper Of The Seven Keys Part I” και II, οι προσδοκίες γι’αυτό τον δίσκο ήταν μεγάλες, και ίσως αυτός ήταν και ένας βασικός λόγος που το πείραμα απέτυχε.
12. Straight Out Of Hell (2013)

Ο (για πολλά χρόνια) frontman των Helloween, Andi Deris, είχε δηλώσει γι’αυτό το άλμπουμ – παρά τον τίτλο του – ότι ήθελαν να δημιουργήσουν έναν «χαρούμενο» δίσκο, και όντως το “Straight Out Of Hell” πλημμυρίζει ενέργεια. Εδώ η μπάντα δείχνει τη δυναμική της, χωρίς να φτάνει βέβαια στο απόγειο που ξέρουμε ότι μπορεί να πάει. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην κομματάρα “Nabataea”, που ανοίγει και το άλμπουμ.
11. 7 Sinners (2010)

Για το “7 Sinners” στιχουργικά καθήκοντα ανέλαβε ο Andi Deris, και ήταν κάτι το οποίο επηρέασε εμφανώς και τον ήχο αυτού του άλμπουμ. Το “7 Sinners” περιλαμβάνει πολλά «βαριά» και γρήγορα κομμάτια για γερό headbanging, και είναι ένας χαρακτηριστικός δίσκος των Helloween, που έκαναν εδώ αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα: τέρμα τα γκάζια. Αγαπημένα το “Are You Metal?” και το επικό φινάλε με το “Far In The Future”.
10. Rabbit Don’t Come Easy (2003)

Η απόδειξη ότι το albums ranked είναι δύσκολη υπόθεση όταν μιλάμε για τους Helloween, είναι το γεγονός ότι αυτό το άλμπουμ βρίσκεται 10ο στη λίστα. Παρ’όλα αυτά, το “Rabbit Don’t Come Easy” ήρθε πάνω στη νέα χιλιετία για να υπενθυμίσει ποιοι είναι οι εκρηκτικοί Helloween. Αν και υποτιμημένος δίσκος, περιλαμβάνει τα γρήγορα αλλά μελωδικά κομμάτια που μας έκαναν να αγαπήσουμε αυτή την μπάντα, με τα επικά ρεφρέν και τα power metal riffs. Το “Hell Was Made In Heaven” και το “Listen To The Flies” είναι μερικά κλασικά τέτοια δείγματα του άλμπουμ.
9. The Dark Ride (2000)

Ο πειραματισμός με την πιο σκοτεινή πλευρά της μπάντας, όπως προδίδει και ο τίτλος, ήταν κάτι που πέτυχε απόλυτα με το “The Dark Ride”. Οι Helloween εδώ κατέβασαν το τέμπο, έδωσαν έμφαση στα vocals και έδειξαν ότι το power metal δεν περιορίζεται μόνο σε αυτά που έχουμε συνηθίσει. Είναι ένα εξαιρετικό δείγμα του πώς μια μπάντα μπορεί να κρατήσει τον χαρακτήρα της και παράλληλα να εξερευνήσει τα όρια της. “Escalation 666”, “Mr Torture” και “Mirror, Mirror” είναι πραγματικά διαμάντια. Οι Helloween σε μια πολύ ώριμη φάση τους.
8. Helloween (2021)

Για το ομώνυμο άλμπουμ, οι Helloween αποφασίζουν την επιστροφή των Michael Kiske και Kai Hansen, χωρίς να αποχωρήσει ο Andi Deris. Αυτό ήταν κάτι που θα μπορούσε να πάει πολύ άσχημα, ή πάρα πολύ καλά. Επειδή μιλάμε για τους Helloween, σε αυτήν την περίπτωση έγινε το δεύτερο. Οι τρεις τους φάνηκε ότι άφησαν πίσω όλους τους εγωισμούς και απογείωσαν για ακόμα μια φορά την μπάντα, ενώνοντας τις δυνάμεις τους σε ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα. Οι Helloween στέκονται στο ύψος τους ακόμα και το 2021, για όποιον είχε αμφιβολίες.
7. Better Than Raw (1998)

Εν μέσω κυριαρχίας του nu metal εκείνη την περίοδο, οι Helloween αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τα trends. Έκλεισαν τη δεκαετία διατηρώντας τον ήχο τους, αλλά κάνοντας τον και πιο μοντέρνο από τους προηγούμενους δίσκους. Ένα άλμπουμ με στοιχεία doom, thrash και groove metal, που έδειξε ότι είναι μια μπάντα με χαρακτήρα και αποτύπωμα, που δεν πηγαίνει όπου την πάει το ρεύμα. Αγαπημένη κομματάρα το εκρηκτικό “Midnight Sun”, αλλά και το αρκετά thrashy “Push”.
6. Master Of The Rings (1994)

Το “Master Of The Rings” θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως το comeback των Helloween εκείνη την περίοδο, μετά το “Pink Bubbles go Ape” το 1991 και την απογοήτευση του “Chameleon” το 1993. Με την αποχώρηση του Michael Kiske να αφήνει ένα μεγάλο και δύσκολο κενό, η μπάντα ευτυχώς κατάφερε με τον Andi Deris όχι απλώς να σταθεί στα πόδια της, αλλά να προσφέρει και μερικά από τα πιο δυνατά κομμάτια της ιστορίας της, όπως τα “Perfect Gentleman”, “Where the Rain Grows” και “Sole Survivor”. Τα άλμπουμ που ξαναζωντανεύουν τη φλόγα μιας μεγάλης μπάντας συνήθως μένουν στον χρόνο, και το “Master Of The Rings” είναι ένα από αυτά.
5. The Time Of The Oath (1996)

Αυτό το άλμπουμ τα είχε όλα. Συνεχίζοντας την επιτυχία του “Master Of The Rings”, το “The Time Of The Oath” δημιούργησε πια ένα concept (τις προφητείες του Νοστράδαμου) και περιείχε ένα από τα πιο δυνατά power metal sets. Με αυτόν τον δίσκο οι Helloween τελειοποίησαν το είδος στο οποίο μεγαλούργησαν, δηλαδή τα πολύ γρήγορα κομμάτια, τα thrashy riffs και τα καταιγιστικά vocals. Ηλεκτρισμένη η ατμόσφαιρα του άλμπουμ, με το “We Burn” να ξεχωρίζει, όπως και το πολύ δυναμικό “Power”.
4. Walls Of Jericho (1985)

Γυρνώντας πίσω στον χρόνο, στο 1985, πετυχαίνουμε τους Helloween στην αρχή τους. Ο παρορμητισμός του ξεκινήματος και η ενέργεια που δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν βγήκαν στο “Walls of Jericho” με αποθεωτικό τρόπο. Με frontman τότε τον Kai Hansen, το στυλ τους ήταν τελείως διαφορετικό. Ένας χείμαρρος από τρελές συνθέσεις, όπως τα “Ride The Sky” και “How Many Tears” έκαναν αυτό το άλμπουμ να παραμείνει κλασικό μέχρι και σήμερα, με αυτό το αγνό πάθος και την άγνοια κινδύνου που έχει κάθε μπάντα στα πρώτα της βήματα.
3. Gambling With The Devil (2007)

Ίσως το πιο «βαρύ» άλμπουμ στη δισκογραφία τους, με το “Gambling With the Devil” δεν έκαναν πίσω σε τίποτα. Με «επιθετικά» και πολύ γρήγορα κομμάτια που έγιναν ύμνοι για τους fans, οι Helloween παρέδωσαν την πιο απογυμνωμένη τους δουλειά μετά το “The Dark Ride” του 2000. Το “Kill It” είναι ένα all-time classic αριστούργημα, μαζί με τα “Paint A New World” και “The Bells Of The 7 Hells”. Σίγουρα για μένα το πιο δυνατό τους άλμπουμ με frontman τον Andi Deris, ήταν απόλυτα ο εαυτός τους, χωρίς να το αναλύουν και πολύ. Helloween unleashed.
2. Keeper Of The Seven Keys Part II (1988)

Τι να πούμε γι’αυτό το έπος; Το “Keeper Of The Seven Keys Part II” παραμένει μέχρι και σήμερα ένα σημείο αναφοράς για την power metal, και σίγουρα όλα τα άλμπουμ που ακολούθησαν βάδισαν σε πολλά σημεία στα μονοπάτια του. Ο Michael Kiske στα καλύτερα του, με τρομερά φωνητικά, ο Ingo Schwichtenberg φοβερός στα ντραμς, ο Kai Hansen και ο Michael Weikath να δίνουν πόνο με τα riffs, και το αποτέλεσμα ένα άλμπουμ που ξεκούνησε και ξεσκόνισε το είδος, αποθεώνοντας το. Το “Keeper Of The Seven Keys Part II” περιέχει μερικά από τα πιο διαχρονικά κομμάτια: “Eagle Fly Free”, “Dr. Stein”, “I Want Out”. Το power metal σε μεγάλες στιγμές.
1. Keeper Of The Seven Keys Part I (1987)

Δεν θα μπορούσα να βάλω κάτι άλλο στο νούμερο 1. Με αυτό το άλμπουμ οι Helloween σύστησαν στο κοινό ένα είδος με το οποίο δεν είχε έρθει σε επαφή ως τότε, τα μελωδικά αλλά και εκρηκτικά heavy metal κομμάτια. Μαζί με το Part I, αυτός ο δίσκος δημιούργησε αυτό που τώρα ξέρουμε ως Ευρωπαϊκό power metal και που χάραξε τον δρόμο και για τους υπόλοιπους. Όλη η δυναμική των Helloween ξεδιπλώθηκε σε αυτό το άλμπουμ, το οποίο μας χάρισε αξέχαστες στιγμές, όπως το “Future World” και το 14λεπτο επικό “Halloween”. Η μπάντα των μεγάλων συγκινήσεων για τους λάτρεις του είδους.
Αναμένοντας με αγωνία την εμφάνιση τους στο Release Athens, που μας υποσχέθηκε ένα setlist όνειρο για κάθε οπαδό, ανυπομονούμε να το ακούσουμε και να βιώσουμε από κοντά το μεγαλείο αυτής της μπάντας. Can’t wait!