Με αφορμή την πρώτη εμφάνιση των Heaters στην Ελλάδα, βρεθήκαμε την Δευτέρα στο six d.o.g.s. Η psychpop μπάντα από το Michigan, μαζί με τους δικούς μας garage/punk rockers, Nerrves, έδωσαν τους καλύτερους τους εαυτούς, παρά τα προβλήματα στον ήχο που κυριαρχούσαν σε όλη την διάρκεια της βραδιάς.
Aνταπόκριση: Εύη Φιλιππίδη / Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου (περισσότερες εδώ)
Λίγο μετά τις 22:00, ανέβηκαν στη σκηνή οι Nerrves, ένα κουαρτέτο που έβλεπα για πρώτη φορά και μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Στην αρχή έψαχνες να δεις από που ακούγεται η φωνή, κοιτώντας όμως καλύτερα στη σκηνή, έβλεπες πως ο drummer ήταν ο τραγουδιστής της μπάντας, που δυστυχώς όπως είπα και πιο πάνω, ο ήχος δεν βοήθησε αρκετά, έως καθόλου… Η μουσική τους σε ψυχεδελικό και garage κλίμα, με τον πληκτρά και τα δεύτερα φωνητικά του να δημιουργούν μία ωραία αισθητική ’60s, το μπάσο να δίνει τον ρυθμό και με κυρίαρχο κομμάτι του ήχου τους την κιθάρα και τα riffs, ξεκίνησαν το set τους με το “In My Time”. Δεν έλειψαν και τα κομμάτια από το EP τους με τίτλο “Pest”, καθώς και κάποια νέα κομμάτια που ετοιμάζουν. Με άνεση, κιθαριστικά solo, drums που δεν είχαν σταματημό και πολύ νεύρο (δεν είναι τυχαίο το όνομά τους εξάλλου) ζέσταναν, όσο γινόταν, το λίγο κοινό που υπήρχε στον χώρο και έδωσαν τη σκυτάλη στους Heaters.
Πριν πω οτιδήποτε γι’ αυτό το τρίο, σίγουρα όσοι βρέθηκαν στο μαγαζί, κατάλαβαν πως είδαμε μία μπάντα με λαμπρό μέλλον. Οι Heaters λοιπόν, είναι ένα συγκρότημα που έχει τραβήξει τα βλέμματα και κυρίως τα αυτιά του κόσμου, σε παγκόσμιο επίπεδο και οι live εμφανίσεις τους αυξάνονται συνεχώς. Μέσα στους τυχερούς που τους έχουν δει ζωντανά, ήμασταν κι εμείς, αφού είχαμε την ευκαιρία να δούμε μία νέα μπάντα να γράφει την δική της μουσική ιστορία, από την άνθισή της. Σε lo-fi, psychedelic rock και surf κλίμα, με το video wall από πίσω να δείχνει εικόνες που σε τρίπαραν, μας χάωσαν για μία ώρα.
Το setlist των Heaters τα είχε όλα και όταν λέω όλα, εννοώ πως μας παρουσίασαν κομμάτια, πέρα από την τελευταία τους κυκλοφορία “Holy Water Pool”, όπως το “Levitate Thing”, που ξεκίνησαν τη λίστα τους, και το “Steve’s Boot”, που έκλεισε την βραδιά. Μου έκανε εντύπωση ο επαγγελματισμός της μπάντας, παρά το νεαρό της ηλικίας τους. Ο Joshua Korf στα τύμπανα, με σκυμμένο κεφάλι και με τα χέρια του να μην σταματάνε, μας έδειξε πόσο καλός drummer είναι. Ο Andrew Tamlyn στην κιθάρα, καταπληκτικός και παρά τα τεχνικά προβλήματα που αντιμετώπισε ήταν ιδιαίτερα ευρηματικός και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία καθώς κάποια στιγμή που έπεσε το μικρόφωνό του, έκατσε κάτω να τραγουδήσει, χωρίς να αφήσει κενό στο κομμάτι. Ο Nolan Krebs με έκανε να αναρωτηθώ αν πρέπει να είναι ο μπασίστας του group ή ο κιθαρίστας, αφού όταν τελείωσαν το “Centennial” (νέο κομμάτι) άλλαξε θέση με τον Tamlyn και μας άφησε λίγο άφωνους. Τα φωνητικά του τα προτίμησα σίγουρα, αλλά και τον κιθαριστικό του τρόπο με τα solo του, κυρίως στο αγαπημένο μου “Gum Drop”. Αυτές είναι δικές μου σκέψεις όμως και δεν έχει σημασία, γιατί είναι μία πολύ σοβαρή, ώριμη και δεμένη μπάντα, με πολλές προοπτικές, βάζοντας τους στα σχήματα που αξίζει να δεις και να παρακολουθήσεις.
Παρόλο που ήταν Δευτέρα, δεν ήθελα να σταματήσουν, αφού ήταν ένα απίστευτο live. Η διοργάνωση αξίζει ένα μεγάλο μπράβο για το ρίσκο να τους φέρει και μακάρι να εκτιμούσε περισσότερος κόσμος την προσπάθεια αυτή. Ελπίζω να είμαστε τυχεροί να τους δούμε ξανά από κοντά στο άμεσο μέλλον, αλλά με περισσότερο και πιο θερμό κοινό, όπως τους αξίζει!