Οι καθημερινές έχουν πλέον καθιερωθεί ως δημοφιλής επιλογή για τη διεξαγωγή συναυλιών, φέρνοντας μια αναζωογονητική νότα στην εβδομαδιαία ρουτίνα μας. Αν και μπορεί να φαίνεται ταλαιπωρία να προσαρμόσουμε το πρόγραμμά μας, προσωπικά το βλέπω σαν ένα δώρο. Η μονοτονία της καθημερινότητας σπάει με τον καλύτερο τρόπο – όχι απλώς με μια ήρεμη έξοδο, αλλά με μουσικές εμπειρίες. Την περασμένη Τετάρτη, στο Temple της Αθήνας, όσοι είχαμε την τύχη να βρεθούμε εκεί, ζήσαμε από κοντά το εκρηκτικό φαινόμενο των HEALTH.
Ανταπόκριση: Ιωάννα Κατσού / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (πλήρες photostory εδώ)
Φυσικά, μια τέτοια βραδιά δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει χωρίς ένα δυνατό opening act για να μας προθερμάνει. Αυτή τη φορά, την ευθύνη ανέλαβε το νεοσύστατο σχήμα Children of the Black Hole, που αποτελείται από τον Αλέξανδρο Μήτρο στα φωνητικά, και τον Γιώργο Μανωλόπουλο στο μπάσο. Το ντουέτο, με μόνο έναν τραγουδιστή και έναν μπασίστα, κατάφερε να δημιουργήσει μια πολυδιάστατη και ολοκληρωμένη ηχητική εμπειρία. Παρά το γεγονός ότι όλα τα υπόλοιπα μέρη ήταν προηχογραφημένα, η αυθεντικότητα τους δεν χάθηκε ούτε στο ελάχιστο, παρέχοντας ένα δυναμικό ατμοσφαιρικό φόντο.
Ο Αλέξανδρος, ημίγυμνος και βαμμένος με neon bodypaint, με μια μάσκα που κάλυπτε ολόκληρο το πρόσωπό του, κέντρισε το ενδιαφέρον μας με την εκφραστική του φωνή, και τη σκηνική του παρουσία. Από την άλλη, ο Γιώργος, ντυμένος με στολή και με καλυμμένο, επίσης, το πρόσωπο, προσέθετε την απαραίτητη μυστηριώδη πινελιά στο performance τους. Οι δύο καλλιτέχνες εναρμονίστηκαν με τα προηχογραφημένα μέρη, ελκύοντάς μας στην άβυσσο της τέχνης τους.
Ακούσαμε αρκετά covers αγαπημένων κομματιών, από μπάντες όπως οι Placebo, Alice in Chains, και Depeche Mode, με το δικό τους single “Resuwreck Me” να ξεχωρίζει, φυσικά.Τους ευχόμαστε καλή αρχή, και ανυπομονούμε για περισσότερες νέες δικές τους δημιουργίες.
Τα επόμενα λεπτά για την απαραίτητη προετοιμασία των πόστων των HEALTH, πέρασαν γρήγορα. Το intro της εμφάνισής τους απλώθηκε στο ναό της Αθήνας, και το τρίο Jake Duzsik, John Famiglietti και BJ Miller βρέθηκε απέναντί μας.
Το Αμερικανικό noise rock συγκρότημα από το Λος Άντζελες, γνωστό για τις εκρηκτικές παραγωγές του, που συγχωνεύουν στοιχεία από noise, industrial και ηλεκτρονική μουσική, έχει καθιερωθεί στη σκηνή χάρη στην ικανότητά του να πλέκει ηχοτοπία που εναλλάσσονται μαεστρικά μεταξύ του χαοτικού, και του μελωδικού. Η ανυπομονησία και η περιέργεια για το πώς θα αποδώσουν ζωντανά αυτές τις δυναμικές και περίπλοκες συνθέσεις, γεμάτες με τόσα διαφορετικά μουσικά στοιχεία, ήταν απλά απροσμάχητες.
Η μπάντα είχε μια επιβλητική παρουσία στον χώρο. Ο BJ, καθώς κατέλαβε τη θέση πίσω από το drum set, ξεκίνησε να παίζει με αληθινή μανία. Ο John εναλλασσόταν μεταξύ του synthesizer και του μπάσου, ενώ ο Jake, με το χρώμα της φωνής του, πρόσθετε αυτήν τη σκοτεινή και μελαγχολική αίσθηση, που αναζητούμε σε κάθε κομμάτι τους, συνοδευόμενος από τις θεματικές μελωδίες της κιθάρας του.
Παρά τα μικρά εμπόδια στην ακουστική, που ξεπεράστηκαν γρήγορα, απολαύσαμε ένα πολυεπίπεδο setlist, και θέλω να πιστεύω πως κανείς από το κοινό δεν έμεινε παραπονεμένος.
Για περισσότερο από μία ώρα, βρισκόμασταν αντιμέτωποι με μια ηχητική επίθεση που αψηφούσε τα όρια των μουσικών ειδών. Κάθε στιγμή, αναζητούσαμε εκείνους τους στίχους που θα μας έκαναν να ταυτιστούμε βαθιά. Στίχοι όπως “I saw your eyes, You don’t need me, I saw your eyes and it’s over now” από το κομμάτι “CRACK METAL”, ή “Your memories are wrong, Save us once, You’ll never wake up, What you thought you want” από το κομμάτι “TEARS”, είχαν τη δύναμη να εισβάλλουν στον δικό μας εσωτερικό κόσμο συναισθημάτων και αναμνήσεων, ξυπνώντας μνήμες και συναισθήματα που κάποτε μοιραστήκαμε.
Η συναυλία των HEALTH ήταν μια εμπειρία που περιείχε τα πάντα, ακριβώς όπως την είχα φαντασιωθεί. Από τα εκρηκτικά synths και τα βαρύγδουπα beats, μέχρι τους αιχμηρούς στίχους και την ενέργεια που ξεχείλιζε από τη σκηνή, το τρίο έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, με καθηλωτικές εκτελέσεις πολλών κομματιών.
Μέχρι την επόμενη φορά, κρατάμε την ανάμνηση αυτής της βραδιάς, προσμένοντας την επόμενη ηχητική τους επίθεση.