Αρκετός κόσμος έξω από το MODU κατά τις επτά και μισή το απόγευμα, ώσπου άνοιξαν οι πόρτες και με μια μισάωρη καθυστέρηση, ήταν έτοιμο να ξεκινήσει το live που είχε κύριους πρωταγωνιστές τους Πολωνούς Hate.
Ανταπόκριση: Πολυχρόνης Διαμαντάκος / Φωτογραφίες: Αγγελίνα Θαλασσινού (περισσότερες εδώ)
Το live άνοιξαν οι Warhammer, μια μπάντα με πολλά live στο ενεργητικό τους – αρκετά στο εξωτερικό κιόλας – στους οποίους διέκρινα επιρροές από thrash, heavy και power metal. Υπήρχε μια σχετική άνεση επί σκηνής κυρίως από τον frontman της μπάντας, αλλά το drumming ήταν κάπως ασταθές με συνέπεια να χάνεται ο συγχρονισμός τους κάποιες φορές. Είχαν ένα ικανοποιητικά γεμάτο playlist το οποίο εμένα προσωπικά με κούρασε, αλλά οι ακροατές των προαναφερθέντων ακουσμάτων όσον αφορά το κοινό βρήκαν ενδιαφέρον απ’όσο φάνηκε.
Επόμενη μπάντα επί σκηνής οι Black Path, ένα death metal σχήμα, με μελωδικά και technical στοιχεία – χωρίς να λείπουν τα breakdowns όμως – που μου έφερε στον νου μπάντες όπως Arsis, All Shall Perish και The Black Dahlia Murder. Δυστυχώς το μπάσο δεν ακουγόταν αρκετά, πράγμα που “άδειαζε” τον συνολικό ήχο. Καλή εντύπωση μου έκαναν τα φωνητικά, θυμίζοντάς μου παρόμοια με εκείνα των Job For A Cowboy και το ότι εκτέλεσαν τα κομμάτια τους με άνεση, καθώς είχαν ενέργεια και καλή σκηνική παρουσία.
Την σκυτάλη πήραν έπειτα οι Lloth, οι οποίοι κινήθηκαν σε black/death μονοπάτια, παρουσιάζοντας και νέα κομμάτια από το επερχόμενο album τους. Black ατμόσφαιρα σε πιο pagan νοοτροπία και ολοκληρωμένη εκτέλεση όλων των κομματιών, καθώς δεν έλλειψαν τα δεύτερα και τρίτα φωνητικά που απαρτίζουν κάποια από τα κομμάτια. Το κοινό απόλαυσε την εμφάνισή τους, κάτι που διαμόρφωσε ένα δυναμικό κλίμα καθ’όλη την διάρκεια κι ειδικά στο χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο κομμάτι “Athanati”. Επόμενο ήταν να διατηρήσουν την προσοχή μου κάθε λεπτό προσωπικά, μιας και είναι πολύ κοντά στα ακούσματά μου.
Αμέσως μετά στην σκηνή, με μια ολιγόλεπτη καθυστέρηση, ανέβηκαν οι Womb of Maggots, τους οποίους έχω δεί live αρκετές φορές. Το ύφος τους επιθετικό brutal death metal σε συνδυασμό με φωνητικά που εκφράζουν έντονο θυμό και πόνο. Υπήρξαν κάποια τεχνικά θέματα κατά την διάρκεια, αλλά αυτό δεν τους σταμάτησε να ολοκληρώσουν το playlist τους, ενώ δεν απουσίασαν τα αστεία του vocalist κατά την διάρκεια των παύσεων μεταξύ των κομματιών, κάτι που χαρακτηριστικά συνοδεύει κάθε τους συναυλία.
Επί σκηνής μετά από λίγο εμφανίζονται οι Hate, ξεκινώντας απευθείας δυναμικά παίζοντας κυρίως κομμάτια του πρόσφατου album τους που τιτλοφορείται “Tremendum”, καθώς και κομμάτια από τις προηγούμενες δουλειές τους όπως το “Hex”, το “Omega”, to “Erebos” και το “Valley of Darkness”. Απίστευτη ενέργεια και performance, εξαιρετικό drumming, που συνολικά σου δίνει αίσθηση πολύ καλύτερη από εκείνη της ψηφιακής μορφής των κομματιών. Δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να χάνουν την έντασή τους, ενώ το κοινό είχε εκστασιαστεί από την εμφάνισή τους κραυγάζοντας συνεχώς, και την δεδομένη στιγμή που σταμάτησαν, ζητώντας τους να παίξουν κι άλλο, οι Πολωνοί παρουσιάστηκαν και πάλι στην σκηνή για ένα ακόμα κομμάτι, δείχνοντας ζωντανά πόσο καλοί κι αφοσιωμένοι μουσικοί σε επαγγελματικό επίπεδο είναι σε αυτό που κάνουν.