Με την αγωνία να μη μας πιάσει απ’ τα μούτρα η αλλαγή του καιρού και την πατήσουμε θριαμβευτικά, το βράδυ της Δευτέρας το πρόγραμμά είχε τους Girls Names. Μπάντα δοκιμασμένη στα μέρη μας με εξαιρετικές εμφανίσεις και πολλούς φίλους. Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Οι συμπαθητικοί Acid Barrets που άνοιξαν τη βραδιά ανήκουν στη “σχολή” των A Place to Bury Strangers. Προηχογραφημένα τύμπανα, σταθερές μπασογραμμές, noise κιθάρες και χαοτικά φωνητικά. Παρά τις καλές και φιλότιμες προθέσεις τους, αυτό το είδος χρειάζεται και λίγο στήριξη μέσω της σκηνικής παρουσίας, η οποία στην προκειμένη περίπτωση, θέλει αρκετή δουλειά. Ίσως το άγχος τους, ίσως το γεγονός ότι όλα αυτά κάπου τα έχουμε ξανακούσει, οι Acid Barrets χάνουν γρήγορα το ενδιαφέρον τους. Όχι ότι δεν εκτιμάς αυτό που κάνουν, αλλά δείχνουν να υπηρετούν με πάθος την φιλοσοφία ενός μουσικού genre στο οποίο όμως δεν αφήνουν ίχνος προσωπικού στίγματος.
Με το Death Disco σχεδόν γεμάτο, οι Girls Names κάνουν εμφάνιση τους, προσφέροντας στον κόσμο αυτό ακριβώς που ήρθε να δει. Μια μπάντα πάνω στα ντουζένια της, η οποία έχει κυκλοφορήσει τον πιο, αν όχι καλύτερο, φιλόδοξο δίσκο της καριέρας της. Ο ήχος τους, indie, post-punk (και με αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία πλέον) με ζόρικες δόσεις οργανωμένου θορύβου που επιτυχώς εξυπηρετεί το σκοπό του. Παρά τον μάλλον διαδικαστικό χαρακτήρα του live -καθ’ ότι έδειχναν ολίγον τι ταλαιπωρημένοι-, το κουαρτέτο μπήκε στο ψητό κατ’ ευθείαν με τους ρυθμούς του “Reticence”, και παρέα τους και το κοινό. Τα “Malaga”, “Zero Triptych” και το εξαιρετικό “A Hunger Artist” είχαν την αντίστοιχη αποδοχή.
Παρ’ όλα αυτά όμως, η κατάσταση έδειχνε να κουράζει σιγά-σιγά. Η αχρείαστη ένταση και τα -υπεράνω όλων – φωνητικά του Cathal Cully σίγουρα δυσκόλεψαν όσους είχαν μια κουραστική μέρα. Ευτυχώς όμως, το encore κάποιες μπάντες τις δικαιώνει. Στην αναπάντεχη αυτή περίπτωση των Βορειοϊρλανδών, το τελευταίο ύπουλο χτύπημα ήρθε με μια διεστραμμένα εξαιρετική εκδοχή του “New Life”. Ευτυχώς για μας (αλλά και γι’αυτούς) η τελευταία εντύπωση που έμεινε το βράδυ της Δευτέρας ήταν θετική. Οπότε χαλάλι τους…