Η δεύτερη επίσκεψη των Χιλιανών kraut–rockers Föllakzoid στην χώρα μας, τους επέβαλλε σαν μια από τις αγαπημένες live μπάντες του αθηναϊκού κοινού. Αν και δισκογραφικά οι μουσικές τους έχουν την τάση να σε υπνωτίζουν μέχρι εξαντλήσεως με το επαναλαμβανόμενο tempo τους, επί σκηνής η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Αποδεδειγμένα εις διπλούν πλέον, οι Föllakzoid σου γεμίζουν -και με το παραπάνω- το μάτι, αν σου τύχει να παρακολουθήσεις ζωντανά την σχεδόν αυτοσχεδιαστική άποψη τους περί μουσικής.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Η βραδιά άνοιξε με την εμφάνιση των Kooba Tercu, οι οποίοι είναι ότι πιο καλαίσθητα “πειραγμένο” έχει παρουσιάσει η τοπική σκηνή -και όχι μόνο-έως τώρα. Χωρίς να καταπιέζονται από μουσική ταυτοποίηση και ματαιόδοξους πειραματισμούς, το exotic noise rock όπως αποκαλούν οι ίδιοι το “είδος” που υπηρετούν, είναι ότι πιο ενδιαφέρον έχει περάσει από τα αυτιά μας εδώ και καιρό. Στις μουσικές τους θα συναντήσεις χορευτικά grooves, στοιχεία ζόρικης κιθαριστικής υποκουλτούρας, τριπαρισμένα αλά Butthole Surfers φωνητικά, drone περάσματα και αυτοσχεδιαστικές διαθέσεις. Όλα αυτά φυσικά δεν θα σήμαιναν τίποτα, αν οι δομές των συνθέσεων τους δεν ήταν από μόνες τους εξαιρετικά εθιστικές. Ο Johnny Tercu και η παρέα του, πέραν του “Elephant” από το ντεμπούτο album τους, μας παρουσίασαν ένα set από νέο υλικό, συνοδευόμενο από ψυχεδελικά projections και άφθονη τρέλα. Οι Kooba Tercu πλέον έχουν το κοινό τους και αυτό φάνηκε στις αντιδράσεις. Η εμφάνιση τους έδωσε την εντύπωση ενός double bill, παρά μιας support μπάντας με διεκπαιρεωτικό χαρακτήρα.
Οι Föllakzoid έχοντας μόλις δισκογραφίσει μια πιο minimal εκδοχή του μουσικού χαρακτήρα τους, παρουσιάστηκαν με όρεξη να υπνωτίσουν καλοπροαίρετα το σχεδόν γεμάτο Death Disco. Με τη βοήθεια της ανεξέλεγκτης χρήσης του smoke machine, το καθηλωτικό “Electric” (εναρκτήριο κομμάτι του νέου τους album “III”) έθεσε τις βάσεις ενός ψυχεδελικού –σχεδόν trance- trip, που μάλλον το ευχαριστήθηκαν όλοι. Με την βοήθεια του εξαιρετικού ήχου και την αλάνθαστη χρήση του delay, το τρίο από την μακρινή Χιλή έδειξε πως οι studio ηχογραφήσεις τους, μάλλον τους αδικούν. Για τη συνέχεια, η άψογη εκτέλεση του “9” ήταν η καλύτερη και πιο ζόρική στιγμή της βραδιάς. Η απόδοση του “Earth” παρά το γεγονός ότι κούρασε λίγο αρχικά με την αυτοσχεδιαστική τάση του, βρήκε εν τέλει το δρόμο του με χαρακτηριστική ευκολία. Με τα “Feuerzeug” και “Trees” να συμπληρώνουν το set, οι Föllakzoid κατάφεραν να εντυπωσιάσουν εκ νέου το κοινό τους, κερδίζοντας ακόμη και αυτούς που βρέθηκαν στον χώρο είτε από περιέργεια, είτε λόγω των Kooba Tercu. Η μουσική των Föllakzoid παρά το γεγονός πως η live απόδοση της κρύβει ασταμάτητο groove και εμπνευσμένους πειραματισμούς, μπορεί για αρκετούς να είναι κουραστική. Ευτυχώς για όσους βρέθηκαν εκεί, αυτό το σημείο αποφεύχθηκε με επιτυχία.
