Οι Erik A Knutson και Mike Gilbert ως κινητήρια δύναμη των Flotsam and Jetsam είχαν δύσκολο έργο μπροστά τους δημιουργώντας τον διάδοχο του, πολύ καλού ομότιτλου album τους του 2016. Θα έπρεπε το υλικό να ακούγεται ταυτόχρονα παραδοσιακό ώστε να ικανοποιεί τους παλιούς οπαδούς των βετεράνων αλλά και δυναμικό και μοντέρνο ώστε να θεωρείται σημαντικό στην δεκαετία των 10’s που διανύουμε. Την κατάσταση έκανε ακόμα πιο δύσκολη η αποχώρηση του Jason Bittner από τη θέση του στα τύμπανα για να μεταγραφεί στους Overkill.
Σαν απάντηση λοιπόν στις δυσκολίες η μπάντα προσέλαβε την ατμομηχανή Ken Mary (Fifth Angel, Alice Cooper), ο οποίος σε συνεργασία με τον στεντόρειο Michael Spencer στο μπάσο σκάβει αυλάκι ανάμεσα στα οικόπεδα του παραδοσιακού, επηρεασμένου από το NWOBHM, thrash metal και του power metal.
Η δυναμική του δίσκου φαίνεται με το καλημέρα σας καθώς το “Prisoner of time” δείχνει τα δόντια του αλλά και το γενικότερο ύφος της συλλογής. Δυνατά thrash riffs και μελωδικότατα ρεφρέν με άριστες ερμηνείες του A.K. Ξεχωρίζουν τα “Recover”, “Architects of Hate” και “Demolition Man” αλλά και το καλύτερο όλων “The End” με τον Power Speed χαρακτήρα.
Αν όλα σας ακούγονται ιδανικά, τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Στη προσπάθεια της μπάντας να προσφέρει το δυνατότερο δυνατό υλικό η παραγωγή έχει πέσει σε δύο σημαντικά ατοπήματα. Το πρώτο είναι η ήττα στον παραδοσιακό loudness war που έχει σαν συνέπεια να εξαφανιστούν οι δυναμικές στον ήχο και το αποτέλεσμα να είναι υπέρ-συμπιεσμένο και κουραστικό στο αυτί. Το δεύτερο είναι ότι όλα τα κομμάτια κινούνται στο ίδιο τέμπο και ύφος. Απουσιάζουν οι ηχητικές ανάπαυλες με πιο mid tempo και groov-ατα τραγούδια. Παρ’όλη λοιπόν την έμπνευση και τη διάθεση για thrash καταστροφή που προκαλείται αρχικά, δύσκολα ο ακροατής θα ξαναπατήσει το play μετά από 3-4 ακροάσεις.
Το “The End of Chaos” δεν είναι ένα κακό album, θα λέγαμε δε ότι συνθετικά πιθανώς ανήκει στις πάνω θέσεις τις post-1990 δισκογραφίας τους. Δεν είναι όμως και ο δίσκος που θα μνημονεύεται ως κλασσικός και διαχρονικός. Δεν θα απογοητεύσει τους οπαδούς της μπάντας το αντίθετο μάλλον. Δεν θα κερδίσει όμως και καινούργιους.