Μέσα στο πανδαιμόνιο απεργίας των ΜΜΜ, οι Firewind ήρθαν και από την Αθήνα για να γιορτάσουν με τον κόσμο τους, τα 10 χρόνια ύπαρξής τους στο μουσικό στερέωμα. Ό, τι και αν έχει κάποιος να προσάψει στο συγκρότημα –και είναι πάρα πολλοί αυτοί που προσάπτουν αρνητικά να λέμε την αλήθεια- θα τους βγάλω το καπέλο για ένα πράγμα: είναι οι ήρωες μιας ολόκληρης γενιάς πιτσιρικάδων στη χώρα μας και το πρώτο έναυσμα για πολλούς από αυτούς, να έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με τον κόσμο της metal μουσικής.
Φωτογραφίες/Ανταπόκριση: Χρήστος Ζαρκαδάκης
Η ώρα έναρξης άλλαξε την τελευταία στιγμή αλλά τηρήθηκε κατά γράμμα. Στις 10 ακριβώς το βράδυ, οι Firewind όρμησαν στη σκηνή εν μέσω πανζουρλισμού από το ιδιαιτέρως νεαρό ακροατήριο με το “Arc Of Lies”. Ορεξάτοι, γεμάτοι χαμόγελα με τον Apollo Papathanasio να είναι σε άριστη κατάσταση αλλά να κάνει και κάποια…λαθάκια, στα οποία κανείς δεν έδωσε σημασία. Και δεν πειράζει καθόλου γιατί το συγκρότημα, εν γένει, ήταν σε άριστη φόρμα. Επαναλαμβάνω, ό, τι και αν έχει να τους προσάψει το εγχώριο –και μόνο- metal κοινό για θέματα συμπεριφοράς τους, είναι επαγγελματίες και εκπληκτικοί στις live εμφανίσεις τους. Αν μη τι άλλο, τα 15 € τα άξιζαν, σε αντίθεση με 25άρια και 40άρια που έχουμε δώσει στο παρελθόν σε διάφορους big mouths και… τελικά πήραμε τα !@#!@ μας.
Από ό, τι μας είχε ενημερώσει ο Gus G λίγες ημέρες πριν, στο RockinAthens.gr, από αυτές τις επετειακές τους εμφανίσεις, θα προέκυπτε μία live κυκλοφορία και η απόδοση του ήχου ήταν αυτή που έπρεπε. Δυνατός, χωρίς να είναι εκκωφαντικός και η μπάντα σχεδόν άριστη στην απόδοση των τραγουδιών με τον Gus G να προσθέτει και λιγάκι από…Misirlou στο αγαπημένο “The Fire & The Fury”, τον Κατσιώνη να κάνει τις κλασικές του, πλέον, φιγούρες στα πλήκτρα και την μπάντα να είναι ένα με τον κόσμο. Εκπληκτικές οι εκτελέσεις των “Mercenary Man”, “Deliverance” με το πρώτο να αποτελεί για μένα το highlight της βραδιάς μέχρι το…τελευταίο. Στο δεύτερο, η απόδοση της φωνής του Apollo ήρθε να μου υπενθυμίσει γιατί αυτός ο άνθρωπος δεν κάνει για τους Spiritual Beggars! Αλλά αυτό μάλλον είναι διαπίστωση του οπαδού που κρύβω και εγώ όπως όλοι μας και όχι ενός αντικειμενικού κριτή. Θετική και η παρουσία της τραγουδίστριας των Visions Of Atlantis, που βοήθησε στα γυναικεία φωνητικά του “Breaking The Silence”.
Μελανό σημείο σε μια άψογη –οργανωτικά και…μουσικά- βραδιά; Η προσέλευση του κόσμου ήταν ασθενική αφού στα πλάγια της σκηνής έβλεπες πολλά κενά, ωστόσο οι δυσκολίες της εν λόγω ημέρας προμήνυαν σίγουρα μία τέτοια εικόνα αφού ο κόσμος δεν ξεπέρασε τα 450 άτομα.
Η πρώτη μέρα των, εν Αθήναις, εορτασμών του συγκροτήματος έλαβε τέλος περίπου 2 ώρες παρά 15 λεπτά αργότερα, με το “Falling To Pieces” να δονεί το Κύτταρο και τα γύρω οικοδομικά τετράγωνά. Στην επιστροφή μου, καταριόμουν την τύχη μου που δε θα βρισκόμουν και τη δεύτερη μέρα στο Κύτταρο…
Υ.Γ. Ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ στους γονείς που αν και δεν ήταν rock/metalάδες, συνόδευσαν τα παιδιά τους στο Gagarin για να δουν μία από τις μεγαλύτερες, αντικειμενικά, μπάντες που έβγαλε αυτή η χώρα.
Setlist: Ark Of Lies, Till The End Of Time, Few Against Many, Cold As Ice, Brother’s Keeper, Warrior, Fire And The Fury, Escape From Tomorrow, Deliverance, Bob Katsionis Solo, Angels Forgive Me, Waiting Still, Firewind Raging, My Loneliness, Mercenary Man, Glorious, Tyranny
Into The Fire, Breaking The Silence, Breaking The Law (Judas Priest cover), Falling To Pieces