Τo πολύ καλό “Ηymns for the Broken” αποτέλεσε και την συναυλιακή επιστροφή των Εvergrey στην Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια απούσιας.
Ανταπόκριση: Τάσος Κουμούσης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Σάββατο βράδυ, λοιπόν, και την σκηνή του Κυττάρου καταλαμβάνουν στις 20:00 οι progsters False Coda. Πρώτη φορά που τους έβλεπα live και μπορώ να πω ότι έμεινα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Progressive metal υψηλού επιπέδου, από το πρώτο τους album (“Closer to the Edge”), της σχολής Dream Theater/Symphony X, μας παρουσίασαν τα παιδιά στην λίγη ώρα που είχαν στη διάθεση τους. Τεχνικές συνθέσεις με us power/prog φωνητικά (φοβερή prog-ο-φατσα ο τραγουδιστής) χωρίς να σε κουράζουνε όμως με συνεχείς αλλαγές. Πoλύ καλή εντύπωση μου έκανε ο drummer που έπαιζε συνεχώς rudiments στο ταμπούρο και κόντρες στις πόδια, ενώ παράλληλα έκανε και δεύτερα φωνητικά, καθώς και ο κιθαρίστας που είχε πολύ καθαρό ήχο και ενάλλασε riffs και solos με χαρακτηριστική ευκολία και άνεση. Πολύ καλό, επίσης, και ένα καινούριο κομμάτι με τίτλο “Throne of Blood”.
Στη συνέχεια και με το club σχεδόν γεμάτο ανέβηκαν στη σκηνή οι Νeed. Με το φετινό album τους “Orvam: a song for home” έχουν ανέβει σίγουρα επίπεδο, κάτι που φάνηκε από την πολύ θερμή αποδοχή που τους επιφύλαξε ο κόσμος που χειροκροτούσε συνεχώς και τους υποστήριζε καθ’ όλη τη διάρκεια του set τους. Άψογος στα φωνητικά ο Jon Voyager και ο Ravaya στις κιθάρες, πολύ δεμένο και το υπόλοιπο σύνολο. Πολύ καλά βαριά φωνητικά από τον πληκτρά (κατά τη γνώμη μου πρέπει να τα ενσωματώσουν περισσότερο), χαμός στο “Lie Before You Sleep” με αποτέλεσμα την αποθέωση από τον κόσμο. Βy the way, το επόμενο live των Need είναι στις 21/12 στο six d.o.g.s, οπότε ξέρετε τι πρέπει να κάνετε…
Μετά από μια μικρή καθυστέρηση για soundcheck με το club τιγκαρισμένο και, εν μέσω καπνού, ανεβαίνουν στη σκηνή οι Εvergrey με την εισαγωγή του “Ηymns for the Broken” για ένα δίωρο(!) set που ικανοποίησε και τον πιο απαιτητικό οπαδό του group. Πολύ καλός ήχος στις κιθάρες και στα πλήκτρα που χρωματίζανε τα τραγούδια, άψογος στα φωνητικά ο Τοm Englud, σταθερό rhythm section. Mας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις και πιστοποίησαν την εξαιρετική φόρμα που βρίσκονται αυτή τη περίοδο. Χαμός έγινε σε κομματάρες όπως the “Masterplan”, “As I lie Here Bleeding”, “Solitude Within” και “I’m Sorry” (με το κοινό να τραγουδάει όλους τους στίχους) με τoυς Evergrey να τα δίνουν όλα – είτε στα πιο heavy κομμάτια που ήταν η πλειονότητα του set, είτε και στα πιο ατμοσφαιρικά. Πoλύ επικοινωνιακός και ευδιάθετος ο frontman, ο οποίος πετούσε συνεχώς έξυπνες ατάκες, επιδεικνύωντας τρομερή αίσθηση του χιούμορ.
Η καλή διάθεση των Εvergrey μεταδόθηκε και στο κοινό που χειροκροτούσε συνεχώς, φώναζε, τραγουδούσε τους στίχους και σίγουρα ευχαριστήθηκε το live όπως και η ίδια η μπάντα που δε σταματούσε να μας ευχαριστεί για τη θερμή υποδοχή που τους επιφυλάξαμε. Τελείωσαν με το “Α Τοuch of Blessing” αφήνωντας μας ικανοποιημένους αλλά και… εξουθενωμένους από τη μεγάλη διάρκεια του set. Στη συνέχεια έκατσαν και υπέγραψαν αυτόγραφα, δείχνοντας έτσι το χαμηλό προφίλ τους και το πόσο ευχαριστήθηκαν την υποδοχή μας. Πολύ καλο live, εν κατακλείδει, αποδεικτικό ότι οι Εvergrey ξεπέρασαν κάποια πρόσφατα προβλήματα και είναι και πάλι στην ελίτ του σύγχρονου prog metal.